امثال 18

1 آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.

He that separateth himself [from God] seeketh his own desires: at every sound wisdom is he enraged.

2 نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.

A fool hath no delight in understanding, but in laying open what is in his heart.

3 گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.

When the wicked cometh, then cometh also contempt, and with dishonorable acts, disgrace.

4 سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.

Like deep waters are the words of a [wise] man's mouth, and a bubbling brook is the well-spring of wisdom.

5 طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.

It is not good to favor the person of the wicked, to wrest [the cause of the] righteous in judgment.

6 سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.

The lips of the fool come with contention, and his mouth calleth for blows.

7 زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.

The mouth of the fool is a destruction to himself, and his lips are the snare of his soul.

8 سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.

The words of a whisperer are as wounds, and they go down indeed into the innermost parts of the body.

9 کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.

He also that showeth himself slothful in his work is a brother to the destroyer.

10 اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند.

The name of the Lord is a strong tower, whereunto the righteous runneth, and is placed in safety.

11 اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.

The rich man's wealth is his strong town, and as a towering wall in his own conceit.

12 تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.

Before downfall the heart of man becometh haughty, and before honor goeth humility.

13 چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.

When one returneth an answer before he understandeth [the question], it is folly unto him and shame.

14 وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟

The spirit of a man will readily bear his disease; but a depressed spirit who can bear:

15 اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.

The heart of the man of understanding will obtain knowledge, and the ear of the wise seeketh knowledge.

16 هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.

A man's gift maketh room for him, and before great men will it lead him.

17 دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.

He that is first in his cause seemeth just; but when his neighbor cometh, then will it be investigated.

18 قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.

The lot causeth disputes to cease, and it decideth between the mighty.

19 به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.

A brother offended is harder [to be won] than a strong town; and quarrels [among brothers] are like the bars of a castle.

20 انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.

From the fruit of a man's mouth is his body satisfied; with the product of his lips doth he satisfy himself.

21 مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.

Death and life are in the power of the tongue, and they that love it will eat its fruit.

22 وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.

Whoso hath found a wife hath found happiness, and hath obtained favor from the Lord.

23 درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.

The poor speaketh entreatingly; but the rich answereth roughly.

24 هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.

A man's many companions are hurtful to him; but there is many a friend that cleaveth closer than a brother.