< امثال 8 >

آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ 1
Horch! Die Weisheit ruft vernehmlich, und die Einsicht läßt ihre Stimme erschallen!
حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: 2
Oben auf den Höhen am Wege, da wo die Pfade zusammenlaufen, hat sie sich aufgestellt;
3
neben den Toren, am Ausgang der Stadt, am Eingang der Pforten ruft sie laut:
«ای مردم، شما را صدا می‌زنم. 4
»An euch, ihr Männer, richte ich meinen Ruf, und meine Stimme ergeht an die Menschenkinder.
ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. 5
Gewinnt, ihr Einfältigen, Einsicht in Klugheit, und ihr Toren, gewinnt Einsicht in Verständigkeit!
به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. 6
Hört zu! Denn ich habe Wertvolles zu sagen, und meine Lippen will ich auftun zu (auf-) richtiger Rede;
7
denn mein Mund spricht Wahrheit aus, und Unehrlichkeit ist ein Greuel für meine Lippen.
سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. 8
Aufrichtig sind alle Reden meines Mundes: es ist nichts Hinterlistiges und Trügerisches in ihnen;
سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. 9
sie sind sämtlich klar für den Verständigen und richtig für die zur Erkenntnis Gelangten.
تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. 10
Nehmt Unterweisung lieber an als Silber, und Erkenntnis lieber als auserlesenes Gold!
ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. 11
Denn die Weisheit ist besser als Korallen, und alle Kleinode kommen ihr nicht gleich.
«من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. 12
Ich, die Weisheit, stehe im Bunde mit der Klugheit und verfüge über Erkenntnis wohldurchdachter Pläne.
اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. 13
Die Furcht des HERRN besteht im Haß gegen das Böse; Hoffart, Hochmut und bösen Wandel sowie den Mund des Truges hasse ich.
«منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. 14
Mir steht kluger Rat und Überlegung zu Gebot, ich verfüge über Einsicht, und ich besitze Tatkraft.
15
Durch mich üben die Könige ihre Königsmacht aus und erlassen die Machthaber gerechte Verordnungen;
تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. 16
durch mich betätigen sich die Herrscher als Herrscher und alle Richter auf Erden als Edle.
«من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. 17
Ich liebe, die mich lieben, und wer mich eifrig sucht, der findet mich.
ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. 18
Reichtum und Ehre sind bei mir zu finden, bleibender Wohlstand und Gerechtigkeit;
بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. 19
was ich einbringe, ist wertvoller als feines, gediegenes Gold, und mein Ertrag kostbarer als auserlesenes Silber.
راههای من عدل و حق است. 20
Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit, mitten auf den Bahnen des Rechts,
ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. 21
um denen, die mich lieben, bleibenden Besitz zu verschaffen und ihre Schatzkammern zu füllen.«
«در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. 22
»Der HERR hat mich geschaffen als den Erstling seiner Schöpfertätigkeit, als das früheste seiner Werke in der Urzeit.
از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. 23
Von Ewigkeit her bin ich gebildet, von Anbeginn an, vor den Uranfängen der Erde.
قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، 24
Als noch keine Fluten der Tiefe da waren, bin ich geboren worden, ehe es wasserreiche Quellen gab.
قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، 25
Bevor die Berge eingesenkt waren, vor den Hügeln bin ich geboren worden,
قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. 26
als er die Erde und die Fluren noch nicht geschaffen hatte und die ersten Schollen des Erdreichs.
«هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. 27
Als er den Himmel baute, war ich dabei, als er das Himmelsgewölbe feststellte über der weiten Urflut;
وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، 28
als er die Wolken droben befestigte, als er die Quellen aus den Fluten der Tiefe mit Macht hervorbrechen ließ;
وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، 29
als er dem Meer seine Grenze setzte, damit die Wasser seine Schranke nicht überschritten, als er die Grundpfeiler der Erde feststellte:
من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. 30
da war ich als Künstlerin ihm zur Seite und war voller Entzücken Tag für Tag, indem ich vor seinen Augen allezeit spielte,
دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. 31
indem ich auf seiner weiten Erdenwelt mein Spiel trieb und mein Entzücken an den Menschenkindern hatte.«
«پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. 32
»Nun denn, ihr Söhne, höret auf mich! Denn glückselig sind, die meine Wege einhalten.
به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. 33
Höret auf meine Unterweisung, damit ihr weise werdet, und verwerft sie nicht!
خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، 34
Wohl dem Menschen, der mir Gehör schenkt, indem er Tag für Tag an meiner Tür wacht und die Pfosten meiner Tore hütet!
زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ 35
Denn wer mich findet, der findet das Leben und erlangt Wohlgefallen beim HERRN;
اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» 36
wer mich aber verfehlt, der fügt seiner eigenen Seele Schaden zu: alle, die mich hassen, lieben den Tod.«

< امثال 8 >