< امثال 12 >

کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است. 1
EL que ama la corrección ama la sabiduría: mas el que aborrece la reprensión, es ignorante.
خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند. 2
El bueno alcanzará favor de Jehová: mas él condenará al hombre de malos pensamientos.
انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند. 3
El hombre no se afirmará por medio de la impiedad: mas la raíz de los justos no será movida.
زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد. 4
La mujer virtuosa corona es de su marido: mas la mala, como carcoma en sus huesos.
انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است. 5
Los pensamientos de los justos son rectitud; [mas] los consejos de los impíos, engaño.
سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد. 6
Las palabras de los impíos son para acechar la sangre: mas la boca de los rectos los librará.
بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند. 7
[Dios] trastornará á los impíos, y no serán más: mas la casa de los justos permanecerá.
آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند. 8
Según su sabiduría es alabado el hombre: mas el perverso de corazón será en menosprecio.
بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد. 9
Mejor es el que es menospreciado y tiene servidores, que el que se precia, y carece de pan.
شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست. 10
El justo atiende á la vida de su bestia: mas las entrañas de los impíos son crueles.
هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است. 11
El que labra su tierra, se hartará de pan: mas el que sigue los vagabundos es falto de entendimiento.
اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد. 12
Desea el impío la red de los malos: mas la raíz de los justos dará [fruto].
دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد. 13
El impío es enredado en la prevaricación de sus labios: mas el justo saldrá de la tribulación.
پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد. 14
El hombre será harto de bien del fruto de su boca: y la paga de las manos del hombre le será dada.
آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد. 15
El camino del necio es derecho en su opinión: mas el que obedece al consejo es sabio.
آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند. 16
El necio luego al punto da á conocer su ira: mas el que disimula la injuria es cuerdo.
وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود. 17
El que habla verdad, declara justicia; mas el testigo mentiroso, engaño.
هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است. 18
Hay quienes hablan como [dando] estocadas de espada: mas la lengua de los sabios es medicina.
عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند. 19
El labio de verdad permanecerá para siempre: mas la lengua de mentira por un momento.
افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد. 20
Engaño hay en el corazón de los que piensan mal: mas alegría en el de los que piensan bien.
هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند. 21
Ninguna adversidad acontecerá al justo: mas los impíos serán llenos de mal.
خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است. 22
Los labios mentirosos son abominación á Jehová: mas los obradores de verdad su contentamiento.
آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد. 23
El hombre cuerdo encubre la ciencia: mas el corazón de los necios publica la necedad.
کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد. 24
La mano de los diligentes se enseñoreará: mas la negligencia será tributaria.
غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد. 25
El cuidado congojoso en el corazón del hombre, lo abate; mas la buena palabra lo alegra.
شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد. 26
El justo hace ventaja á su prójimo: mas el camino de los impíos les hace errar.
آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است. 27
El indolente no chamuscará su caza: mas el haber precioso del hombre [es] la diligencia.
راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست. 28
En el camino de la justicia está la vida; y la senda de su vereda no es muerte.

< امثال 12 >