امثال 12

1 کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.

2 خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.

3 انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.

4 زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.

5 انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.

6 سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.

7 بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.

8 آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.

9 بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.

10 شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.

11 هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.

12 اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.

13 دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.

14 پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.

15 آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.

16 آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.

17 وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.

18 هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.

19 عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.

20 افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.

21 هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.

22 خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.

23 آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.

24 کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.

25 غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.

26 شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.

27 آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.

28 راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.

På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.