امثال 9
| حکمت کاخی بنا کرده است که هفت ستون دارد. | 1 |
Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem.
| او مهمانی بزرگی ترتیب داده و انواع شرابها و خوراکها را آماده کرده است | 2 |
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
| و کنیزان خود را فرستاده، تا بر بلندترین مکان شهر بایستند و ندا سر دهند: | 3 |
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad moenia civitatis:
| «ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید: | 4 |
Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
| «از خوراک و شرابی که آماده کرده‌ام بخورید. | 5 |
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
| راه جهالت را ترک گفته، زنده بمانید. راه دانا شدن را پیش بگیرید.» | 6 |
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiae.
| اگر آدم بدکاری را که همیشه دیگران را مسخره می‌کند تأدیب نمایی، جز اینکه مورد اهانت او واقع شوی نتیجهٔ دیگری نخواهد داشت. | 7 |
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
| پس او را به حال خود واگذار چون اگر بخواهی به او کمک کنی از تو متنفر می‌شود؛ اما اگر شخص دانا را تأدیب کنی تو را دوست خواهد داشت. | 8 |
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
| اگر آدم دانا را نصیحت کنی داناتر می‌شود و اگر به آدم درستکار تعلیم بدهی علمش بیشتر می‌گردد. | 9 |
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
| ترس خداوند سرآغاز حکمت است. شناخت خدای مقدّس انسان را دانا می‌سازد. | 10 |
Principium sapientiae timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
| حکمت سالهای عمرت را زیاد می‌کند. | 11 |
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.
| اگر حکمت داشته باشی سودش به خودت می‌رسد و اگر حکمت را ناچیز بشماری به خودت زیان می‌رسانی. | 12 |
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
| حماقت مانند زنی وراج و گستاخ و ابله می‌باشد. | 13 |
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
| او دم در خانه‌اش که بر تپه‌ای مشرف به شهر قرار دارد، می‌نشیند | 14 |
sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco,
| و رهگذرانی را که مستقیم به راه خود می‌روند صدا می‌زند: | 15 |
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
| «ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید: | 16 |
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
| «آب دزدی شیرین است و نانی که پنهانی خورده می‌شود، لذیذ است!» | 17 |
Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
