عوبدیا 1

1 خداوند، آیندهٔ سرزمین ادوم را در رؤیایی به عوبدیا نشان داد. از جانب خداوند خبر رسیده که قاصدی با این پیام نزد قومها فرستاده شده است: «آماده شوید تا به جنگ ادوم برویم.»

The vision of Obadiah; what the Lord said about Edom: We have heard a report from the Lord, a messenger has been sent among the nations; Rise up, let us rise against Edom in battle!

2 خداوند می‌فرماید: «ای ادوم، تو را در میان قومها خوار و ضعیف می‌سازم.

I will make you small among the nations, and despised by all!

3 از اینکه بر صخره‌های بلند ساکن هستی به خود می‌بالی و با غرور می‌گویی:”کیست که دستش در این بلندیها به من برسد!“خود را گول نزن!

Your proud heart has misled you, you who live in the clefts of the rock, you who build on high your dwelling. You say to yourselves, “Who can bring me down to earth?”

4 اگر همچون عقاب به اوج آسمانها بروی و آشیانهٔ خود را بین ستارگان بر پا داری، تو را از آنجا به زمین می‌آورم.» این است آنچه خداوند می‌گوید.

Though you build high as the eagle, though between the stars you set your nest, from there will I bring you down, says the Lord.

5 «اگر دزدها شبانگاه آمده تو را غارت می‌کردند به مراتب برای تو بهتر می‌بود، زیرا همه چیز را نمی‌بردند! یا اگر انگورچینان به سراغ تو می‌آمدند پس از چیدن انگور خوشه‌ای چند باقی می‌گذاشتند!

If thieves had come to you, marauders by night would they not have stolen only as much as they needed? If grape-gatherers had come to you would they not have left some gleanings?

6 اما اکنون ای ادوم، تو غارت خواهی شد و تمام ثروتت به یغما خواهد رفت.

Descendents of Esau, all your treasures are looted.

7 «تمام هم‌پیمانانت دشمن تو می‌شوند و دست به دست هم داده، تو را از سرزمینت بیرون می‌رانند. دوستان مورد اعتمادت، برای تو دام می‌گذارند و تو از آن آگاه نخواهی شد.»

To your border they have driven you, all your allies have betrayed you. Your avowed friends have overpowered you, they have set a trap for you. Where is your wisdom now?

8 خداوند می‌فرماید: «در آن روز در سراسر ادوم حتی یک شخص دانا باقی نخواهد ماند! زیرا من همهٔ دانایان ادوم را نابود خواهم کرد.

The Lord says: On that day, I will destroy the wise of Edom, drive wisdom out of Mount Esau.

9 دلیرترین سربازان تیمان، هراسان خواهند گردید، و همه در کوهستان ادوم کشته خواهند شد.

Your warriors will be filled with terror, Teman, none will be left alive on Mount Esau.

10 «به سبب ظلمی که به برادر خود اسرائیل کردی رسوا و برای همیشه ریشه‌کن خواهی شد؛

Because of the violence done to your relatives, the people of Jacob, shame covers you, you are cut off forever.

11 زیرا اسرائیل را به هنگام سختی و احتیاجش ترک کردی. وقتی که مهاجمان، ثروت او را غارت می‌کردند و بر اورشلیم قرعه انداخته، آن را میان خود تقسیم می‌نمودند، تو کنار ایستاده، نخواستی هیچ کمکی به او بکنی و مانند یکی از دشمنانش عمل نمودی.

In the day when you stood aloof, in the day when strangers carried away their wealth, and strangers entered into their gates, and over Jerusalem cast lots, you were as one of those strangers.

12 «تو نباید این کار را می‌کردی. وقتی که برادرانت را به سرزمینهای بیگانه می‌بردند، نمی‌بایست می‌نشستی و آنها را تماشا می‌کردی. در روز مصیبت مردم یهودا نمی‌بایست شادی می‌کردی و زمانی که در سختی بودند نمی‌بایست به آنها می‌خندیدی.

You should not have gloated over your relatives, in the day of their misfortune. You should not have exulted over the land of Judah in the day of their destruction. You should not have laughed loudly at their distress.

13 روزی که اسرائیل گرفتار این مصیبت و بلا شده بود، تو نیز به او بدی رساندی و رفته، غارتش کردی.

You should not have entered in at the gate of my people in the day of their disaster. You should not have gloated over their calamity, in the day of their disaster, nor stretched out your hand after their wealth in the day of their disaster,

14 بر سر چهارراه‌ها ایستادی و کسانی را که سعی می‌کردند فرار کنند کشتی. در آن زمان وحشت و پریشانی، بازماندگان اسرائیل را دستگیر نموده، تحویل دشمن دادی.

nor stood at the crossroads to cut down their fugitives, nor should you have betrayed their refugees in the day of distress.

15 «من، خداوند به‌زودی از تمام قومها انتقام خواهم کشید. ای ادوم، همان‌طور که با اسرائیل رفتار کردی، با تو نیز به همان‌گونه رفتار خواهد شد. هر چه کردی بر سر خودت خواهد آمد.

Near at hand is the Lord’s day for all the nations. As you have done so will it be done to you. Your deeds will come back on your own head.

16 بر بالای کوه مقدّس من، جام مکافاتم را نوشیدی، قومهای دیگر نیز آن را خواهند نوشید. آری، آنها خواهند نوشید و از بین خواهند رفت و اثری از آنها باقی نخواهد ماند.

As you have drunk upon my holy mountain, so all the nations will drink in turn; They will drink deep and be as though they had not been.

17 «ولی کوه مقدّس من در اورشلیم، پناهگاه و محل نجات خواهد شد. اسرائیل سرزمین خود را دوباره تصرف خواهد نمود

But on Mount Zion some will escape, it will be again holy, and those of the house of Jacob will again enter into their possessions.

18 و مانند آتش، ادوم را خواهد سوزاند به طوری که از ادوم کسی باقی نخواهد ماند.» این را خداوند می‌فرماید.

For the house of Jacob will be a fire, and the house of Joseph a flame, but the house of Esau will become stubble. They will kindle and devour it. Not even one of the house of Esau will escape, for the Lord has spoken.

19 اهالی جنوب یهودا، کوهستان ادوم را اشغال خواهند کرد و اهالی جلگه‌های یهودا، دشتهای فلسطین را تصرف نموده، دوباره مراتع افرایم و سامره را به چنگ خواهند آورد و قبیلهٔ بنیامین، جلعاد را خواهد گرفت.

They will possess the Negeb and Mount Esau, and the Shephelah of the Philistines. They will possess the territory of Ephraim and Samaria, and Benjamin will possess Gilead.

20 تبعیدشدگان اسرائیلی مراجعت نموده، فینیقیه را تا صرفه در شمال، اشغال خواهند کرد و آنانی که از اورشلیم به آسیای صغیر به اسارت رفته بودند، به وطن خود بازگشته، شهرهای جنوب یهودا را خواهند گرفت.

The exiles of Israel will possess the land of the Canaanites as far as Zarephath. The captives of Jerusalem who are in Sepharad will possess the cities of the Negreb.

21 نجات‌یافتگان از کوه صهیون در اورشلیم بالا خواهند رفت تا بر کوههای ادوم حکومت کنند و خودِ خداوند، پادشاه ایشان خواهد بود!

The rescued will come up on Mount Zion to rule Mount Esau, and the kingdom will belong to the Lord.