< امثال 16 >

انسان نقشه‌های زیادی می‌کشد، اما نتیجهٔ نهایی آنها در دست خداست. 1
The plans of the heart belong to man; But the answer of the tongue is from Jehovah.
تمام کارهای انسان به نظر خودش درست است، اما انگیزه‌ها را خداوند می‌بیند. 2
All the ways of a man are clean in his own eyes; But Jehovah weigheth the spirits.
نقشه‌های خود را به دست خداوند بسپار، آنگاه در کارهایت موفق خواهی شد. 3
Commit thy works unto Jehovah, And thy purposes shall be established.
خداوند هر چیزی را برای هدف و منظوری خلق کرده است. او حتی بدکاران را برای مجازات آفریده است. 4
Jehovah hath made everything for its own end; Yea, even the wicked for the day of evil.
خداوند از اشخاص متکبر نفرت دارد و هرگز اجازه نخواهد داد آنها از مجازات فرار کنند. 5
Every one that is proud in heart is an abomination to Jehovah: [Though] hand [join] in hand, he shall not be unpunished.
درستکار و با محبت باش که خدا گناهت را خواهد بخشید. از خداوند بترس که بدی از تو دور خواهد شد. 6
By mercy and truth iniquity is atoned for; And by the fear of Jehovah men depart from evil.
وقتی کسی خدا را خشنود می‌سازد، خدا کاری می‌کند که حتی دشمنان آن شخص نیز با وی از در صلح و آشتی درآیند. 7
When a man’s ways please Jehovah, He maketh even his enemies to be at peace with him.
ثروت اندک که با درستکاری به دست آمده باشد بهتر است از ثروت هنگفتی که از راه نادرست فراهم شده باشد. 8
Better is a little, with righteousness, Than great revenues with injustice.
انسان در فکر خود نقشه‌ها می‌کشد، اما خداوند او را در انجام آنها هدایت می‌کند. 9
A man’s heart deviseth his way; But Jehovah directeth his steps.
پادشاه با حکمت الاهی سخن می‌گوید، پس نباید به عدالت خیانت ورزد. 10
A divine sentence is in the lips of the king; His mouth shall not transgress in judgment.
میزان و ترازوهای درست از آنِ خداوند است، همۀ وزنه‌های کیسه، ساختۀ اوست. 11
A just balance and scales are Jehovah’s; All the weights of the bag are his work.
پادشاهان نمی‌توانند ظلم کنند، زیرا تخت سلطنت از عدالت برقرار می‌ماند. 12
It is an abomination to kings to commit wickedness; For the throne is established by righteousness.
پادشاهان اشخاص راستگو را دوست دارند و از وجود ایشان خشنود می‌شوند. 13
Righteous lips are the delight of kings; And they love him that speaketh right.
خشم پادشاه پیک مرگ است ولی مرد عاقل آن را فرو می‌نشاند. 14
The wrath of a king is [as] messengers of death; But a wise man will pacify it.
شادی و رضایت پادشاه مانند ابر بهاری است که حیات به ارمغان می‌آورد. 15
In the light of the king’s countenance is life; And his favor is as a cloud of the latter rain.
به دست آوردن حکمت و دانایی بهتر است از اندوختن طلا و نقره. 16
How much better is it to get wisdom than gold! Yea, to get understanding is rather to be chosen than silver.
راه خداشناسان دور از هر نوع بدی است و هر که در این راه گام بردارد جان خود را حفظ خواهد کرد. 17
The highway of the upright is to depart from evil: He that keepeth his way preserveth his soul.
غرور منجر به هلاکت می‌شود و تکبر به سقوط می‌انجامد. 18
Pride [goeth] before destruction, And a haughty spirit before a fall.
بهتر است انسان متواضع باشد و با ستمدیدگان بنشیند تا اینکه میان متکبران باشد و در غنایم آنها سهیم شود. 19
Better it is to be of a lowly spirit with the poor, Than to divide the spoil with the proud.
آنانی که کلام خداوند را اطاعت کنند سعادتمند خواهند شد و کسانی که بر او توکل نمایند برکت خواهند یافت. 20
He that giveth heed unto the word shall find good; And whoso trusteth in Jehovah, happy is he.
دانا را از فهمش می‌شناسند و سخنان دلنشین او انسان را مجاب می‌کند. 21
The wise in heart shall be called prudent; And the sweetness of the lips increaseth learning.
حکمت برای کسانی که از آن برخوردارند چشمهٔ حیات است، ولی حماقت برای نادانان مجازات به بار می‌آورد. 22
Understanding is a well-spring of life unto him that hath it; But the correction of fools is [their] folly.
سخنان شخص دانا عاقلانه است و تعالیمی که او می‌دهد مؤثر می‌باشد. 23
The heart of the wise instructeth his mouth, And addeth learning to his lips.
سخنان محبت‌آمیز مانند عسل شیرین است و جان انسان را شفا می‌بخشد. 24
Pleasant words are [as] a honeycomb, Sweet to the soul, and health to the bones.
راههایی هستند که به نظر انسان راست می‌آیند، اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند. 25
There is a way which seemeth right unto a man, But the end thereof are the ways of death.
گرسنگی خوب است زیرا تو را وادار می‌کند که برای رفع آن کار کنی. 26
The appetite of the laboring man laboreth for him; For his mouth urgeth him [thereto].
آدم بدکار نقشه‌های پلید می‌کشد و سخنانش مثل آتش می‌سوزاند. 27
A worthless man deviseth mischief; And in his lips there is as a scorching fire.
شخص بداندیش نزاع به پا می‌کند و آدم سخن‌چین بهترین دوستان را از هم جدا می‌نماید. 28
A perverse man scattereth abroad strife; And a whisperer separateth chief friends.
آدم ظالم همسایه‌اش را فریب می‌دهد و او را به راه نادرست می‌کشاند. 29
A man of violence enticeth his neighbor, And leadeth him in a way that is not good.
شخص بدکار چشمان خود را می‌بندد و لبهایش را جمع می‌کند تا برای انجام مقاصد پلید خود نقشه بکشد. 30
He that shutteth his eyes, [it is] to devise perverse things: He that compresseth his lips bringeth evil to pass.
موی سپید تاج جلال است که با زندگی خداپسندانه به دست می‌آید. 31
The hoary head is a crown of glory; It shall be found in the way of righteousness.
صبر از قدرت بهتر است و کسی که بر خود مسلط باشد از شخصی که شهری را تسخیر نماید برتر است. 32
He that is slow to anger is better than the mighty; And he that ruleth his spirit, than he that taketh a city.
انسان قرعه را می‌اندازد، اما حکم آن را خداوند تعیین می‌کند. 33
The lot is cast into the lap; But the whole disposing thereof is of Jehovah.

< امثال 16 >