مزامیر 10

1 ای خداوند، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا به هنگام سختیها خود را پنهان می‌کنی؟

Вскую, Господи, отстоя далече, презираеши во благовремениих, в скорбех?

2 بیا و اشخاص متکبر و بدکار را که بر فقرا ظلم می‌کنند در دامهای خودشان گرفتار ساز.

Внегда гордитися нечестивому, возгарается нищий: увязают в советех, яже помышляют.

3 آنها با غرور از مقاصد پلید خود سخن می‌رانند. آنها اشخاص طمعکار را می‌ستایند ولی خدا را ناسزا می‌گویند.

Яко хвалимь есть грешный в похотех души своея, и обидяй благословимь есть.

4 این بدکارانِ متکبر فکر می‌کنند خدایی وجود ندارد تا از آنها بازخواست کند.

Раздражи Господа грешный: по множеству гнева своего не взыщет: несть Бога пред ним.

5 آنها در کارهایشان موفقند و دشمنانشان را به هیچ می‌شمارند و توجهی به احکام خدا ندارند.

Оскверняются путие его на всяко время: отемлются судбы Твоя от лица его: всеми враги своими обладает.

6 به خود می‌گویند: «همیشه موفق خواهیم بود و از هر مصیبتی به دور خواهیم ماند.»

Рече бо в сердцы своем: не подвижуся от рода в род без зла:

7 دهانشان آکنده از نفرین و دروغ و تهدید است و از زبانشان گناه و شرارت می‌بارد.

егоже клятвы уста его полна суть, и горести и льсти: под языком его труд и болезнь.

8 در روستاها به کمین می‌نشینند و اشخاص بی‌گناه را می‌کشند.

Приседит в ловителстве с богатыми в тайных, еже убити неповиннаго: очи его на нищаго призираете.

9 مانند شیر درنده، کمین می‌کنند و بر اشخاص فقیر و درمانده حمله می‌برند و ایشان را در دام خود گرفتار می‌سازند.

Ловит в тайне яко лев во ограде своей, ловит еже восхитити нищаго, восхитити нищаго, внегда привлещи и в сети своей.

10 اشخاص بیچاره در زیر ضربات بی‌رحمانهٔ آنها خرد می‌شوند.

Смирит его: преклонится и падет, внегда ему обладати убогими.

11 این بدکاران در دل خود می‌گویند: «خدا روی خود را برگردانده و این چیزها را هرگز نمی‌بیند.»

Рече бо в сердцы своем: забы Бог, отврати лице Свое, да не видит до конца.

12 ای خداوند، برخیز و این بدکاران را مجازات کن! ای خدا، بیچارگان را فراموش نکن!

Воскресени, Господи Боже мой, да вознесется рука Твоя, не забуди убогих Твоих до конца.

13 چرا بدکاران به خدا ناسزا می‌گویند و مجازات نمی‌شوند؟ آنها در دل خود می‌گویند: «خدا از ما بازخواست نخواهد کرد»؟

Чесо ради прогнева нечестивый Бога? Рече бо в сердцы своем: не взыщет.

14 اما ای خدا، تو می‌بینی! تو رنج و غم مردم را می‌بینی و به داد آنها می‌رسی. تو امید بیچارگان و مددکار یتیمان هستی.

Видиши, яко Ты болезнь и ярость смотряеши, да предан будет в руце Твои: тебе оставлен есть нищий, сиру Ты буди помощник.

15 دست این بدکاران را بشکن. آنها را به سزای اعمالشان برسان و به ظلم آنها پایان بده.

Сокруши мышцу грешному и лукавому: взыщется грех его и не обрящется.

16 خداوند تا ابد پادشاه است؛ قومهایی که او را نمی‌پرستند از سرزمین وی رانده و هلاک خواهند شد.

Господь царь во век и в век века: погибнете, языцы, от земли Его.

17 ای خداوند، تو دعای بیچارگان را اجابت می‌کنی. تو به درد دل آنها گوش می‌دهی و به ایشان قوت قلب می‌بخشی.

Желание убогих услышал еси, Господи, уготованию сердца их внят ухо Твое.

18 تو از حق یتیمان و مظلومان دفاع می‌کنی تا دیگر انسان خاکی نتواند آنها را بترساند.

Суди сиру и смирену, да не приложит ктому величатися человек на земли.