مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Davidov. Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i sve što je u meni, sveto ime njegovo!

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i ne zaboravi dobročinstva njegova:

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

on ti otpušta sve grijehe tvoje, on iscjeljuje sve slabosti tvoje;

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

on ti od propasti čuva život, kruni te dobrotom i ljubavlju;

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

život ti ispunja dobrima, k'o orlu ti se mladost obnavlja.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

Jahve čini pravedna djela i potlačenima vraća pravicu,

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Mojsiju objavi putove svoje, sinovima Izraelovim djela svoja.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Milosrdan i milostiv je Jahve, spor na srdžbu i vrlo dobrostiv.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Jarostan nije za vječna vremena niti dovijeka plamti srdžba njegova.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Ne postupa s nama po grijesima našim niti nam plaća po našim krivnjama.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Jer kako je nebo visoko nad zemljom, dobrota je njegova s onima koji ga se boje.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

Kako je istok daleko od zapada, tako udaljuje od nas bezakonja naša.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Kako se otac smiluje dječici, tako se Jahve smiluje onima što ga se boje.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

Jer dobro zna kako smo sazdani, spominje se da smo prašina.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Dani su čovjekovi kao sijeno, cvate k'o cvijetak na njivi;

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

jedva ga dotakne vjetar, i već ga nema, ne pamti ga više ni mjesto njegovo.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Al' ljubav Jahvina vječna je nad onima što ga se boje i njegova pravda nad sinovima sinova,

18

nad onima što njegov Savez čuvaju i pamte mu zapovijedi da ih izvrše.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Jahve u nebu postavi prijestolje svoje, i kraljevska vlast svemir mu obuhvaća.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Blagoslivljajte Jahvu, svi anđeli njegovi, vi jaki u sili, što izvršujete naredbe njegove, poslušni riječi njegovoj!

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Blagoslivljajte Jahvu, sve vojske njegove, sluge njegove koje činite volju njegovu!

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Blagoslivljajte Jahvu, sva djela njegova, na svakome mjestu vlasti njegove: blagoslivljaj Jahvu, dušo moja!