< مزامیر 1 >

خوشا به حال کسی که در راه بدکاران قدم نمی‌زند و در راه گناهکاران نمی‌ایستد و با کسانی که خدا را مسخره می‌کنند نمی‌نشیند، 1
How blessed! [is] the person who - not he walks in [the] counsel of wicked [people] and in [the] way of sinners not he stands and in [the] seat of mockers not he sits.
بلکه مشتاقانه از دستورهای خداوند پیروی می‌کند و شب و روز در آنها تفکر می‌نماید. 2
That except [is] in [the] law of Yahweh delight his and in law his he meditates by day and night.
او همچون درختی است که در کنار نهرهای آب کاشته شده و به موقع میوه می‌دهد و برگهایش هرگز پژمرده نمی‌شوند؛ کارهای او همیشه ثمربخش‌اند. 3
And he is like a tree planted at streams of water which fruit its - it gives at appropriate time its and leafage its not it withers and all that he does it succeeds.
اما بدکاران چنین نیستند. آنها مانند کاهی هستند که در برابر باد پراکنده می‌شود. 4
Not [are] so the wicked [people] that except [they are] like the chaff which it drives about it wind.
آنها در برابر مسند داوری خدا محکوم خواهند شد و به جماعت خداشناسان راه نخواهند یافت. 5
There-fore - not they will stand wicked [people] in the judgment and sinners in [the] congregation of righteous [people].
درستکاران توسط خداوند محافظت و هدایت می‌شوند، اما بدکاران به سوی نابودی پیش می‌روند. 6
For [is] knowing Yahweh [the] way of righteous [people] and [the] way of wicked [people] it will perish.

< مزامیر 1 >