امثال 8

1 آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟

Tu proclameras la Sagesse, afin que la prudence t'obéisse.

2 حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید:

Car elle se tient sur les cimes des monts; elle est debout au milieu des sentiers.

3

Elle s'assied devant les portes des riches, et à l'entrée des villes; elle chante

4 «ای مردم، شما را صدا می‌زنم.

C'est vous, ô hommes, que j'appelle; j'élève ma voix devant les fils des hommes.

5 ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید.

Comprenez, innocents, la subtilité; et vous, ignorants, déposez la science en votre cœur.

6 به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم.

Écoutez-moi; car je vais dire des choses saintes, et proférer de mes lèvres la justice.

7

Car ma langue va méditer la vérité, et j'ai en abomination les lèvres menteuses.

8 سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند.

Toutes les paroles de ma bouche sont selon la justice; en elles rien d'oblique et de tortueux.

9 سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است.

Elles sont toutes offertes à ceux qui comprennent, et justes pour ceux qui trouvent la Sagesse.

10 تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است.

Recevez l'instruction et non l'argent, et la science plutôt que l'or raffiné.

11 ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد.

Car la sagesse a plus de prix que les pierres précieuses, et rien de ce que l'on estime de plus précieux ne la vaut.

12 «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم.

Moi, la Sagesse, j'ai demeuré avec le conseil et le savoir; j'ai appelé à moi l'intelligence.

13 اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم.

La crainte du Seigneur hait l'iniquité, et l'insolence, et l'orgueil et les voies des méchants; et moi aussi, je hais les voies tortueuses des méchants.

14 «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند.

C'est à moi le conseil et la fermeté, à moi la prudence, à moi la force.

15

Par moi, les rois règnent, et les princes écrivent des jugements équitables.

16 تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند.

Par moi, les grands sont glorifiés; par moi, les monarques commandent à la terre.

17 «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت.

Moi j'aime ceux qui m'aiment, et ceux qui me cherchent me trouvent.

18 ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است.

De moi dépendent la fortune et la gloire, et les grandes richesses et la justice.

19 بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است.

Mieux vaut recueillir mes fruits que de l'or et des pierres précieuses, et mes rejetons sont meilleurs que l'argent le plus pur.

20 راههای من عدل و حق است.

Je me promène dans les voies de l'équité, et je reviens par les voies de la justice;

21 ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم.

pour distribuer à ceux qui m'aiment une part de mes richesses, et remplir de biens leurs trésors. Après vous avoir publié ce qui arrive chaque jour, je vais énumérer les choses qui sont de toute éternité.

22 «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت.

Le Seigneur m'a créé au commencement de Ses voies, pour faire Ses œuvres.

23 از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم.

Il m'a établie avant le temps, au commencement, avant de créer la terre,

24 قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب،

et avant de créer les abîmes, avant que l'eau jaillit des fontaines.

25 قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند،

Il m'a engendrée avant que les montagnes et les collines fussent affermies.

26 قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم.

Le Seigneur a fait les champs et les déserts, et les cimes habitées sous le ciel.

27 «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم.

Quand Il a préparé le ciel, j'étais auprès de Lui, et lorsqu'Il a élevé Son trône sur les vents,

28 وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود،

et lorsqu'en haut Il a donné aux nuées leur cohérence, et aux fontaines qui sont sous le ciel leur équilibre,

29 وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد،

et lorsqu'Il a affermi les fondements de la terre;

30 من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم.

j'étais là, près de Lui, disposant tout avec Lui; j'étais là, et Il Se délectait en moi; chaque jour, à tout moment, je me réjouissais de la vue de Son visage;

31 دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند.

lorsqu'Il S'applaudissait d'avoir achevé la terre, et Se complaisait dans les fils des hommes.

32 «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند.

Maintenant donc, mon fils, écoute-moi:

33 به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید.

34 خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد،

Heureux l'homme qui m'écoutera, et le mortel qui gardera mes voies, veillant le jour à mes portes et gardant le seuil de ma demeure.

35 زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛

Car mes portes sont des portes de vie, et en elles réside la volonté du Seigneur.

36 اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.»

Ceux qui pèchent contre moi outragent leur âme, et ceux qui me haïssent aiment la mort.