< امثال 8 >

آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ 1
Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin Røst?
حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: 2
Oppe paa Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
3
ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang raaber den:
«ای مردم، شما را صدا می‌زنم. 4
Jeg kalder paa eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. 5
I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Taaber, saa faa dog Forstand!
به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. 6
Hør, thi jeg fører ædel Tale, aabner mine Læber med retvise Ord;
7
ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. 8
Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. 9
de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt.
تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. 10
Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. 11
thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den.
«من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. 12
Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og raader over Kundskab og Kløgt.
اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. 13
HERRENS Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
«منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. 14
Jeg ejer Raad og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
15
Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. 16
ved mig kan Fyrster raade og Stormænd dømme Jorden.
«من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. 17
Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. 18
Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. 19
Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
راههای من عدل و حق است. 20
Jeg vandrer paa Retfærds Vej, midt hen ad Rettens Stier
ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. 21
for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forraadshuse.
«در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. 22
Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. 23
jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، 24
jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، 25
førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. 26
førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
«هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. 27
Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، 28
Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، 29
da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. 30
da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Aasyn leged jeg altid,
دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. 31
leged paa hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
«پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. 32
Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter paa mine Veje!
به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. 33
Hør paa Tugt og bliv vise, lad ikke haant derom!
خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، 34
Lykkelig den, der hører paa mig, saa han daglig vaager ved mine Døre og vogter paa mine Dørstolper.
زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ 35
Thi den, der finder mig; finder Liv og opnaar Yndest hos HERREN;
اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» 36
men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.

< امثال 8 >