< مزامیر 103 >

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن! 1
Yon Sòm David Beni SENYÈ a, O nanm mwen! Tout sa ki nan mwen, beni sen non Li!
ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن! 2
Beni SENYÈ a, O nanm mwen, e pa janm bliye benefis Li yo,
او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد. 3
ki padone tout inikite ou yo, ki geri tout maladi ou yo,
جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد! 4
ki rachte lavi ou soti nan fòs la, ki kouwone ou avèk lanmou dous avèk mizerikòd;
جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم. 5
ki satisfè ane ou yo avèk bon bagay, Pou jenès ou vin renouvle tankou èg la.
خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد. 6
SENYÈ a fè zèv ladwati pou tout (sila) ki oprime yo.
او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد. 7
Li te fè chemen Li yo byen klè a Moïse, zèv Li yo a fis Israël yo.
خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد. 8
SENYÈ a plen mizerikòd ak gras, lan nan kòlè e ranpli avèk lanmou dous.
خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند. 9
Li p ap toujou goumen ak nou, ni Li p ap kenbe kòlè Li jis pou tout tan.
او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است. 10
Li pa t aji avèk nou selon peche nou yo, ni rekonpanse nou selon inikite nou yo.
زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد! 11
Paske menm jan syèl yo pi wo pase tè a, menm jan an lanmou dous Li a ye anvè (sila) ki krent Li yo.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است! 12
Menm jan lès lwen lwès la, Se konsa li te retire transgresyon nou yo lwen nou.
همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد. 13
Menm jan ke yon papa gen konpasyon pou pitit li yo, se konsa ke SENYÈ a gen konpasyon pou (sila) ki krent Li yo.
خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم. 14
Paske Li menm, Li konnen jan nou fèt. Li sonje byen ke nou pa plis ke pousyè.
عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد، 15
Men pou lòm, jou li yo se tankou zèb. Tankou yon flè nan chan, se konsa li fleri.
که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود. 16
Depi van fin pase sou li, li pa la ankò e plas li a pa rekonèt li ankò.
اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد. 17
Men lanmou dous a SENYÈ a, soti pou tout tan jis rive pou tout tan sou (sila) ki gen lakrent Li yo e ladwati Li a pitit pitit li yo,
18
pou (sila) ki kenbe akò Li yo, e sonje règleman Li yo pou fè yo.
خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند. 19
SENYÈ a te etabli twòn li nan syèl la e souverènte li regne sou tout bagay.
ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید! 20
Beni SENYÈ a, nou menm, zanj Li yo, pwisan nan fòs, ki akonpli pawòl Li, ki obeyisan a vwa pawòl Li!
ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید! 21
Beni SENYÈ a, nou tout, lame Li yo, nou menm ki sèvi Li nan fè volonte Li.
ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن! 22
Beni SENYÈ a, nou tout, zèv Li yo, nan tout kote nan wayòm Li an. Beni SENYÈ a, O nanm mwen!

< مزامیر 103 >