< مزامیر 101 >

مزمور داوود. ای خداوند، محبت و عدالت تو را می‌ستایم و با سرود تو را می‌پرستم. 1
I will sing of loving kindness and justice. To thee, O Jehovah, I will sing praises.
مراقب خواهم بود تا راه درست و بی‌عیب را در پیش بگیرم. نزد من کِی خواهی آمد؟ در خانه خود، با دلی راست زندگی خواهم کرد. 2
I will behave myself wisely in a perfect way. O when will thou come to me? I will walk within my house with a perfect heart.
هر چیز بد و ناپسند را از پیش چشم خود دور خواهم نمود. کردار افراد نادرست را دوست نخواهم داشت و در کارهایشان سهیم نخواهم شد. 3
I will set no base thing before my eyes. I hate the work of those who turn aside. It shall not cleave to me.
نادرستی را از خود دور خواهم ساخت و با گناهکاران معاشرت نخواهم کرد. 4
A perverse heart shall depart from me. I will know no evil thing.
کسی را که از دیگران بدگویی کند ساکت خواهم کرد؛ شخص مغرور و خودخواه را متحمل نخواهم شد. 5
He who slanders his neighbor secretly, him I will destroy. He who has a high look and a proud heart I will not endure.
من در پی اشخاص امین و خداشناس هستم تا آنها را به کاخ خود بیاورم. کسی که درستکار باشد، او را به کار خواهم گماشت. 6
My eyes shall be upon the faithful of the land, that they may dwell with me. He who walks in a perfect way, he shall minister to me.
حیله‌گر به کاخ من راه نخواهد یافت و دروغگو نزد من نخواهد ماند. 7
He who works deceit shall not dwell within my house. He who speaks falsehood shall not be established before my eyes.
هر روز عده‌ای از شریران را نابود خواهم کرد تا شهر خدا را از وجود همهٔ آنها پاک سازم. 8
Morning by morning I will destroy all the wicked of the land, to cut off all the workers of iniquity from the city of Jehovah.

< مزامیر 101 >