مزامیر 102
| دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده! | 1 |
A prayer of the afflicted when he is faint and pours out his lament before Yahweh. Hear my prayer, Yahweh; hear my cry to you.
| وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما! | 2 |
Do not hide your face from me in my time of trouble. Listen to me. When I call out to you, answer me quickly.
| عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد. | 3 |
For my days pass away like smoke, and my bones burn like fire.
| دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام. | 4 |
My heart is crushed, and I am like grass that has withered. I forget to eat any food.
| با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است. | 5 |
With my continual groaning, I have become very thin.
| همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام. | 6 |
I am like a pelican of the wilderness; I have become like an owl in the ruins.
| مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود. | 7 |
I lie awake like a solitary bird, alone on the housetop.
| هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند. | 8 |
My enemies taunt me all day long; those who mock me use my name in curses.
| به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی. | 9 |
I eat ashes like bread and mix my drink with tears.
| 10 |
Because of your raging anger, you have lifted me up to throw me down.
| عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام. | 11 |
My days are like a shadow that fades, and I have withered like grass.
| اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند. | 12 |
But you, Yahweh, live forever, and your fame is for all generations.
| تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی. | 13 |
You will rise up and have mercy on Zion. Now is the time to have mercy upon her; the appointed time has come.
| بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند! | 14 |
For your servants hold her stones dear and feel compassion for the dust of her ruins.
| قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد. | 15 |
The nations will respect your name, Yahweh, and all the kings of the earth will honor your glory.
| او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد. | 16 |
Yahweh will rebuild Zion and will appear in his glory.
| به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود. | 17 |
At that time, he will respond to the prayer of the destitute; he will not reject their prayer.
| آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند: | 18 |
This will be written for future generations, and a people not yet born will praise Yahweh.
| «خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.» | 19 |
For he has looked down from the holy heights; from heaven Yahweh has viewed the earth,
| 20 |
to hear the groaning of the prisoners, to release those who were condemned to death.
| بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد. | 21 |
Then men will proclaim the name of Yahweh in Zion and his praise in Jerusalem
| 22 |
when the peoples and kingdoms gather together to serve Yahweh.
| خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است. | 23 |
He has taken away my strength in the middle of life. He has shortened my days.
| ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی! | 24 |
I said, “My God, do not take me away in the middle of life; you are here throughout all generations.
| تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی. | 25 |
In ancient times you set the earth in place; the heavens are the work of your hands.
| آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند. | 26 |
They will perish, but you will remain; they will all grow old like a garment; like clothing, you will remove them, and they will disappear.
| اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد. | 27 |
But you are the same, and your years will have no end.
| فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد. | 28 |
The children of your servants will live on, and their descendants will live in your presence.”
