امثال 8

1 آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟

Mon ikke Visdommen raaber, og Forstanden opløfter sin Røst?

2 حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید:

Paa Toppen af Højene ved Vejen, midt paa Stierne staar den;

3

ved Siden af Portene, ved Udgangen af Staden, ved Indgangen til Portene raaber den:

4 «ای مردم، شما را صدا می‌زنم.

Til eder, I Mænd, vil jeg raabe, og min Røst lyde til Menneskens Børn.

5 ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید.

I uvidende! fatter Vid; og I Daarer! fatter Forstand.

6 به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم.

Hører, thi jeg vil tale fyrstelige Ting og aabne mine Læber med Retvished.

7

Thi min Gane taler Sandhed, og Ugudelighed er en Vederstyggelighed for mine Læber.

8 سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند.

I Retfærdighed ere alle min Munds Ord; der er intet fordrejet eller forvendt i dem.

9 سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است.

De ere alle rette for den forstandige og ligefremme for dem, som finde Kundskab.

10 تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است.

Tager imod min Undervisning og ikke imod Sølv og imod Kundskab fremfor udsøgt Guld.

11 ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد.

Thi Visdom er bedre end Perler, og alle de Ting, man har Lyst til, kunne ikke lignes ved den.

12 «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم.

Jeg, Visdommen, jeg har taget Bolig i Vidskab og besidder Kundskab om kløgtige Raad.

13 اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم.

Herrens Frygt er at hade ondt; Hoffærdighed og Hovmodighed og Ondskabs Vej og den Mund, som taler forvendte Ting, hader jeg.

14 «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند.

Raad og hvad der har Bestand, hører mig til; jeg er Forstand, mig hører Styrke til.

15

Ved mig regere Konger, og ved mig beskikke Fyrster Ret.

16 تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند.

Ved mig herske Herskere og Høvdinger, alle Dommere paa Jorden.

17 «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت.

Jeg elsker dem, som elske mig, og de, som søge mig, skulle finde mig.

18 ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است.

Rigdom og Ære er hos mig, varigt Gods og Retfærdighed.

19 بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است.

Min Frugt er bedre end Guld og ædelt Malm, og at vinde mig er bedre end udsøgt Sølv.

20 راههای من عدل و حق است.

Jeg vandrer paa Retfærdigheds Vej, midt paa Rettens Stier,

21 ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم.

til at lade dem, som elske mig, arve varigt godt og til at fylde deres Forraadskamre.

22 «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت.

Herren ejede mig som sin Vejs Begyndelse, forud for sine Gerninger, fra fordums Tid.

23 از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم.

Fra Evighed er jeg indsat, fra det første af, før Jorden var.

24 قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب،

Da Afgrundene endnu ikke vare, er jeg født, da Kilderne, som have meget Vand, ikke vare til.

25 قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند،

Før Bjergene bleve nedsænkede, før Højene bleve til, er jeg født.

26 قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم.

Han havde endnu ikke skabt Jorden eller Markerne eller det første af Jordens Støv.

27 «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم.

Der han beredte Himlene, da var jeg der, der han slog en Kreds oven over Afgrunden;

28 وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود،

der han befæstede Skyerne heroventil, der Afgrundens Kilder fik deres faste Sted;

29 وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد،

der han satte Havet dets Grænse, at Vandene ikke skulde overtræde hans Befaling, der han lagde Jordens Grundvold:

30 من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم.

Da var jeg hos ham som Kunstnerinde, og jeg var hans Lyst Dag for Dag, og jeg legede for hans Ansigt alle Tider;

31 دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند.

jeg legede i Verden paa hans Jord, og min Lyst var hos Menneskens Børn.

32 «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند.

Og nu, Børn, hører mig! og salige ere de, som tage Vare paa mine Veje.

33 به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید.

Hører Undervisning og bliver vise, og lader den ikke fare!

34 خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد،

Saligt er det Menneske, som hører mig, saa at han dagligt vaager ved mine Døre og tager Vare paa mine Dørstolper.

35 زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛

Thi hvo mig finder, han finder Livet og faar Velbehag hos Herren.

36 اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.»

Men hvo, som synder imod mig, skader sin Sjæl; alle, som mig hade, elske Døden.