مزامیر 102

1 دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!

곤고한 자가 마음이 상하여 그 근심을 여호와 앞에 토하는 기도 여호와여 내 기도를 들으시고 나의 부르짖음을 주께 상달케 하소서

2 وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!

나의 괴로운 날에 주의 얼굴을 내게 숨기지 마소서 주의 귀를 기울이사 내가 부르짖는 날에 속히 내게 응답하소서

3 عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد.

대저 내 날이 연기 같이 소멸하며 내 뼈가 냉과리 같이 탔나이다

4 دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام.

내가 음식 먹기도 잊었음으로 내 마음이 풀 같이 쇠잔하였사오며

5 با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است.

나의 탄식 소리를 인하여 나의 살이 뼈에 붙었나이다

6 همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام.

나는 광야의 당아새 같고 황폐한 곳의 부엉이 같이 되었사오며

7 مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود.

내가 밤을 새우니 지붕 위에 외로운 참새 같으니이다

8 هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند.

내 원수들이 종일 나를 훼방하며 나를 대하여 미칠듯이 날치는 자들이 나를 가리켜 맹세하나이다

9 به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی.

나는 재를 양식 같이 먹으며 나의 마심에는 눈물을 섞었사오니

10

이는 주의 분과 노를 인함이라 주께서 나를 드셨다가 던지셨나이다

11 عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.

내 날이 기울어지는 그림자 같고 내가 풀의 쇠잔함 같으니이다

12 اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.

여호와여 주는 영원히 계시고 주의 기념 명칭은 대대에 이르리이다

13 تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی.

주께서 일어나사 시온을 긍휼히 여기시리니 지금은 그를 긍휼히 여기실 때라 정한 기한이 옴이니이다

14 بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند!

주의 종들이 시온의 돌들을 즐거워하며 그 티끌도 연휼히 여기나이다

15 قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.

이에 열방이 여호와의 이름을 경외하며 세계 열왕이 주의 영광을 경외하리니

16 او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد.

대저 여호와께서 시온을 건설하시고 그 영광 중에 나타나셨음이라

17 به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود.

여호와께서 빈궁한 자의 기도를 돌아보시며 저희 기도를 멸시치 아니하셨도다

18 آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند:

이 일이 장래 세대를 위하여 기록되리니 창조함을 받을 백성이 여호와를 찬송하리로다

19 «خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.»

여호와께서 그 높은 성소에서 하감하시며 하늘에서 땅을 감찰하셨으니

20

이는 갇힌 자의 탄식을 들으시며 죽이기로 정한 자를 해방하사

21 بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد.

여호와의 이름을 시온에서, 그 영예를 예루살렘에서 선포케 하려 하심이라

22

때에 민족들과 나라들이 모여 여호와를 섬기리로다

23 خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است.

저가 내 힘을 중도에 쇠약케 하시며 내 날을 단촉케 하셨도다

24 ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!

나의 말이 나의 하나님이여 나의 중년에 나를 데려가지 마옵소서 주의 연대는 대대에 무궁하니이다

25 تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.

주께서 옛적에 땅의 기초룰 두셨사오며 하늘도 주의 손으로 지으신 바니이다

26 آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند.

천지는 없어지려니와 주는 영존하시겠고 그것들은 다 옷 같이 낡으리니 의복 같이 바꾸시면 바뀌려니와

27 اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد.

주는 여상하시고 주의 년대는 무궁하리이다

28 فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد.

주의 종들의 자손이 항상 있고 그 후손이 주의 앞에 굳게 서리이다 하였도다