امثال 12

1 کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

喜愛受教的人，必喜愛智慧；憎恨規勸的人，真是糊塗。

2 خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

善心的人，必得上主喜悅；心術邪惡的人，必受降罰。

3 انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

沒有人作惡而能穩立，唯有義人的根基永不動搖。

4 زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

賢能的妻子，是她丈夫的冠冕；無恥的妻子，宛如丈夫骨中的腐蝕。

5 انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

義人思念公正，惡人計劃詭譎。

6 سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

惡人的言談，是流血的陷阱；義人的口舌，設法搭救他人。

7 بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

惡人一旦傾覆，便不復存在；義人的家室，卻得以久存。

8 آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

人憑自己的識見，獲得讚美；但心地邪僻的人，必受輕視。

9 بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

一個自給自足的平民，比愛排場而缺食的人，更為可貴。

10 شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

義人珍惜禽獸的生命，惡人的心腸殘忍刻薄。

11 هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

自耕其地的人，必得飽食；追求虛幻的人，實屬愚昧。

12 اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

邪惡的想望，是惡人的羅網；義人的根基，卻永不動搖。

13 دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

惡人失口，自尋苦惱；義人卻能幸免受累。

14 پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

人必飽嘗自己口舌的果實，必按自己的行為獲得報應。

15 آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

愚昧的人，常以為自己的道路正直；但明智的人，卻常聽從勸告。

16 آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

愚昧的人，立時顯出自己的憤怒；機智的人，卻忍辱而不外露。

17 وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

吐露真情，是彰顯正義；作假見證，是自欺欺人。

18 هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

出言不慎，有如利刃傷人；智者的口，卻常療愈他人。

19 عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

講實話的唇舌，永垂不朽；說謊話的舌頭，瞬息即逝。

20 افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

圖謀惡事的，心懷欺詐；策劃和平的，必得喜樂。

21 هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

義人常無往不利，惡人卻備受災殃。

22 خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

欺詐的唇舌，為上主所深惡；行事誠實的，纔為他所中悅。

23 آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

機智的人，使自己的才學深藏不露；心中愚昧的人，只會彰顯自己的愚蠢。

24 کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

勤勞的手，必要掌權；懶慢的手，只有服役。

25 غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

憂鬱使人心消沉，良言使人心快活。

26 شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

義人給自己的友伴指示道路，惡人的行動卻引人誤入歧途。

27 آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

懶惰的人，無米為炊；勤勞的人，腰纏萬貫。

28 راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.

正義的路，導向生命；邪惡的路，引人喪亡。