امثال 18

1 آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.

Orang yang memisahkan diri dari orang lain berarti memperhatikan diri sendiri saja; setiap pendapat orang lain ia bantah.

2 نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.

Orang bodoh tidak suka diberi pengertian; ia hanya ingin membeberkan isi hatinya.

3 گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.

Dosa dan kehinaan berjalan bersama; kalau sudah tercela, pasti pula dinista.

4 سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.

Perkataan orang dapat merupakan sumber kebijaksanaan dalam seperti samudra, segar seperti air yang mengalir.

5 طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.

Tidak baik berpihak kepada orang durhaka dan menindas orang yang tak bersalah.

6 سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.

Jika orang bodoh berbicara, ia menimbulkan pertengkaran dan minta dihajar.

7 زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.

Ucapan orang bodoh menghancurkan dirinya; ia terjerat oleh kata-katanya.

8 سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.

Fitnah itu enak rasanya; orang suka menelannya.

9 کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.

Orang yang melalaikan tugasnya sama buruknya dengan orang yang suka merusak.

10 اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند.

TUHAN itu seperti menara yang kuat; ke sanalah orang jujur pergi dan mendapat tempat yang aman.

11 اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.

Tetapi orang kaya menyangka hartanyalah yang melindungi dia seperti tembok tinggi dan kuat di sekeliling kota.

12 تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.

Orang yang angkuh akan jatuh, orang yang rendah hati akan dihormati.

13 چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.

Menjawab sebelum mendengar adalah perbuatan yang bodoh dan tercela.

14 وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟

Oleh kemauan untuk hidup, orang dapat menanggung penderitaan; hilang kemauan itu, hilang juga segala harapan.

15 اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.

Orang berbudi selalu haus akan pengetahuan; orang bijaksana selalu ingin mendapat ajaran.

16 هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.

Hadiah membuka jalan dan mengantar orang kepada orang-orang besar.

17 دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.

Pembicara pertama dalam sidang pengadilan selalu nampaknya benar, tapi pernyataannya mulai diuji apabila datang lawannya.

18 قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.

Dengan undian, pertikaian dapat diakhiri, bahkan pertentangan antara orang berkuasa pun dapat diselesaikan.

19 به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.

Saudara yang telah disakiti hatinya lebih sukar didekati daripada kota yang kuat; pertengkaran bagaikan palang gerbang kota yang berbenteng.

20 انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.

Bagi kata-kata yang diucapkan ada akibat yang harus dirasakan.

21 مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.

Lidah mempunyai kuasa untuk menyelamatkan hidup atau merusaknya; orang harus menanggung akibat ucapannya.

22 وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.

Orang yang mendapat istri, mendapat keuntungan; istri adalah karunia dari TUHAN.

23 درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.

Orang miskin memohon dengan sopan; orang kaya menjawab dengan bentakan.

24 هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.

Ada sahabat yang tidak setia, ada pula yang lebih akrab dari saudara.