مزمور داوود. ای خداوند، محبت و عدالت تو را میستایم و با سرود تو را میپرستم. | 1 |
مراقب خواهم بود تا راه درست و بیعیب را در پیش بگیرم. نزد من کِی خواهی آمد؟ در خانه خود، با دلی راست زندگی خواهم کرد. | 2 |
هر چیز بد و ناپسند را از پیش چشم خود دور خواهم نمود. کردار افراد نادرست را دوست نخواهم داشت و در کارهایشان سهیم نخواهم شد. | 3 |
نادرستی را از خود دور خواهم ساخت و با گناهکاران معاشرت نخواهم کرد. | 4 |
کسی را که از دیگران بدگویی کند ساکت خواهم کرد؛ شخص مغرور و خودخواه را متحمل نخواهم شد. | 5 |
من در پی اشخاص امین و خداشناس هستم تا آنها را به کاخ خود بیاورم. کسی که درستکار باشد، او را به کار خواهم گماشت. | 6 |
حیلهگر به کاخ من راه نخواهد یافت و دروغگو نزد من نخواهد ماند. | 7 |
هر روز عدهای از شریران را نابود خواهم کرد تا شهر خدا را از وجود همهٔ آنها پاک سازم. | 8 |