< مزامیر 102 >
دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند میریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده! | 1 |
困苦人发昏的时候,在耶和华面前吐露苦情的祷告。 耶和华啊,求你听我的祷告, 容我的呼求达到你面前!
وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بیدرنگ مرا اجابت فرما! | 2 |
我在急难的日子,求你向我侧耳; 不要向我掩面! 我呼求的日子,求你快快应允我!
عمرم چون دود به سرعت ناپدید میشود و استخوانهایم همچون چوب خشک میسوزد. | 3 |
因为,我的年日如烟云消灭; 我的骨头如火把烧着。
دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد بردهام. | 4 |
我的心被伤,如草枯干, 甚至我忘记吃饭。
با صدای بلند مینالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است. | 5 |
因我唉哼的声音, 我的肉紧贴骨头。
همچون پرندهای وحشی، آوارهٔ صحرا شدهام و چون جغد خرابهنشین، بیخانمان گشتهام. | 6 |
我如同旷野的鹈鹕; 我好像荒场的鸮鸟。
مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها ماندهام؛ خواب به چشمانم نمیرود. | 7 |
我警醒不睡; 我像房顶上孤单的麻雀。
هر روز دشمنانم مرا تحقیر میکنند و مخالفانم مرا لعنت مینمایند. | 8 |
我的仇敌终日辱骂我; 向我猖狂的人指着我赌咒。
به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنیام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی. | 9 |
我吃过炉灰,如同吃饭; 我所喝的与眼泪搀杂。
这都因你的恼恨和忿怒; 你把我拾起来,又把我摔下去。
عمرم چون سایههای عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شدهام. | 11 |
我的年日如日影偏斜; 我也如草枯干。
اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند. | 12 |
惟你—耶和华必存到永远; 你可记念的名也存到万代。
تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی. | 13 |
你必起来怜恤锡安, 因现在是可怜她的时候, 日期已经到了。
بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند! | 14 |
你的仆人原来喜悦她的石头, 可怜她的尘土。
قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد. | 15 |
列国要敬畏耶和华的名; 世上诸王都敬畏你的荣耀。
او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد. | 16 |
因为耶和华建造了锡安, 在他荣耀里显现。
به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود. | 17 |
他垂听穷人的祷告, 并不藐视他们的祈求。
آنچه که خداوند انجام میدهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند: | 18 |
这必为后代的人记下, 将来受造的民要赞美耶和华。
«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.» | 19 |
因为,他从至高的圣所垂看; 耶和华从天向地观察,
بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد. | 21 |
使人在锡安传扬耶和华的名, 在耶路撒冷传扬赞美他的话,
خداوند در جوانیام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است. | 23 |
他使我的力量中道衰弱, 使我的年日短少。
ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی! | 24 |
我说:我的 神啊, 不要使我中年去世。 你的年数世世无穷!
تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی. | 25 |
你起初立了地的根基; 天也是你手所造的。
آنها فانی میشوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند. | 26 |
天地都要灭没,你却要长存; 天地都要如外衣渐渐旧了。 你要将天地如里衣更换, 天地就都改变了。
اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد. | 27 |
惟有你永不改变; 你的年数没有穷尽。
فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد. | 28 |
你仆人的子孙要长存; 他们的后裔要坚立在你面前。