< مزامیر 1 >

خوشا به حال کسی که در راه بدکاران قدم نمی‌زند و در راه گناهکاران نمی‌ایستد و با کسانی که خدا را مسخره می‌کنند نمی‌نشیند، 1
Blessed is the man who has not followed the counsel of the impious, and has not remained in the way of sinners, and has not sat in the chair of pestilence.
بلکه مشتاقانه از دستورهای خداوند پیروی می‌کند و شب و روز در آنها تفکر می‌نماید. 2
But his will is with the law of the Lord, and he will meditate on his law, day and night.
او همچون درختی است که در کنار نهرهای آب کاشته شده و به موقع میوه می‌دهد و برگهایش هرگز پژمرده نمی‌شوند؛ کارهای او همیشه ثمربخش‌اند. 3
And he will be like a tree that has been planted beside running waters, which will provide its fruit in its time, and its leaf will not fall away, and all things whatsoever that he does will prosper.
اما بدکاران چنین نیستند. آنها مانند کاهی هستند که در برابر باد پراکنده می‌شود. 4
Not so the impious, not so. For they are like the dust that the wind casts along the face of the earth.
آنها در برابر مسند داوری خدا محکوم خواهند شد و به جماعت خداشناسان راه نخواهند یافت. 5
Therefore, the impious will not prevail again in judgment, nor sinners in the council of the just.
درستکاران توسط خداوند محافظت و هدایت می‌شوند، اما بدکاران به سوی نابودی پیش می‌روند. 6
For the Lord knows the way of the just. And the path of the impious will pass away.

< مزامیر 1 >