< مزامیر 102 >

دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده! 1
困苦人发昏的时候,在耶和华面前吐露苦情的祷告。 耶和华啊,求你听我的祷告, 容我的呼求达到你面前!
وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما! 2
我在急难的日子,求你向我侧耳; 不要向我掩面! 我呼求的日子,求你快快应允我!
عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد. 3
因为,我的年日如烟云消灭; 我的骨头如火把烧着。
دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام. 4
我的心被伤,如草枯干, 甚至我忘记吃饭。
با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است. 5
因我唉哼的声音, 我的肉紧贴骨头。
همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام. 6
我如同旷野的鹈鹕; 我好像荒场的鸮鸟。
مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود. 7
我警醒不睡; 我像房顶上孤单的麻雀。
هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند. 8
我的仇敌终日辱骂我; 向我猖狂的人指着我赌咒。
به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی. 9
我吃过炉灰,如同吃饭; 我所喝的与眼泪搀杂。
10
这都因你的恼恨和忿怒; 你把我拾起来,又把我摔下去。
عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام. 11
我的年日如日影偏斜; 我也如草枯干。
اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند. 12
惟你—耶和华必存到永远; 你可记念的名也存到万代。
تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی. 13
你必起来怜恤锡安, 因现在是可怜她的时候, 日期已经到了。
بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند! 14
你的仆人原来喜悦她的石头, 可怜她的尘土。
قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد. 15
列国要敬畏耶和华的名; 世上诸王都敬畏你的荣耀。
او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد. 16
因为耶和华建造了锡安, 在他荣耀里显现。
به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود. 17
他垂听穷人的祷告, 并不藐视他们的祈求。
آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند: 18
这必为后代的人记下, 将来受造的民要赞美耶和华。
«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.» 19
因为,他从至高的圣所垂看; 耶和华从天向地观察,
20
要垂听被囚之人的叹息, 要释放将要死的人,
بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد. 21
使人在锡安传扬耶和华的名, 在耶路撒冷传扬赞美他的话,
22
就是在万民和列国 聚会事奉耶和华的时候。
خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است. 23
他使我的力量中道衰弱, 使我的年日短少。
ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی! 24
我说:我的 神啊, 不要使我中年去世。 你的年数世世无穷!
تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی. 25
你起初立了地的根基; 天也是你手所造的。
آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند. 26
天地都要灭没,你却要长存; 天地都要如外衣渐渐旧了。 你要将天地如里衣更换, 天地就都改变了。
اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد. 27
惟有你永不改变; 你的年数没有穷尽。
فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد. 28
你仆人的子孙要长存; 他们的后裔要坚立在你面前。

< مزامیر 102 >