< مزامیر 103 >

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن! 1
To David himself. Bless the Lord, O my soul, and bless his holy name, all that is within me.
ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن! 2
Bless the Lord, O my soul, and do not forget all his recompenses.
او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد. 3
He forgives all your iniquities. He heals all your infirmities.
جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد! 4
He redeems your life from destruction. He crowns you with mercy and compassion.
جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم. 5
He satisfies your desire with good things. Your youth will be renewed like that of the eagle.
خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد. 6
The Lord accomplishes mercies, and his judgment is for all who patiently endure injuries.
او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد. 7
He has made his ways known to Moses, his will to the sons of Israel.
خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد. 8
The Lord is compassionate and merciful, patient and full of mercy.
خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند. 9
He will not be angry forever, and he will not threaten for eternity.
او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است. 10
He has not dealt with us according to our sins, and he has not repaid us according to our iniquities.
زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد! 11
For according to the height of the heavens above the earth, so has he reinforced his mercy toward those who fear him.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است! 12
As far as the east is from the west, so far has he removed our iniquities from us.
همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد. 13
As a father is compassionate to his sons, so has the Lord been compassionate to those who fear him.
خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم. 14
For he knows our form. He has called to mind that we are dust.
عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد، 15
Man: his days are like hay. Like the flower of the field, so will he flourish.
که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود. 16
For the spirit in him will pass away, and it will not remain, and he will know his place no longer.
اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد. 17
But the mercy of the Lord is from eternity, and even unto eternity, upon those who fear him. And his justice is with the sons of the sons,
18
with those who serve his covenant and have been mindful of his commandments by doing them.
خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند. 19
The Lord has prepared his throne in heaven, and his kingdom will rule over all.
ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید! 20
Bless the Lord, all you his Angels: powerful in virtue, doing his word, in order to heed the voice of his discourse.
ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید! 21
Bless the Lord, all his hosts: his ministers who do his will.
ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن! 22
Bless the Lord, all his works: in every place of his dominion. Bless the Lord, O my soul.

< مزامیر 103 >