< امثال 9 >

حکمت کاخی بنا کرده است که هفت ستون دارد. 1
Wisdom hath builded her house; She hath hewn out her seven pillars:
او مهمانی بزرگی ترتیب داده و انواع شرابها و خوراکها را آماده کرده است 2
She hath killed her beasts; she hath mingled her wine; She hath also furnished her table:
و کنیزان خود را فرستاده، تا بر بلندترین مکان شهر بایستند و ندا سر دهند: 3
She hath sent forth her maidens; She crieth upon the highest places of the city:
«ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید: 4
Whoso is simple, let him turn in hither: As for him that is void of understanding, she saith to him,
«از خوراک و شرابی که آماده کرده‌ام بخورید. 5
Come, eat ye of my bread, And drink of the wine which I have mingled.
راه جهالت را ترک گفته، زنده بمانید. راه دانا شدن را پیش بگیرید.» 6
Leave off, ye simple ones, and live; And walk in the way of understanding.
اگر آدم بدکاری را که همیشه دیگران را مسخره می‌کند تأدیب نمایی، جز اینکه مورد اهانت او واقع شوی نتیجهٔ دیگری نخواهد داشت. 7
He that correcteth a scoffer getteth to himself reviling; And he that reproveth a wicked man [getteth] himself a blot.
پس او را به حال خود واگذار چون اگر بخواهی به او کمک کنی از تو متنفر می‌شود؛ اما اگر شخص دانا را تأدیب کنی تو را دوست خواهد داشت. 8
Reprove not a scoffer, lest he hate thee: Reprove a wise man, and he will love thee.
اگر آدم دانا را نصیحت کنی داناتر می‌شود و اگر به آدم درستکار تعلیم بدهی علمش بیشتر می‌گردد. 9
Give [instruction] to a wise man, and he will be yet wiser: Teach a righteous man, and he will increase in learning.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. شناخت خدای مقدّس انسان را دانا می‌سازد. 10
The fear of Jehovah is the beginning of wisdom; And the knowledge of the Holy One is understanding.
حکمت سالهای عمرت را زیاد می‌کند. 11
For by me thy days shall be multiplied, And the years of thy life shall be increased.
اگر حکمت داشته باشی سودش به خودت می‌رسد و اگر حکمت را ناچیز بشماری به خودت زیان می‌رسانی. 12
If thou art wise, thou art wise for thyself; And if thou scoffest, thou alone shalt bear it.
حماقت مانند زنی وراج و گستاخ و ابله می‌باشد. 13
The foolish woman is clamorous; [She is] simple, and knoweth nothing.
او دم در خانه‌اش که بر تپه‌ای مشرف به شهر قرار دارد، می‌نشیند 14
And she sitteth at the door of her house, On a seat in the high places of the city,
و رهگذرانی را که مستقیم به راه خود می‌روند صدا می‌زند: 15
To call to them that pass by, Who go right on their ways:
«ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید: 16
Whoso is simple, let him turn in hither; And as for him that is void of understanding, she saith to him,
«آب دزدی شیرین است و نانی که پنهانی خورده می‌شود، لذیذ است!» 17
Stolen waters are sweet, And bread [eaten] in secret is pleasant.
آنها نمی‌دانند که عاقبت کسانی که به خانهٔ او می‌روند مرگ و هلاکت است. (Sheol h7585) 18
But he knoweth not that the dead are there; That her guests are in the depths of Sheol. (Sheol h7585)

< امثال 9 >