مزامیر 101

1 مزمور داوود. ای خداوند، محبت و عدالت تو را می‌ستایم و با سرود تو را می‌پرستم.

A PSALM OF DAVID. I sing kindness and judgment, To You, O YHWH, I sing praise.

2 مراقب خواهم بود تا راه درست و بی‌عیب را در پیش بگیرم. نزد من کِی خواهی آمد؟ در خانه خود، با دلی راست زندگی خواهم کرد.

I act wisely in a perfect way, When do You come to me? I habitually walk in the integrity of my heart, In the midst of my house.

3 هر چیز بد و ناپسند را از پیش چشم خود دور خواهم نمود. کردار افراد نادرست را دوست نخواهم داشت و در کارهایشان سهیم نخواهم شد.

I do not set a worthless thing before my eyes, I have hated the work of those turning aside, It does not adhere to me.

4 نادرستی را از خود دور خواهم ساخت و با گناهکاران معاشرت نخواهم کرد.

A perverse heart turns aside from me, I do not know wickedness.

5 کسی را که از دیگران بدگویی کند ساکت خواهم کرد؛ شخص مغرور و خودخواه را متحمل نخواهم شد.

Whoever slanders his neighbor in secret, Him I cut off, The high of eyes and proud of heart, Him I do not endure.

6 من در پی اشخاص امین و خداشناس هستم تا آنها را به کاخ خود بیاورم. کسی که درستکار باشد، او را به کار خواهم گماشت.

My eyes are on the faithful of the land, To dwell with me, Whoever is walking in a perfect way, he serves me.

7 حیله‌گر به کاخ من راه نخواهد یافت و دروغگو نزد من نخواهد ماند.

He who is working deceit does not dwell in my house, Whoever is speaking lies is not established before my eyes.

8 هر روز عده‌ای از شریران را نابود خواهم کرد تا شهر خدا را از وجود همهٔ آنها پاک سازم.

At morning I cut off all the wicked of the land, To cut off from the city of YHWH All the workers of iniquity!