امثال 16

1 انسان نقشه‌های زیادی می‌کشد، اما نتیجهٔ نهایی آنها در دست خداست.

Човек спрема срце, али је од Господа шта ће језик говорити.

2 تمام کارهای انسان به نظر خودش درست است، اما انگیزه‌ها را خداوند می‌بیند.

Човеку се сви путеви његови чине чисти, али Господ испитује духове.

3 نقشه‌های خود را به دست خداوند بسپار، آنگاه در کارهایت موفق خواهی شد.

Остави на Господа дела своја, и биће тврде намере твоје.

4 خداوند هر چیزی را برای هدف و منظوری خلق کرده است. او حتی بدکاران را برای مجازات آفریده است.

Господ је створио све сам за се, и безбожника за зли дан.

5 خداوند از اشخاص متکبر نفرت دارد و هرگز اجازه نخواهد داد آنها از مجازات فرار کنند.

Мрзак је Господу ко је год поноситог срца, и неће остати без кара ако ће и друге узети у помоћ.

6 درستکار و با محبت باش که خدا گناهت را خواهد بخشید. از خداوند بترس که بدی از تو دور خواهد شد.

Милошћу и истином очишћа се безакоње, и страхом Господњим уклања се човек ода зла.

7 وقتی کسی خدا را خشنود می‌سازد، خدا کاری می‌کند که حتی دشمنان آن شخص نیز با وی از در صلح و آشتی درآیند.

Кад су чији путеви мили Господу, мири с њим и непријатеље његове.

8 ثروت اندک که با درستکاری به دست آمده باشد بهتر است از ثروت هنگفتی که از راه نادرست فراهم شده باشد.

Боље је мало с правдом него много доходака с неправдом.

9 انسان در فکر خود نقشه‌ها می‌کشد، اما خداوند او را در انجام آنها هدایت می‌کند.

Срце човечије измишља себи пут, али Господ управља кораке његове.

10 پادشاه با حکمت الاهی سخن می‌گوید، پس نباید به عدالت خیانت ورزد.

Пророштво је на уснама царевим, у суду неће погрешити уста његова.

11 میزان و ترازوهای درست از آنِ خداوند است، همۀ وزنه‌های کیسه، ساختۀ اوست.

Мерила и потези прави од Господа су, и све камење у тобоцу његово је дело.

12 پادشاهان نمی‌توانند ظلم کنند، زیرا تخت سلطنت از عدالت برقرار می‌ماند.

Гадно је царевима чинити неправду, јер се правдом утврђује престо.

13 پادشاهان اشخاص راستگو را دوست دارند و از وجود ایشان خشنود می‌شوند.

Миле су царевима усне праведне, и они љубе оног који говори право.

14 خشم پادشاه پیک مرگ است ولی مرد عاقل آن را فرو می‌نشاند.

Гнев је царев гласник, али мудар човек ублажиће га.

15 شادی و رضایت پادشاه مانند ابر بهاری است که حیات به ارمغان می‌آورد.

У веселу је лицу царевом живот, и љубав је његова као облак с позним даждем.

16 به دست آوردن حکمت و دانایی بهتر است از اندوختن طلا و نقره.

Колико је боље тећи мудрост него злато! И тећи разум колико је лепше него сребро!

17 راه خداشناسان دور از هر نوع بدی است و هر که در این راه گام بردارد جان خود را حفظ خواهد کرد.

Пут је праведних уклањање ода зла; чува душу своју ко пази на пут свој.

18 غرور منجر به هلاکت می‌شود و تکبر به سقوط می‌انجامد.

Охолост долази пред погибао, и поносит дух пред пропаст.

19 بهتر است انسان متواضع باشد و با ستمدیدگان بنشیند تا اینکه میان متکبران باشد و در غنایم آنها سهیم شود.

Боље је бити понизног духа с кроткима него делити плен с охолима.

20 آنانی که کلام خداوند را اطاعت کنند سعادتمند خواهند شد و کسانی که بر او توکل نمایند برکت خواهند یافت.

Ко пази на реч, налази добро, и ко се узда у Господа, благо њему.

21 دانا را از فهمش می‌شناسند و سخنان دلنشین او انسان را مجاب می‌کند.

Ко је мудрог срца, зове се разуман, а сласт на уснама умножава науку.

22 حکمت برای کسانی که از آن برخوردارند چشمهٔ حیات است، ولی حماقت برای نادانان مجازات به بار می‌آورد.

Извор је животу разум онима који га имају, а наука безумних безумље је.

23 سخنان شخص دانا عاقلانه است و تعالیمی که او می‌دهد مؤثر می‌باشد.

Срце мудрога разумно управља устима његовим, и додаје науку уснама његовим.

24 سخنان محبت‌آمیز مانند عسل شیرین است و جان انسان را شفا می‌بخشد.

Љубазне су речи саће меда, сласт души и здравље костима.

25 راههایی هستند که به نظر انسان راست می‌آیند، اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند.

Неки се пут чини човеку прав, а крај му је пут к смрти.

26 گرسنگی خوب است زیرا تو را وادار می‌کند که برای رفع آن کار کنی.

Ко се труди себи се труди, јер га нагоне уста његова.

27 آدم بدکار نقشه‌های پلید می‌کشد و سخنانش مثل آتش می‌سوزاند.

Човек неваљао копа зло, и на уснама му је као огањ који пали.

28 شخص بداندیش نزاع به پا می‌کند و آدم سخن‌چین بهترین دوستان را از هم جدا می‌نماید.

Опак човек замеће свађу, и опадач раставља главне пријатеље.

29 آدم ظالم همسایه‌اش را فریب می‌دهد و او را به راه نادرست می‌کشاند.

Насилник мами друга свог и заводи га на пут који није добар;

30 شخص بدکار چشمان خود را می‌بندد و لبهایش را جمع می‌کند تا برای انجام مقاصد پلید خود نقشه بکشد.

Намигује очима, кад мисли наопако; кад миче уснама, чини зло.

31 موی سپید تاج جلال است که با زندگی خداپسندانه به دست می‌آید.

Седа је коса славна круна, налази се на путу праведном.

32 صبر از قدرت بهتر است و کسی که بر خود مسلط باشد از شخصی که شهری را تسخیر نماید برتر است.

Бољи је спор на гнев него јунак, и господар од свог срца бољи је него онај који узме град.

33 انسان قرعه را می‌اندازد، اما حکم آن را خداوند تعیین می‌کند.

Ждреб се баца у крило, али је од Господа све што излази.