< امثال 8 >
آیا ندای حکمت را نمیشنوید و به آواز بصیرت گوش نمیدهید؟ | 1 |
Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin Røst?
حکمت دم دروازههای شهر و سر چهارراهها و جلوی در هر خانهای ایستاده، میگوید: | 2 |
Oppe paa Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang raaber den:
«ای مردم، شما را صدا میزنم. | 4 |
Jeg kalder paa eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. | 5 |
I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Taaber, saa faa dog Forstand!
به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان میکنم و از ناراستی نفرت دارم. | 6 |
Hør, thi jeg fører ædel Tale, aabner mine Læber med retvise Ord;
ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمیکند. | 8 |
Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. | 9 |
de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt.
تعلیمی که من میدهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. | 10 |
Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمیتوان با من مقایسه کرد. | 11 |
thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den.
«من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار میباشم. | 12 |
Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og raader over Kundskab og Kløgt.
اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. | 13 |
HERRENS Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
«منم که هدایت میکنم و فهم و بصیرت میبخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت میکنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت مینمایند. | 14 |
Jeg ejer Raad og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی میکنند. | 16 |
ved mig kan Fyrster raade og Stormænd dømme Jorden.
«من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست میدارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. | 17 |
Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. | 18 |
Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
بخششهای من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. | 19 |
Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
راههای من عدل و حق است. | 20 |
Jeg vandrer paa Retfærds Vej, midt hen ad Rettens Stier
ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانههای ایشان را پر میسازم. | 21 |
for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forraadshuse.
«در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. | 22 |
Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. | 23 |
jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمههای پر آب، | 24 |
jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
قبل از آنکه کوهها و تپهها به وجود آیند، | 25 |
førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. | 26 |
førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
«هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. | 27 |
Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمهها را از اعماق جاری نمود، | 28 |
Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، | 29 |
da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی میکردم. | 30 |
da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Aasyn leged jeg altid,
دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. | 31 |
leged paa hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
«پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی میکنند سعادتمندند. | 32 |
Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter paa mine Veje!
به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. | 33 |
Hør paa Tugt og bliv vise, lad ikke haant derom!
خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، | 34 |
Lykkelig den, der hører paa mig, saa han daglig vaager ved mine Døre og vogter paa mine Dørstolper.
زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ | 35 |
Thi den, der finder mig; finder Liv og opnaar Yndest hos HERREN;
اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه میزند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» | 36 |
men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.