< مزامیر 103 >

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن! 1
Bless the LORD, O my soul: and all that is within me, bless his holy name.
ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن! 2
Bless the LORD, O my soul, and forget not all his benefits:
او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد. 3
Who forgives all your iniquities; who heals all your diseases;
جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد! 4
Who redeems your life from destruction; who crowns you with loving kindness and tender mercies;
جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم. 5
Who satisfies your mouth with good things; so that your youth is renewed like the eagle’s.
خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد. 6
The LORD executes righteousness and judgment for all that are oppressed.
او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد. 7
He made known his ways to Moses, his acts to the children of Israel.
خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد. 8
The LORD is merciful and gracious, slow to anger, and plenteous in mercy.
خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند. 9
He will not always chide: neither will he keep his anger for ever.
او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است. 10
He has not dealt with us after our sins; nor rewarded us according to our iniquities.
زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد! 11
For as the heaven is high above the earth, so great is his mercy toward them that fear him.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است! 12
As far as the east is from the west, so far has he removed our transgressions from us.
همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد. 13
Like as a father pities his children, so the LORD pities them that fear him.
خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم. 14
For he knows our frame; he remembers that we are dust.
عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد، 15
As for man, his days are as grass: as a flower of the field, so he flourishes.
که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود. 16
For the wind passes over it, and it is gone; and the place thereof shall know it no more.
اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد. 17
But the mercy of the LORD is from everlasting to everlasting on them that fear him, and his righteousness to children’s children;
18
To such as keep his covenant, and to those that remember his commandments to do them.
خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند. 19
The LORD has prepared his throne in the heavens; and his kingdom rules over all.
ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید! 20
Bless the LORD, you his angels, that excel in strength, that do his commandments, hearkening to the voice of his word.
ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید! 21
Bless you the LORD, all you his hosts; you ministers of his, that do his pleasure.
ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن! 22
Bless the LORD, all his works in all places of his dominion: bless the LORD, O my soul.

< مزامیر 103 >