< فیلیپیان 1 >

این نامه از طرف پولس و تیموتائوس، خدمتگزاران مسیحْ عیسی است. این نامه را به جمیع مقدّسان در شهر فیلیپی که متعلق به مسیحْ عیسی هستند، از جمله مشایخ و خدمتگزاران کلیسا می‌نویسم. 1
To all Christ’s People at Philippi, with the Presiding Officers and Assistants, from Paul and Timothy, servants of Christ Jesus.
فیض و آرامش از جانب خدا، پدر ما، و خداوندمان عیسی مسیح، بر شما باد. 2
May God, our Father, and the Lord Jesus Christ bless you, and give you peace.
هرگاه شما را به یاد می‌آورم، خدای خود را برای وجودتان سپاس می‌گویم. 3
Every recollection that I have of you is a cause of thankfulness to God,
هر بار که برای شما دعا می‌کنم، قلبم لبریز از شادی می‌گردد، 4
always, in every prayer that I offer for you all — my prayers are full of joy —
زیرا شما از همان روزی که پیغام انجیل را شنیدید تا به حال، کمکهای بسیاری در اشاعه و گسترش آن نموده‌اید. 5
Because of the share that you have had in spreading the Good News, from the first day that you received it until now.
اطمینان دارم خدا که این عمل نیکو را در شما آغاز نمود، شما را یاری خواهد داد تا در فیض او رشد کنید تا به هنگام بازگشت عیسی مسیح، کار او در شما تکمیل شده باشد. 6
For of this I am confident, that he who began a good work in you will complete it in readiness for the Day of Jesus Christ.
این طبیعی است که دربارهٔ شما چنین احساسی داشته باشم، چون همهٔ شما در دل من جای دارید. چه، زمانی که در زندان بودم و چه، زمانی که آزادانه در میان شما به سر می‌بردم، به اتفاق هم از حقیقت دفاع می‌کردیم و خبر نجات مسیح را به گوش مردم می‌رساندیم؛ به همین جهت همواره با هم در برکات خدا شریک بوده‌ایم. 7
And, indeed, I am justified in feeling thus about you all; because you have a warm place in my heart — you who all, both in my imprisonment and in the work of defending and establishing the Good News, shared my privilege with me.
فقط خدا می‌داند که عیسی مسیح چه محبت و اشتیاق عمیقی نسبت به شما در من گذاشته است. 8
God will bear me witness how I yearn over you all with the tenderness of Christ Jesus.
از این رو، دعا می‌کنم تا محبتتان از طریق شناخت و درک و بینشی عمیق، روز‌به‌روز فزونی یابد، 9
And what I pray for is this — that your love may grow yet stronger and stronger, with increasing knowledge and all discernment,
تا بتوانید عالی‌ترین امور را تشخیص دهید، و برای روز مسیح، پاک و بی‌عیب باشید. 10
until you are able to appreciate all moral distinctions. And I pray, too, that you may be kept pure and blameless against the Day of Christ,
همچنین آکنده از ثمرات نجات خود باشید یعنی عدالتی که از طریق عیسی مسیح به دست می‌آید و باعث جلال و ستایش خدا می‌گردد. 11
bearing a rich harvest of that righteousness which comes through Jesus Christ, to the glory and praise of God.
برادران و خواهران عزیز، می‌خواهم این را نیز بدانید که آنچه برای من پیش آمده، در واقع به پیشرفت و گسترش پیام انجیل منجر شده است؛ 12
Brothers, I want you to realise that what has happened to me has actually served to forward the Good News.
زیرا اکنون همه، از جمله نگهبانان کاخ سلطنتی، به خوبی می‌دانند که من به علّت مسیحی بودن، در زندان به سر می‌برم. 13
It has even become evident, not only to all the Imperial Guard, but to every one else, that it is for Christ’s sake that I am in chains.
به علاوه، زندانی بودن من باعث شده که بسیاری از مسیحیان اینجا، دیگر ترسی از زندان نداشته باشند؛ و صبر و تحمل من به آنان جرأت بخشیده که با شهامت بیشتری پیام مسیح را اعلام کنند. 14
And besides this, most of our Brothers have gained confidence in the Lord through my chains, and now venture with far greater freedom to speak of God’s Message fearlessly.
البته، بعضی از روی حسادت و رقابت انجیل مسیح را موعظه می‌کنند، اما بعضی نیز با حسن نیت. 15
It is true that some do proclaim the Christ out of Jealousy and opposition; but there are others who proclaim him from good-will.
اینان موعظه می‌کنند چون مرا دوست دارند و پی برده‌اند که خدا مرا برای دفاع از حقیقت به اینجا آورده است. عده‌ای هم برای این موعظه می‌کنند که حسادت مرا برانگیزند، با این تصور که پیشرفت کار آنان، غمی به غمهای من در زندان می‌افزاید. 16
The latter do it from love for me, knowing that I have been appointed to plead the cause of the Good News.
17
The former spread the news of the Christ in a factious spirit, and not sincerely, thinking to add to the pain of my chains.
اما هر کس با هر انگیزه و هدفی انجیل را موعظه کند، باعث شادی من می‌شود، چون به هر حال پیغام نجات‌بخش مسیح به گوش همه می‌رسد. بله، شادی من ادامه خواهد یافت، 18
But what of that? Only that in some way or other, either with assumed or with real earnestness, Christ is being made known; and at that I rejoice.
زیرا یقین می‌دانم که با دعاهای شما و تأییدات روح قدّوس عیسی مسیح، تمام این امور به آزادی من منجر خواهد شد. 19
Yes, and I will rejoice, for I know that, through your prayers and through a rich supply of the Spirit of Jesus Christ, ‘all this will make for my Salvation.’
آرزوی قلبی و امید من این است که هرگز در انجام وظایف خود، شرمنده و سرافکنده نشوم، بلکه همواره آماده باشم تا در تمام سختیها با کمال دلیری دربارهٔ مسیح سخن بگویم، همان‌طور که در گذشته نیز چنین کرده‌ام؛ تا بدین وسیله، چه زنده باشم و چه بمیرم، همیشه باعث سربلندی مسیح گردم. 20
And this will fulfil my earnest expectation and hope that I shall have no cause for shame, but that, with unfailing courage, now as hitherto, Christ will be honoured in my body, whether by my life or by my death,
چون برای من، زندگی فرصتی است برای خدمت به مسیح، و مرگ به معنی رفتن به نزد او می‌باشد. 21
for to me life is Christ, and death is gain.
اما اگر زنده ماندن من، سبب خواهد شد که عدهٔ بیشتری را به سوی مسیح هدایت کنم، در این صورت واقعاً نمی‌دانم کدام بهتر است، مردن یا زنده ماندن. 22
But what if the life here in the body — if this brings me fruit from my labours? Then which to choose I cannot tell! I am sorely perplexed either way!
گاه می‌خواهم زنده بمانم و گاه آرزو می‌کنم که این زندگی را ترک گویم و به نزد مسیح بشتابم، که این برای من خیلی بهتر است. 23
My own desire is to depart and be with Christ, for this would be far better.
اما در حقیقت اگر زنده بمانم، می‌توانم کمک بیشتری به شما بکنم. 24
But, for your sakes, it may be more needful that I should still remain here in the body.
بله، وجود من هنوز در اینجا لازم است؛ از این رو یقین دارم که باز مدتی در این دنیا خواهم ماند و به رشد و شادی شما در ایمان، کمک خواهم نمود. 25
Yes, I am confident that this is so, and therefore I am sure that I shall stay, and stay near you all, to promote your progress and joy in the Faith;
و هنگامی که دوباره نزد شما بیایم، شما دلیل بیشتری برای فخر کردن به مسیح عیسی خواهید داشت به خاطر آنچه که توسط من انجام می‌دهد. 26
so that, when you once more have me among you, you, in your union with Christ Jesus, may find in me fresh cause for exultation.
اما هر چه برای من پیش آید، چه شما را بار دیگر ببینم، چه نبینم، به یاد داشته باشید که همواره باید همچون مسیحی واقعی زندگی کنید، تا همیشه خبرهای خوب دربارهٔ شما به من برسد و بشنوم که دوش به دوش یکدیگر، در یک روح استوار ایستاده‌اید و هدف همگی‌تان این است که بدون توجه به مخالفتهای دشمن، پیام نجات‌بخش انجیل مسیح را به همه اعلام کنید. همین امر برای ایشان نشانهٔ هلاکت است، اما برای شما نشانهٔ این است که خدا با شماست و به شما زندگی جاوید عطا کرده است. 27
Under all circumstances let your lives be worthy of the Good News of the Christ: so that, whether I come and see you, or whether I hear of your affairs at a distance, I may know that you are standing firm, animated by one spirit, and joining with one heart in a common struggle for the Faith taught by the Good News,
28
without ever shrinking from your opponents. To them this will be a sign of their Destruction and of your Salvation — a sign from God.
زیرا خدا به شما این افتخار را داده است که نه فقط به مسیح ایمان آورید، بلکه در راه او متحمل زحمات و مشقات نیز بشوید. 29
For, on behalf of Christ, you have had the privilege granted you, not only of trusting in him, but also of suffering on his behalf.
در این مجاهده و پیکار، ما با یکدیگر شریک می‌باشیم. شما در گذشته شاهد زحمات من در راه مسیح بوده‌اید، و همان‌طور که می‌دانید هنوز هم درگیر همان زحمات و مبارزات هستم. 30
You will be engaged in the same hard struggle as that which you once saw me waging, and which you hear that I am waging still.

< فیلیپیان 1 >