ای پسرانم، به نصیحت پدر خود گوش دهید و به آن توجه کنید تا دانا شوید. | 1 |
اِسْمَعُوا أَيُّهَا ٱلْبَنُونَ تَأْدِيبَ ٱلْأَبِ، وَٱصْغُوا لِأَجْلِ مَعْرِفَةِ ٱلْفَهْمِ، | ١ |
پندهای من مفید است؛ آنها را به خاطر بسپارید. | 2 |
لِأَنِّي أُعْطِيكُمْ تَعْلِيمًا صَالِحًا، فَلَا تَتْرُكُوا شَرِيعَتِي. | ٢ |
من هم زمانی جوان بودم؛ پدری داشتم و تنها فرزند عزیز مادرم بودم. | 3 |
فَإِنِّي كُنْتُ ٱبْنًا لِأَبِي، غَضًّا وَوَحِيدًا عِنْدَ أُمِّي، | ٣ |
پدرم به من پند میداد و میگفت: «اگر سخنان مرا بشنوی و به آنها عمل کنی، زنده خواهی ماند. | 4 |
وَكَانَ يُرِينِي وَيَقُولُ لِي: «لِيَضْبِطْ قَلْبُكَ كَلَامِي. ٱحْفَظْ وَصَايَايَ فَتَحْيَا. | ٤ |
حکمت و بصیرت را کسب کن. سخنان مرا فراموش نکن و از آنها منحرف نشو. | 5 |
اِقْتَنِ ٱلْحِكْمَةَ. ٱقْتَنِ ٱلْفَهْمَ. لَا تَنْسَ وَلَا تُعْرِضْ عَنْ كَلِمَاتِ فَمِي. | ٥ |
حکمت را ترک نکن، زیرا از تو حمایت خواهد کرد. آن را دوست بدار که از تو محافظت خواهد نمود. | 6 |
لَا تَتْرُكْهَا فَتَحْفَظَكَ. أَحْبِبْهَا فَتَصُونَكَ. | ٦ |
حکمت از هر چیزی بهتر است؛ به هر قیمتی شده آن را به دست بیاور. | 7 |
ٱلْحِكْمَةُ هِيَ ٱلرَّأْسُ. فَٱقْتَنِ ٱلْحِكْمَةَ، وَبِكُلِّ مُقْتَنَاكَ ٱقْتَنِ ٱلْفَهْمَ. | ٧ |
اگر برای حکمت ارزش قائل شوی، او نیز تو را سربلند خواهد نمود. اگر حکمت را در آغوش بگیری او به تو عزت خواهد بخشید | 8 |
ٱرْفَعْهَا فَتُعَلِّيَكَ. تُمَجِّدُكَ إِذَا ٱعْتَنَقْتَهَا. | ٨ |
و تاج عزت و افتخار بر سرت خواهد نهاد.» | 9 |
تُعْطِي رَأْسَكَ إِكْلِيلَ نِعْمَةٍ. تَاجَ جَمَالٍ تَمْنَحُكَ». | ٩ |
پسرم به من گوش کن و آنچه به تو میگویم بپذیر تا عمری طولانی داشته باشی. | 10 |
اِسْمَعْ يَا ٱبْنِي وَٱقْبَلْ أَقْوَالِي، فَتَكْثُرَ سِنُو حَيَاتِكَ. | ١٠ |
من به تو حکمت آموختم و تو را به سوی راستی هدایت نمودم. | 11 |
أَرَيْتُكَ طَرِيقَ ٱلْحِكْمَةِ. هَدَيْتُكَ سُبُلَ ٱلِٱسْتِقَامَةِ. | ١١ |
وقتی راه روی مانعی بر سر راهت نخواهد بود و چون بدوی پایت نخواهد لغزید. | 12 |
إِذَا سِرْتَ فَلَا تَضِيقُ خَطَوَاتُكَ، وَإِذَا سَعَيْتَ فَلَا تَعْثُرُ. | ١٢ |
آنچه را که آموختهای حفظ کن و آن را از دست نده؛ آن را نگه دار، زیرا حیات توست. | 13 |
تَمَسَّكْ بِٱلْأَدَبِ، لَا تَرْخِهِ. ٱحْفَظْهُ فَإِنَّهُ هُوَ حَيَاتُكَ. | ١٣ |
به راه بدکاران نرو و از روش گناهکاران پیروی ننما. | 14 |
لَا تَدْخُلْ فِي سَبِيلِ ٱلْأَشْرَارِ، وَلَا تَسِرْ فِي طَرِيقِ ٱلْأَثَمَةِ. | ١٤ |
از آنها دوری کن و روی خود را از آنان بگردان و به راه خود برو؛ | 15 |
تَنَكَّبْ عَنْهُ. لَا تَمُرَّ بِهِ. حِدْ عَنْهُ وَٱعْبُرْ، | ١٥ |
زیرا ایشان تا بدی نکنند نمیخوابند و تا باعث لغزش و سقوط کسی نشوند آرام نمیگیرند. | 16 |
لِأَنَّهُمْ لَا يَنَامُونَ إِنْ لَمْ يَفْعَلُوا سُوءًا، وَيُنْزَعُ نَوْمُهُمْ إِنْ لَمْ يُسْقِطُوا أَحَدًا. | ١٦ |
خوراک آنها ظلم و شرارت است. | 17 |
لِأَنَّهُمْ يَطْعَمُونَ خُبْزَ ٱلشَّرِّ، وَيَشْرَبُونَ خَمْرَ ٱلظُّلْمِ. | ١٧ |
راه درستکاران مانند سپیدهٔ صبح است که رفتهرفته روشنتر میشود تا سرانجام به روشنایی کامل روز تبدیل میگردد، | 18 |
أَمَّا سَبِيلُ ٱلصِّدِّيقِينَ فَكَنُورٍ مُشْرِقٍ، يَتَزَايَدُ وَيُنِيرُ إِلَى ٱلنَّهَارِ ٱلْكَامِلِ. | ١٨ |
اما راه بدکاران مثل سیاهی شب است. بدکاران میافتند و نمیدانند چه چیز باعث افتادنشان شده است. | 19 |
أَمَّا طَرِيقُ ٱلْأَشْرَارِ فَكَالظَّلَامِ. لَا يَعْلَمُونَ مَا يَعْثُرُونَ بِهِ. | ١٩ |
ای پسرم، به آنچه که به تو میگویم به دقت گوش بده. | 20 |
يَا ٱبْنِي، أَصْغِ إِلَى كَلَامِي. أَمِلْ أُذُنَكَ إِلَى أَقْوَالِي. | ٢٠ |
سخنان مرا از نظر دور ندار، بلکه آنها را در دل خود حفظ کن، | 21 |
لَا تَبْرَحْ عَنْ عَيْنَيْكَ. اِحْفَظْهَا فِي وَسَطِ قَلْبِكَ. | ٢١ |
زیرا سخنان من به شنونده حیات و سلامتی کامل میبخشد. | 22 |
لِأَنَّهَا هِيَ حَيَاةٌ لِلَّذِينَ يَجِدُونَهَا، وَدَوَاءٌ لِكُلِّ ٱلْجَسَدِ. | ٢٢ |
مراقب افکارت باش، زیرا زندگی انسان از افکارش شکل میگیرد. | 23 |
فَوْقَ كُلِّ تَحَفُّظٍ ٱحْفَظْ قَلْبَكَ، لِأَنَّ مِنْهُ مَخَارِجَ ٱلْحَيَاةِ. | ٢٣ |
دروغ و ناراستی را از دهان خود دور کن. | 24 |
ٱنْزِعْ عَنْكَ ٱلْتِوَاءَ ٱلْفَمِ، وَأَبْعِدْ عَنْكَ ٱنْحِرَافَ ٱلشَّفَتَيْنِ. | ٢٤ |
چشمان خود را به هدف بدوز و به اطراف توجه نکن. | 25 |
لِتَنْظُرْ عَيْنَاكَ إِلَى قُدَّامِكَ، وَأَجْفَانُكَ إِلَى أَمَامِكَ مُسْتَقِيمًا. | ٢٥ |
مواظب راهی که در آن قدم میگذاری باش. همیشه در راه راست گام بردار تا در امان باشی. | 26 |
مَهِّدْ سَبِيلَ رِجْلِكَ، فَتَثْبُتَ كُلُّ طُرُقِكَ. | ٢٦ |
از راه راست منحرف نشو و خود را از بدی دور نگه دار. | 27 |
لَا تَمِلْ يَمْنَةً وَلَا يَسْرَةً. بَاعِدْ رِجْلَكَ عَنِ ٱلشَّرِّ. | ٢٧ |