امثال 29

1 کسی که بعد از تنبیه بسیار، باز سرسختی کند، ناگهان خرد خواهد شد و دیگر علاجی نخواهد داشت.

L'homme qui reprend vaut mieux que l'indocile; car celui-ci tombera soudain dans des maux cuisants et sans remède.

2 وقتی قدرت در دست نیکان است مردم شادند، اما قدرت که به دست بدان بیفتد مردم می‌نالند.

Quand les justes sont loués, les peuples sont dans la joie; mais quand les impies gouvernent, les hommes gémissent.

3 پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌کند، اما پسری که به دنبال زنان بدکاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.

Un homme qui aime la sagesse fait la joie de son père; celui qui nourrit des prostituées dissipe ses richesses.

4 پادشاه عاقل به مملکتش ثبات می‌بخشد، اما آنکه رشوه می‌گیرد مملکت خود را نابود می‌کند.

Le roi juste fait prospérer ses États; le méchant les ruine.

5 شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.

Celui qui tend un filet à la face de son ami, s'y prendra lui-même les pieds.

6 بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.

Le pécheur marche environné de pièges; le juste vit plein de paix et de joie.

7 شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آنها نیست.

Le juste sait rendre justice aux pauvres; mais l'impie n'entend pas cette science, et le nécessiteux n'a pas l'esprit assez intelligent.

8 شخص نادانی که همه را مسخره می‌کند می‌تواند شهری را به آشوب بکشاند، اما شخص دانا تلاش می‌کند صلح و آرامش برقرار نماید.

Les hommes déréglés mettent en feu une ville; le sage apaise les colères.

9 اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

Un homme sage juge les nations; mais un homme méprisable, s'il se met en colère, fait rire et n'effraie personne.

10 افرادی که تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.

Les hommes de sang haïssent un saint; les hommes droits recherchent son âme.

11 آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلوی خشم خود را می‌گیرد.

L'insensé donne cours à toute sa colère; le sage la contient et la mesure.

12 اگر حاکم به حرفهای دروغ گوش کند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.

Quand un roi prête l'oreille à l'injustice, tous ses sujets transgressent la loi.

13 فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.

L'usurier et l'emprunteur marchent ensemble; le Seigneur les surveille l'un et l'autre.

14 پادشاهی که نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پا برجا خواهد ماند.

Si un roi juge les pauvres selon la vérité, son trône sera affermi pour servir de témoignage.

15 برای تربیت بچه، چوب تأدیب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نکنی، باعث سرافکندگی مادرش خواهد شد.

Les réprimandes et les corrections donnent la sagesse; l'enfant qui s'en écarte est la honte de ses parents.

16 وقتی اشخاص بدکار به قدرت می‌رسند، فساد زیاد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نیکان سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

Plus il y a d'impies, plus il y a de péchés; les justes, avertis par leurs chutes, deviennent craintifs.

17 فرزند خود را تأدیب کن تا باعث شادی و آرامش فکر تو شود.

Corrige ton fils, et il donnera à toi le repos, à ton âme la gloire.

18 در جایی که پیام خدا نیست، مردم سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که احکام خدا را به جا می‌آورند.

Il n'est point de prophète pour une nation perverse; mais bienheureux est celui qui garde la loi.

19 خدمتکار را نمی‌توان تنها با نصیحت اصلاح کرد، زیرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد کرد.

La parole ne suffit pas pour corriger un mauvais serviteur; car même quand il la comprend, il lui est indocile.

20 شخصی که بدون فکر کردن و با عجله جواب می‌دهد از نادان هم بدتر است.

Si tu vois un homme prompt à parler, sache que l'insensé même a plus d'espoir que lui.

21 غلامی که اربابش او را از کودکی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد کرد.

Celui qui, dès l'enfance, a vécu dans les délices, un jour sera au service d'autrui et pleurera sur lui-même.

22 شخص تندخو نزاع به پا می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود.

L'homme enclin à la colère excite des discordes; l'homme irascible se creuse un abîme de péchés.

23 تکبر، انسان را به زمین می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.

L'orgueil abaisse l'homme; le Seigneur est l'appui des humbles, et les élève en gloire.

24 کسی که با دزد رفیق می‌شود، دشمن جان خویش است، زیرا شهادت دروغ می‌دهد و به این ترتیب خود را زیر لعنت قرار می‌دهد.

Celui qui prend sa part d'un larcin hait son âme; ceux qui ayant ouï un serment, n'en ont rien dit,

25 کسی که از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان می‌ماند.

par crainte ou par égard pour les hommes, ont failli. Celui qui met sa confiance dans le Seigneur sera dans la joie; l'impiété cause la chute de l'homme; celui qui a mis sa confiance dans le Maître, sera sauvé.

26 بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند غافل از اینکه خداوند است که به داد مردم می‌رسد.

Beaucoup se prosternent devant la face du prince; mais c'est le Seigneur qui est le juge des hommes.

27 درستکاران از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از درستکاران.

Le juste est en abomination à l'injuste; et celui qui suit la droite voie est en abomination au pervers.