< اعداد 33 >
این است سفرنامهٔ قوم اسرائیل از روزی که به رهبری موسی و هارون از مصر بیرون آمدند. | 1 |
Šie ir Israēla bērnu ceļa gājumi, kā viņi no Ēģiptes zemes ir izgājuši pēc saviem pulkiem caur Mozu un Āronu.
موسی طبق دستور خداوند مراحل سفر آنها را نوشته بود. | 2 |
Un Mozus uz Tā Kunga vārdu aprakstīja viņu iziešanu pēc viņu ceļa gājumiem, un šie ir viņu ceļa gājumi, viņiem izejot.
آنها در روز پانزدهم از ماه اول، یعنی یک روز بعد از پِسَح از شهر رَمِسیس مصر خارج شدند. در حالی که مصریها همۀ نخستزادگان خود را که خداوند شب قبل آنها را کشته بود دفن میکردند، قوم اسرائیل با سربلندی از مصر بیرون آمدند. این امر نشان داد که خداوند از تمامی خدایان مصر قویتر است. | 3 |
Tie izgāja no Raēmzes pirmā mēnesī piecpadsmitā dienā; pirmā mēnesī, otrā Pasa svētku dienā Israēla bērni izgāja caur augstu roku priekš visu ēģiptiešu acīm.
Un ēģiptieši apraka visus pirmdzimtos, ko Tas Kungs viņu starpā bija sitis; Tas Kungs arī viņu dievus bija sodījis.
پس از حرکت از رَمِسیس، قوم اسرائیل در سوکوت اردو زدند و از آنجا به ایتام که در حاشیهٔ بیابان است رفتند. | 5 |
Un Israēla bērni izgāja no Raēmzes un apmetās Sukotā.
Un izgāja no Sukota un apmetās Etamā, kas ir tuksneša galā.
بعد به فیهاحیروت نزدیک بعل صفون رفته، در دامنهٔ کوه مجدل اردو زدند. | 7 |
Un tie izgāja no Etama un griezās uz Pi Hahirota ieleju, kas ir pret Baāl Cefonu un apmetās pret Migdolu.
سپس از آنجا کوچ کرده، از میان دریای سرخ گذشتند و به بیابان ایتام رسیدند. سه روز هم در بیابان ایتام پیش رفتند تا به ماره رسیدند و در آنجا اردو زدند. | 8 |
Un izgāja no Ķirota un gāja vidū caur jūru uz tuksnesi un staigāja treju dienu gājumus Etama tuksnesī un apmetās Mārā.
از ماره کوچ کرده، به ایلیم آمدند که در آنجا دوازده چشمهٔ آب و هفتاد درخت خرما بود، و مدتی در آنجا ماندند. | 9 |
Un izgāja no Māras un nāca uz Elimu, un Elimā bija divpadsmit avoti un septiņdesmit palma koki, un tie tur apmetās.
از ایلیم به کنار دریای سرخ کوچ نموده، اردو زدند؛ | 10 |
Un izgāja no Elima un apmetās pie niedru jūras.
پس از آن به صحرای سین رفتند. | 11 |
Un izgāja no niedru jūras un apmetās Sina tuksnesī.
سپس به ترتیب به دُفقه، | 12 |
Un izgāja no Sina tuksneša un apmetās Dofkā.
Un izgāja no Dofkas un apmetās Āluzā.
و رفیدیم که در آنجا آب نوشیدنی یافت نمیشد، رفتند. | 14 |
Un izgāja no Āluzas un apmetās Refidos, bet tur nebija ūdens tiem ļaudīm ko dzert.
از رفیدیم به صحرای سینا و از آنجا به قبروت هتاوه و سپس از قبروت هتاوه به حصیروت کوچ کردند و بعد به ترتیب به نقاط زیر رفتند: از حصیروت به رتمه، از رتمه به رمون فارص، از رمون فارص به لبنه، از لبنه به رسه، از رسه به قهیلاته، از قهیلاته به کوه شافر، از کوه شافر به حراده، از حراده به مقهیلوت، از مقهیلوت به تاحت، از تاحت به تارح، از تارح به متقه، از متقه به حشمونه، از حشمونه به مسیروت، از مسیروت به بنییعقان، از بنییعقان به حورالجدجاد، از حورالجدجاد به یطبات، از یطبات به عبرونه، از عبرونه به عصیون جابر، از عصیون جابر به قادش (در بیابان صین)، از قادش به کوه هور (در مرز سرزمین ادوم). | 15 |
Un tie izgāja no Refidiem un apmetās Sinaī tuksnesī.
Un izgāja no Sinaī tuksneša un apmetās pie tiem kārības kapiem.
Un izgāja no tiem kārības kapiem un apmetās Hacerotā.
Un izgāja no Hacerotas un apmetās Ritmā.
Un izgāja no Ritmas un apmetās RimonParecā.
Un izgāja no RimonParecas un apmetās Libnā.
Un izgāja no Libnas un apmetās Rissā.
Un izgāja no Rissas un apmetās Ķelatā.
Un izgāja no Ķelatas un apmetās pie Zāvera kalna.
Un izgāja no Zāvera kalna un apmetās Aradā.
Un izgāja no Aradas un apmetās Maķelotā.
Un izgāja no Maķelotas un apmetās Taātā.
Un izgāja no Taātas un apmetās Tārākā.
Un izgāja no Tārākas un apmetās Mitkā.
Un izgāja no Mitkas un apmetās Asmonā.
Un izgāja no Asmonas un apmetās Mozerotā.
Un izgāja no Mozerotas un apmetās BneJaēkanā.
Un izgāza no BneJaēkanas un apmetās Orģidgadā.
Un izgāja no Orģidgadas un apmetās Jotbatā.
Un izgāja no Jotbatas un apmetās Abronā.
Un izgāja no Abronas un apmetās Eceon-Ģēberā.
Un izgāja no Eceon-Ģēberas un apmetās Cin tuksnesī, tas ir Kādeš.
Un izgāja no Kādešas un apmetās pie Hora kalna, Edoma zemes malā.
وقتی در دامنهٔ کوه هور بودند، هارون کاهن به دستور خداوند به بالای کوه هور رفت. وی در سن ۱۲۳ سالگی، در روز اول از ماه پنجم سال چهلم؛ بعد از بیرون آمدن بنیاسرائیل از مصر، در آنجا وفات یافت. | 38 |
Tad Ārons, tas priesteris, gāja uz Hora kalnu pēc Tā Kunga vārda un tur nomira četrdesmitā gadā pēc tam, kad Israēla bērni bija izgājuši no Ēģiptes zemes, piektā mēnesī, pirmā mēneša dienā.
Bet Ārons bija simts divdesmit un trīs gadus vecs, kad viņš nomira uz Hora kalna.
در این هنگام بود که پادشاه کنعانی سرزمین عراد (واقع در نِگِب کنعان)، اطلاع یافت که قوم اسرائیل به کشورش نزدیک میشوند. | 40 |
Tad tas Kanaānietis, ķēniņš Arads, kas dienvidu(Negebas) pusē dzīvoja Kanaāna zemē, dzirdēja Israēla bērnus nākam.
پس اسرائیلیها از کوه هور به صلمونه کوچ کردند و در آنجا اردو زدند. | 41 |
Un tie izgāja no Hora kalna un apmetās Calmonā.
Un izgāja no Calmonas un apmetās Pūnonā.
پس از آن به اوبوت کوچ کردند | 43 |
Un izgāja no Pūnonas un apmetās Obotā.
و از آنجا به عییعباریم در مرز موآب رفته، در آنجا اردو زدند. | 44 |
Un izgāja no Obotas un apmetās pie Ijim Abarima uz Moaba robežām.
سپس به دیبون جاد رفتند | 45 |
Un izgāja no Ijim un apmetās Dibon-Gadā.
و از دیبون جاد به علمون دبلاتایم | 46 |
Un izgāja no Dibon-Gadas un apmetās Almon-Diblataīmā.
و از آنجا به کوهستان عباریم، نزدیک کوه نبو کوچ کردند. | 47 |
Un izgāja no Almon-Diblataīmas un apmetās Abarim kalnos pret Nebu.
سرانجام به دشت موآب رفتند که در کنار رود اردن در مقابل شهر اریحا بود. | 48 |
Un izgāja no Abarim-kalniem un apmetās Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku.
در دشت موآب، از بیتیشیموت تا آبل شطیم در جاهای مختلف، کنار رود اردن اردو زدند. | 49 |
Un apmetās pie Jardānes no Bet-Jezimotam līdz Abel-Šitimai Moaba klajumos.
زمانی که آنها در کنار رود اردن، در مقابل اریحا اردو زده بودند، خداوند به موسی فرمود که به قوم اسرائیل بگوید: «وقتی که از رود اردن عبور کردید و به سرزمین کنعان رسیدید، | 50 |
Un Tas Kungs runāja uz Mozu Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku, sacīdams:
Runā uz Israēla bērniem un saki tiem: kad jūs iesiet pāri pār Jardāni uz Kanaāna zemi,
باید تمامی ساکنان آنجا را بیرون کنید و همهٔ بتها و مجسمههایشان را از بین ببرید و عبادتگاهای واقع در بالای کوهها را که در آنجا بتهایشان را پرستش میکنند خراب کنید. | 52 |
Tad jums būs izdzīt savā priekšā visus zemes iedzīvotājus un izdeldēt visus viņu elku tēlus un izdeldēt visas viņu lietās bildes un nopostīt visus viņu elku kalnus.
من سرزمین کنعان را به شما دادهام. آن را تصرف کنید و در آن ساکن شوید. | 53 |
Un jums to zemi būs ieņemt un tanī dzīvot, jo Es jums to zemi esmu devis iemantot.
زمین به تناسب جمعیت قبیلههایتان به شما داده خواهد شد. قطعههای بزرگتر زمین به قید قرعه بین قبیلههای بزرگتر و قطعههای کوچکتر بین قبیلههای کوچکتر تقسیم شود. | 54 |
Un jums to zemi būs dalīt caur meslošanu pēc savām ciltīm; tai, kam daudz ļaužu, lai dod lielāku daļu, un tai, kam maz ļaužu, mazāku daļu, - kā ikvienai meslošana izkrīt, to lai tā dabū, - jums to zemi būs dalīt pēc savām tēvu ciltīm.
ولی اگر تمامی ساکنان آنجا را بیرون نکنید، باقیماندگان مثل خار به چشمهایتان و چون تیغ در پهلویتان فرو خواهند رفت و شما را در آن سرزمین آزار خواهند رساند. | 55 |
Bet ja jūs tos zemes iedzīvotājus neizdzīsiet savā priekšā, tad notiks, kurus jūs no tiem atlicināsiet, tie jums taps par ērkšķiem jūsu acīs un par dzeloni jūsu sānos, un jūs spaidīs tai zemē, kur jūs dzīvojat.
آری، اگر آنان را بیرون نکنید آنگاه من شما را هلاک خواهم کرد همانطور که قصد داشتم شما آنها را هلاک کنید.» | 56 |
Un notiks, kā Es viņiem domāju darīt, tā Es jums darīšu.