مزامیر 102
| دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده! | 1 |
O rugăciune a celui nenorocit, când este copleșit și își revarsă plângerea înaintea DOMNULUI. Ascultă-mi rugăciunea, DOAMNE, și să ajungă strigătul meu până la tine.
| وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما! | 2 |
Nu îți ascunde fața de la mine în ziua tulburării; apleacă-ți urechea spre mine, în ziua când chem, răspunde-mi repede.
| عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد. | 3 |
Căci zilele mele sunt mistuite ca fumul și oasele mele sunt arse ca un tăciune.
| دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام. | 4 |
Inima mea este lovită și uscată precum iarba, încât uit să îmi mănânc pâinea.
| با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است. | 5 |
Din cauza vocii geamătului meu oasele mi se lipesc de pielea mea.
| همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام. | 6 |
Sunt ca un pelican în pustie, sunt ca o bufniță a deșertului.
| مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود. | 7 |
Veghez și sunt ca o vrabie singură pe acoperișul casei.
| هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند. | 8 |
Dușmanii mei mă ocărăsc toată ziua; și cei furioși pe mine jură împotriva mea.
| به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی. | 9 |
Căci am mâncat cenușa ca pâinea și mi-am amestecat băutura cu plâns,
| 10 |
Din cauza indignării tale și a furiei tale, căci tu m-ai ridicat și m-ai aruncat jos.
| عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام. | 11 |
Zilele mele sunt ca o umbră care se lungește; și eu sunt uscat precum iarba.
| اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند. | 12 |
Dar tu, DOAMNE, vei dăinui pentru totdeauna; și amintirea ta din generație în generație.
| تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی. | 13 |
Tu te vei ridica și vei avea milă de Sion, căci a venit timpul să îi arăți favoare, da, timpul rânduit a venit.
| بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند! | 14 |
Fiindcă servitorii tăi au plăcere în pietrele sale și arată favoare țărânii lui.
| قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد. | 15 |
Astfel păgânii se vor teme de numele DOMNULUI și toți împărații pământului de gloria ta.
| او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد. | 16 |
Când va zidi DOMNUL Sionul, el se va arăta în gloria sa.
| به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود. | 17 |
Va lua aminte la rugăciunea celor lipsiți și nu va disprețui rugăciunea lor.
| آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند: | 18 |
Aceasta se va scrie pentru generația ce vine, și poporul care va fi creat va lăuda pe DOMNUL.
| «خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.» | 19 |
Pentru că a privit în jos din înaltul sanctuarului său; din cer a privit DOMNUL pământul,
| 20 |
Pentru a asculta geamătul prizonierului, pentru a dezlega pe cei ce sunt rânduiți la moarte.
| بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد. | 21 |
Pentru a vesti numele DOMNULUI în Sion și lauda lui în Ierusalim,
| 22 |
Când popoarele și împărățiile se vor aduna, pentru a servi DOMNULUI.
| خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است. | 23 |
El mi-a slăbit puterea pe cale; mi-a scurtat zilele.
| ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی! | 24 |
Am spus: Dumnezeul meu, nu mă lua în mijlocul zilelor mele; anii tăi sunt din generație în generație.
| تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی. | 25 |
Din vechime tu ai pus temelia pământului, și cerurile sunt lucrarea mâinilor tale.
| آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند. | 26 |
Ele vor pieri, dar tu vei dăinui, da, toate se vor învechi precum o haină; ca pe un veșmânt le vei schimba și vor fi schimbate;
| اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد. | 27 |
Dar tu ești același și anii tăi nu vor avea sfârșit.
| فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد. | 28 |
Copiii servitorilor tăi vor dăinui, și sămânța lor va fi întemeiată, înaintea ta.
