امثال 18

1 آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.

Който се отлъчва от другите, търси само своето желание, И се противи на всеки здрав разум.

2 نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.

Безумният не се наслаждава от благоразумието, Но само от изявяване сърцето си.

3 گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.

С идването на нечестивия идва и презрение, И с подлостта идва и позор.

4 سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.

Думите из устата на човека са като дълбоки води, И изворът на мъдростта е като поток.

5 طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.

Не е добре да се приема нечестивия, Или да се изкривява съда на праведния.

6 سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.

Устните на безумния причиняват препирни, И устата му предизвикват плесници.

7 زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.

Устата на безумния са погибел за него, И устните му са примка за душата му.

8 سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.

Думите на шепотника са като сладки залъци, И слизат вътре в корема.

9 کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.

Немарливият в работата си Е брат на разсипника.

10 اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند.

Името Господно е яка кула; Праведният прибягва в нея, и е поставен на високо.

11 اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.

Имотът на богатия е укрепен град за него, И той е висока стена във въображението му.

12 تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.

Преди загиването сърцето на човека се превъзнася, И преди прославянето то се смирява.

13 چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.

Да отговаря някой преди да чуе, Е безумие и позор за него.

14 وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟

Духът на човека ще го подпира в немощта му; Кой може да подигне унилия дух?

15 اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.

Сърцето на благоразумния придобива разум, И ухото на мъртвите търси знание.

16 هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.

Подаръкът, който дава човек, отваря място за него, И го привежда пред големците.

17 دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.

Който пръв защитава делото си изглежда да е прав, Но съседът му идва и го изпитва.

18 قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.

Жребието прекратява разприте, И решава между силите.

19 به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.

Брат онеправдан е по-недостъпен от укрепен град, И разногласията им са като лостове на крепост.

20 انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.

От плодовете на устата на човека ще се насити коремът му; От произведението на устните си човек ще се насити.

21 مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.

Смърт и живот има в силата на езика, И ония, които го обичат, ще ядат плодовете му.

22 وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.

Който е намерил съпруга намерил е добро И е получил благоволение от Господа.

23 درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.

Сиромахът говори с умолявания, Но богатият отговаря грубо.

24 هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.

Човек, който има много приятели намира в това погубването си; Но има приятел, който се държи по-близко и от брат.