امثال 12

1 کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

Koi hileh kigahna thet lou chun, hetna jong adeijin, min akhou khah ding deiloupa vang chu miching ahipoi.

2 خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

Mipha chun Yahweh Pakai lunglam atong jin, setna jeng tohgon neipa vang Yahweh Pakai in athetbol jin ahi.

3 انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

Phatlouna a kon in inchen amangthah jin, mi chondih ho vang chu koiman asuh-ling jou lou ding ahi.

4 زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

Numei pha chu ajipa dinga lallukhuh ahin, jumna le jachatna'a um numei vang ajipa dinga agu achang chip tobang ahi.

5 انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

Mikitah te tohgon chu adih a tanpeh ding, hinlah, lungthim dihloute thumop vang chu kijoulhepna jeng ahi.

6 سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

Mikitah loute kamcheng chu thisan sona ding jeng ahin, mikitah ho kamcheng vang kihinsona jeng ahi.

7 بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

Mikitah loute chu manthahnan alhut loiji tan, mikitah ho vang chu ding det cheh cheh diu ahi.

8 آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

Mihem hi alungdih jal'a pachat changji ahin, mihem lungphalou chu thetbolna achang-jin ahi.

9 بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

Mi thupi tah banga chon a, neh le chah lhahsam sang in, lung lhaisel'a ana-kitohpa aphajon ahi.

10 شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

Mikitah hon agancha jengu jong khohsahna aneiyun, mikitah loutea kon ngailutna vang chu thangsetna ahi.

11 هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

Mipontho chun agam leiset akhot-a neh ding aki khol ahin, pannabeija thil ngaitoa lhailepan vang ima aneiji pon ahi.

12 اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

Mikitah lou in chu mangthah loi ding, mikitah ho vang chu thingphung phatah in ajung akhodet tobang ahi.

13 دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

Mikitah lou chu akamsung sohsa aseikhel thucheng achun akipal jin, mikitah ding in vang gim hesoh akon in ajamdoh jitai.

14 پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

Mihem khat chun akam thep-ga anen alungkim jitan, hijeh achu mihem khat in na atoh teng achunga lelhun-ji ahi.

15 آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

Mingol hon achena chan-u adih jeng in amu-jiuvin, mikitah vang chun min ahilna angaijin, lam dihlou apeldoh jin ahi.

16 آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

Mingol in alunga adeilou chu aphongdoh paijin, mikitah vang chun min ahilouva athet bolna jong iman agel jipoi.

17 وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

Mikitah chun thudih aseiteng kicheh sel'in vetsahna aumjin, jou le nal-a thuseipa vang chun amacham cham in thu aseidoh-jin ahi.

18 هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

Thu kiti hi, nasatah chemjam banga akidoulel jong aum jin, miching thusei vang chun mihem adamsah-jin ahi.

19 عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

Thutah beh seite kamsunga kon in, thudih jeng apot in, thujou seite kamsunga kon vang chu hetman louva manthahna sohji ahi.

20 افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

Thilphalou gong ho lung sunga thilse jeng dimset in achengin, thilpha jeng ngaito teding in kipana jeng ahi.

21 هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

Mikitah chunga thilse alhung jipon, miphalou te chunga vang gim le hesohna jeng alhung jin ahi.

22 خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

Jou le nal jeng seiji leigui chu Yahweh Pakai in athet in, thudih a natong te chunga vang Yahweh Pakai akipah-jin ahi.

23 آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

Miching hon achih-nau kiletsahpi louvin aum jiuvin, mingol hon vang angolnau chu aphongjal le-jitauve.

24 کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

Lungdih pu-hon akhut'un vai ahom jiuvin, khut chalosah nom lou mihem chu soh-a pang tei ding ahi.

25 غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

Lunggim a umpa chu atahsa agep liu jin, ngailutna thu ajah teng ama chu kipanan adim jitai.

26 شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

Sihnei lang-neina nei lou mihem chun aloi agol ding in thupha jeng aseijin, mikitah loute vang chu abonchauvin amangthah jitauve.

27 آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

Natong nom lou chu nehding beija um ding, miching in vang nei le gou nengsel-a aset ding ahi.

28 راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.

Mikitah lamlhahna chu hinna lampi ahin, lamdih lou chun thina alhut ding ahi.