< مزامیر 102 >
دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند میریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده! | 1 |
(Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,
وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بیدرنگ مرا اجابت فرما! | 2 |
skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!
عمرم چون دود به سرعت ناپدید میشود و استخوانهایم همچون چوب خشک میسوزد. | 3 |
Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;
دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد بردهام. | 4 |
mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.
با صدای بلند مینالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است. | 5 |
Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;
همچون پرندهای وحشی، آوارهٔ صحرا شدهام و چون جغد خرابهنشین، بیخانمان گشتهام. | 6 |
jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;
مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها ماندهام؛ خواب به چشمانم نمیرود. | 7 |
om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;
هر روز دشمنانم مرا تحقیر میکنند و مخالفانم مرا لعنت مینمایند. | 8 |
mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.
به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنیام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی. | 9 |
Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer
over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;
عمرم چون سایههای عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شدهام. | 11 |
mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.
اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند. | 12 |
Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;
تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی. | 13 |
du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;
بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند! | 14 |
thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.
قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد. | 15 |
Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;
او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد. | 16 |
thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;
به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود. | 17 |
han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.
آنچه که خداوند انجام میدهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند: | 18 |
For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;
«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.» | 19 |
thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord
for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,
بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد. | 21 |
at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,
når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.
خداوند در جوانیام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است. | 23 |
Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.
ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی! | 24 |
Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.
تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی. | 25 |
Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;
آنها فانی میشوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند. | 26 |
de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;
اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد. | 27 |
som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!
فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد. | 28 |
Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.