مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Aw ka hqingnaak, Bawipa kyihcah lah; kak kawk khuiawh ak awmkhqi boeih aw, ang ming ciim ce kyihcah lah uh.

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Aw ka hqingnaak, Bawipa ce kyihcah lah, a zoseennaak ani peekkhqi boeih ce koeh hilh –

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

na thawlhnaakkhqi awh qeenkhaw ngai law nawh na tlawhnaakkhqi boeih ce qoei law sak hy,

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

lawk-kqawng khuina kawng na hqingnaak ce hul law nawh lungnaak, qeennaak ing ni sing hy,

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

na taithymnaak ce hu amyihna thai sak pan aham ik-oeih leek ingkaw na ngaihnaak ce sit law sak hy.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

thekhanaak ak hukhqi ham Bawipa ing dyngnaak ingkaw thymnaak ce sai hy.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Mosi venawh a lamkhqi ce sim sak nawh, Israel thlangkhqi venawh a ik-oeih sai ce sim sak khqi hy.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Bawipa taw thlang qeenkhaw ak ngai ingkaw lungnaakkung na awm hy, kaw amak so nai, lungnaak ing ak be na awm hy.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Anih thawlh ap puk khing kawmsaw, ak kawlung kumqui dy am so khing kaw;

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

ningnih a thawlhnaak ing ak tyng na nik khan awh ik-oeih am sai nawh sai thawlhnaak amyihna amni thung khqi bai hy.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Khawmdek awhkawng khawnghi ce a sang soeih amyihna, amah ak kqihkhqi ham lungnaak taw bau soeih hy;

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

khawlaw ben ingkaw khawtlak ben a hla soeih amyihna, ningnih a thawlhnaakkhqi ce ak hla na ni khoe pek khqi valh hawh hy.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Pa ing a cakhqi a lungnaak amyihna, amah ak kqihkhqi ce Bawipa ing lungna hy;

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

kawtih ikawmyihna ningnih ve sai na ni awm tice amah ing sim hy, dekvai nani ni awm uh tice amah ing sim loet hy.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Thlanghqing aham taw, a hqing khui khawnghi ve qam amyihna ni a awm, qam a pai amyihna ni a awm;

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

khaw a hli awhtaw zawn bang nawh am awm voel hy, a awmnaak hun zani am sim voel hy.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Cehlai Bawipa ak kqih thlangkhqi venawh taw a lungnaak ce kumqui coengawh kumqui dy awm poepa nawh, a dyngnaak ce a cakhqi a cakhqi petoe dyna awm pe hy –

18

a paipi amak hlepkhqi ingkaw ak awipeek ak sim loetkhqi taw cemyihna awm kawm uh.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Bawipa ing a boei ngawihdoelh ce khan na caksak nawh, a qam ing khan boeih ce uk hy.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Tha awm nawh ak awi ngai doena ak kawngaih ik-oeih ak sai peek, nangmih khan ceityihkhqi aw, Bawipa ce kyihcah lah uh.

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Amah ak kawngaih ak sai nangmih a tyihzawihkhqi ingkaw khan qalkapkhqi boeih aw, Bawipa ce kyihcah lah uh.

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

A uknaak hun boeih awhkaw a ik-oeih saikhqi aw, Bawipa ce kyihcah lah uh. Aw ka hqingnaak, Bawipa ce kyihcah lah.