امثال 19

1 بهتر است انسان فقیر باشد و درستکار تا اینکه بدکار باشد و نادان.

Bolji je siromah koji živi u nedužnosti nego čovjek opakih usana i k tomu bezuman.

2 داشتن دل و جرأت بدون حکمت بی‌فایده است و عجله باعث اشتباه می‌شود.

Revnost bez razboritosti nije dobra, i tko brzo hoda, spotiče se.

3 انسان با حماقتش زندگی خود را تباه می‌کند و بعد تقصیر را به گردن خداوند می‌اندازد.

Ludost čovjeku kvari život, a srce mu se ljuti na Jahvu!

4 شخص ثروتمند دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما وقتی کسی فقیر می‌شود هیچ دوستی برایش باقی نمی‌ماند.

Bogatstvo pribavlja mnoge prijatelje, a siromaha i njegov prijatelj ostavlja.

5 شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و کسی که دائم دروغ می‌بافد جان به در نخواهد برد.

Lažljiv svjekok ne ostaje bez kazne, i tko širi laži, neće uteći.

6 مردم دوست دارند پیش بزرگان، خود شیرینی کنند و با کسانی دوست شوند که بذل و بخشش می‌کنند.

Mnogi laskaju licu odličnikovu i svatko je prijatelj čovjeku darežljivu.

7 وقتی انسان فقیر شود حتی برادرانش او را ترک می‌کنند چه رسد به دوستانش، و تلاش او برای بازیافتن آنها به جایی نمی‌رسد.

Na siromaha mrze sva braća njegova, još više se udaljuju od njega prijatelji njegovi: on hlepi za dobrim riječima, ali ih ne nalazi!

8 هر که در پی حکمت است جانش را دوست دارد و آنکه برای حکمت ارزش قائل شود سعادتمند خواهد شد.

Tko stječe razboritost, ljubi sebe, a tko čuva razum, nalazi sreću.

9 شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و هر که دائم دروغ می‌بافد هلاک خواهد شد.

Lažljiv svjedok ne ostaje bez kazne, i tko širi laži, propada.

10 شایسته نیست که آدم نادان در ناز و نعمت زندگی کند و یا یک برده بر امیران حکومت راند.

Ne dolikuje bezumnomu živjeti raskošno, a još manje sluzi vlast nad knezovima.

11 کسی که خشم خود را فرو می‌نشاند عاقل است و آنکه از تقصیرات دیگران چشم‌پوشی می‌کند سرافراز خواهد شد.

Um čovjeka usteže od srdžbe, a čast mu je oprostiti krivicu.

12 غضب پادشاه مانند غرش شیر است، اما خشنودی او مثل شبنمی است که بر سبزه می‌نشیند.

Kraljev je gnjev kao rika lavlja, a njegova milost kao rosa bilju.

13 فرزند نادان بلای جان پدرش است و غرغرهای زن بهانه‌گیر مثل قطرات آبی است که دائم در حال چکیدن می‌باشد.

Nesreća je ocu svojemu bezuman sin, i neprestano prokišnjavanje svađe su ženine.

14 خانه و ثروت از اجداد به ارث می‌رسد، اما زن عاقل بخشش خداوند است.

Kuća se i bogatstvo baštine od otaca, a od Jahve je žena razumna.

15 کسی که تنبل است و زیاد می‌خوابد، گرسنه می‌ماند.

Lijenost navlači čovjeku dubok san i nemarna duša gladuje.

16 احکام خدا را نگه دار تا زنده بمانی، زیرا هر که آنها را خوار بشمارد خواهد مرد.

Tko se drži zapovijedi, čuva život svoj, a tko ne pazi putove svoje, umire.

17 وقتی به فقیر کمک می‌کنی مثل این است که به خداوند قرض می‌دهی و خداوند است که قرض تو را پس خواهد داد.

Jahvi pozaima tko je siromahu milostiv, i on će mu platiti dobročinstvo.

18 فرزند خود را تا دیر نشده تربیت کن؛ اگر غفلت نمایی زندگی او را تباه خواهی کرد.

Kažnjavaj sina svoga dok ima nade, ali ne idi za tim da ga ubiješ.

19 اگر کسی تندخویی می‌کند بگذار عواقبش را ببیند و مانع او نشو، چون در غیر این صورت او به تندخویی خود ادامه خواهد داد.

Tko je jarostan, plaća globu, i kad ga štediš, samo uvećavaš njegov gnjev.

20 اگر به پند و اندرز گوش دهی تا آخر عمرت از حکمت برخوردار خواهی بود.

Slušaj savjet i primaj pouku, kako bi naposljetku postao mudar.

21 انسان نقشه‌های زیادی در سر می‌پروراند، اما نقشه‌هایی که مطابق با خواست خدا باشد اجرا خواهد شد.

Mnogo je namisli u srcu čovječjem, ali što Jahve naumi, to i bude.

22 آنچه مهم است محبت و وفاداری است. بهتر است شخص فقیر باشد تا اینکه با نادرستی زندگی کند.

Dražest je čovjekova u dobroti njegovoj, i bolji je siromah od lažljivca.

23 خداترسی به انسان حیات می‌بخشد و او را کامیاب گردانده از هر بلایی محفوظ می‌دارد.

Strah Gospodnji daje život, i tko se njime ispuni, zlo ga ne pohodi.

24 آدم تنبل دستش را به طرف بشقاب دراز می‌کند، ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهان خود نمی‌گذارد.

Lijenčina umače ruku u zdjelu, ali je ustima svojim ne prinosi.

25 مسخره کننده را تنبیه کن تا مایهٔ عبرت جاهلان شود. اشتباهات شخص فهمیده را به او گوشزد نما تا فهمیده‌تر شود.

Udari podsmjehivača, i lud se opameti; ukori razumnog, i shvatit će znanje.

26 پسری که با پدرش بدرفتاری می‌کند و مادرش را از خانه بیرون می‌راند، مایه ننگ و رسوایی است.

Sin je sramotan i pokvaren tko zlostavlja oca i odgoni majku.

27 پسرم، از گوش دادن به تعلیمی که تو را از حکمت دور می‌کند خودداری نما.

Prestani, sine moj, slušati naputke koji odvode od riječi spoznaje!

28 شاهد پست و فرومایه عدالت را به بازی می‌گیرد و از گناه کردن لذت می‌برد.

Nevaljao se svjedok podruguje pravdi i usta opakih gutaju nepravdu.

29 مسخره‌کنندگان و احمقان، به شدت مجازات خواهند شد.

Pripravljene su kazne podsmjevačima i udarci za leđa bezumnika.