امثال 12

1 کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

戒めを愛する人は知識を愛する、懲しめを憎む者は愚かである。

2 خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

善人は主の恵みをうけ、悪い計りごとを設ける人は主に罰せられる。

3 انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

人は悪をもって堅く立つことはできない、正しい人の根は動くことはない。

4 زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

賢い妻はその夫の冠である、恥をこうむらせる妻は夫の骨に生じた腐れのようなものである。

5 انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

正しい人の考えは公正である、悪しき者の計ることは偽りである。

6 سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

悪しき者の言葉は、人の血を流そうとうかがう、正しい人の口は人を救う。

7 بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

悪しき者は倒されて、うせ去る、正しい人の家は堅く立つ。

8 آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

人はその悟りにしたがって、ほめられ、心のねじけた者は、卑しめられる。

9 بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

身分の低い人でも自分で働く者は、みずから高ぶって食に乏しい者にまさる。

10 شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

正しい人はその家畜の命を顧みる、悪しき者は残忍をもって、あわれみとする。

11 هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

自分の田地を耕す者は食糧に飽きる、無益な事に従う者は知恵がない。

12 اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

悪しき者の堅固なやぐらは崩壊する、正しい人の根は堅く立つ。

13 دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

悪人はくちびるのとがによって、わなに陥る、しかし正しい人は悩みをのがれる。

14 پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

人はその口の実によって、幸福に満ち足り、人の手のわざは、その人の身に帰る。

15 آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

愚かな人の道は、自分の目に正しく見える、しかし知恵ある者は勧めをいれる。

16 آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

愚かな人は、すぐに怒りをあらわす、しかし賢い人は、はずかしめをも気にとめない。

17 وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

真実を語る人は正しい証言をなし、偽りの証人は偽りを言う。

18 هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

つるぎをもって刺すように、みだりに言葉を出す者がある、しかし知恵ある人の舌は人をいやす。

19 عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

真実を言うくちびるは、いつまでも保つ、偽りを言う舌は、ただ、まばたきの間だけである。

20 افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

悪をたくらむ者の心には欺きがあり、善をはかる人には喜びがある。

21 هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

正しい人にはなんの害悪も生じない、しかし悪しき者は災をもって満たされる。

22 خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

偽りを言うくちびるは主に憎まれ、真実を行う者は彼に喜ばれる。

23 آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

さとき人は知識をかくす、しかし愚かな者は自分の愚かなことをあらわす。

24 کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

勤め働く者の手はついに人を治める、怠る者は人に仕えるようになる。

25 غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

心に憂いがあればその人をかがませる、しかし親切な言葉はその人を喜ばせる。

26 شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

正しい人は悪を離れ去る、しかし悪しき者は自ら道に迷う。

27 آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

怠る者は自分の獲物を捕えない、しかし勤め働く人は尊い宝を獲る。

28 راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.

正義の道には命がある、しかし誤りの道は死に至る。