< مزامیر 101 >
مزمور داوود. ای خداوند، محبت و عدالت تو را میستایم و با سرود تو را میپرستم. | 1 |
Žalm Davidův. O milosrdenství a soudu zpívati budu, tobě, ó Hospodine, žalmy budu zpívati.
مراقب خواهم بود تا راه درست و بیعیب را در پیش بگیرم. نزد من کِی خواهی آمد؟ در خانه خود، با دلی راست زندگی خواهم کرد. | 2 |
Opatrně se míti budu na cestě přímé, až přijdeš ke mně; choditi budu ustavičně v upřímnosti srdce svého i v domě svém.
هر چیز بد و ناپسند را از پیش چشم خود دور خواهم نمود. کردار افراد نادرست را دوست نخواهم داشت و در کارهایشان سهیم نخواهم شد. | 3 |
Nepředstavímť sobě před oči věci nešlechetné; skutek uchylujících se v nenávisti mám, nepřichytíť se mne.
نادرستی را از خود دور خواهم ساخت و با گناهکاران معاشرت نخواهم کرد. | 4 |
Srdce převrácené odstoupí ode mne, zlého nebudu oblibovati.
کسی را که از دیگران بدگویی کند ساکت خواهم کرد؛ شخص مغرور و خودخواه را متحمل نخواهم شد. | 5 |
Škodícího jazykem bližnímu svému tajně, tohoť vytnu; očí vysokých a mysli naduté nikoli nebudu moci trpěti.
من در پی اشخاص امین و خداشناس هستم تا آنها را به کاخ خود بیاورم. کسی که درستکار باشد، او را به کار خواهم گماشت. | 6 |
Oči mé na pravdomluvné v zemi, aby sedali se mnou; kdož chodí po cestě upřímé, tenť mi sloužiti bude.
حیلهگر به کاخ من راه نخواهد یافت و دروغگو نزد من نخواهد ماند. | 7 |
Nebude bydliti v domě mém činící lest, a mluvící lež nebude míti místa u mne.
هر روز عدهای از شریران را نابود خواهم کرد تا شهر خدا را از وجود همهٔ آنها پاک سازم. | 8 |
Každého jitra pléniti budu všecky nešlechetné z země, abych tak vyplénil z města Hospodinova všecky, kdož páší nepravost.