امثال 8
| آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ | 1 |
Ruft nicht die Weisheit, und die Klugheit läßt sich hören?
| حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: | 2 |
Öffentlich am Wege und an der Straße steht sie.
| 3 |
An den Toren bei der Stadt, da man zur Tür eingeht, schreit sie:
| «ای مردم، شما را صدا می‌زنم. | 4 |
O ihr Männer, ich schreie zu euch und rufe den Leuten.
| ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. | 5 |
Merkt, ihr Unverständigen, auf Klugheit und, ihr Toren, nehmt es zu Herzen!
| به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. | 6 |
Höret, denn ich will reden, was fürstlich ist, und lehren, was recht ist.
| 7 |
Denn mein Mund soll die Wahrheit reden, und meine Lippen sollen hassen, was gottlos ist.
| سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. | 8 |
Alle Reden meines Mundes sind gerecht; es ist nichts Verkehrtes noch falsches darin.
| سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. | 9 |
Sie sind alle gerade denen, die sie verstehen, und richtig denen, die es annehmen wollen.
| تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. | 10 |
Nehmet an meine Zucht lieber denn Silber, und die Lehre achtet höher denn köstliches Gold.
| ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. | 11 |
Denn Weisheit ist besser als Perlen; und alles, was man wünschen mag, kann ihr nicht gleichen.
| «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. | 12 |
Ich, Weisheit, wohne bei der Klugheit und weiß guten Rat zu geben.
| اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. | 13 |
Die Furcht des HERRN haßt das Arge, die Hoffart, den Hochmut und bösen Weg; und ich bin feind dem verkehrten Mund.
| «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. | 14 |
Mein ist beides, Rat und Tat; ich habe Verstand und Macht.
| 15 |
Durch mich regieren die Könige und setzen die Ratsherren das Recht.
| تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. | 16 |
Durch mich herrschen die Fürsten und alle Regenten auf Erden.
| «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. | 17 |
Ich liebe, die mich lieben; und die mich frühe suchen, finden mich.
| ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. | 18 |
Reichtum und Ehre ist bei mir, währendes Gut und Gerechtigkeit.
| بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. | 19 |
Meine Frucht ist besser denn Gold und feines Gold und mein Ertrag besser denn auserlesenes Silber.
| راههای من عدل و حق است. | 20 |
Ich wandle auf dem rechten Wege, auf der Straße des Rechts,
| ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. | 21 |
daß ich wohl versorge, die mich lieben, und ihre Schätze vollmache.
| «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. | 22 |
Der HERR hat mich gehabt im Anfang seiner Wege; ehe er etwas schuf, war ich da.
| از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. | 23 |
Ich bin eingesetzt von Ewigkeit, von Anfang, vor der Erde.
| قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، | 24 |
Da die Tiefen noch nicht waren, da war ich schon geboren, da die Brunnen noch nicht mit Wasser quollen.
| قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، | 25 |
Ehe denn die Berge eingesenkt waren, vor den Hügeln war ich geboren,
| قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. | 26 |
da er die Erde noch nicht gemacht hatte und was darauf ist, noch die Berge des Erdbodens.
| «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. | 27 |
Da er die Himmel bereitete, war ich daselbst, da er die Tiefe mit seinem Ziel faßte.
| وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، | 28 |
Da er die Wolken droben festete, da er festigte die Brunnen der Tiefe,
| وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، | 29 |
da er dem Meer das Ziel setzte und den Wassern, daß sie nicht überschreiten seinen Befehl, da er den Grund der Erde legte:
| من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. | 30 |
da war ich der Werkmeister bei ihm und hatte meine Lust täglich und spielte vor ihm allezeit
| دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. | 31 |
und spielte auf seinem Erdboden, und meine Lust ist bei den Menschenkindern.
| «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. | 32 |
So gehorchet mir nun, meine Kinder. Wohl denen, die meine Wege halten!
| به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. | 33 |
Höret die Zucht und werdet weise und lasset sie nicht fahren.
| خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، | 34 |
Wohl dem Menschen, der mir gehorcht, daß er wache an meiner Tür täglich, daß er warte an den Pfosten meiner Tür.
| زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ | 35 |
Wer mich findet, der findet das Leben und wird Wohlgefallen vom HERRN erlangen.
| اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» | 36 |
Wer aber an mir sündigt, der verletzt seine Seele. Alle, die mich hassen, lieben den Tod.
