اعداد 33

1 این است سفرنامهٔ قوم اسرائیل از روزی که به رهبری موسی و هارون از مصر بیرون آمدند.

Tato jsou tažení synů Izraelských, kteříž vyšli z země Egyptské po houfích svých, pod spravou Mojžíše a Arona.

2 موسی طبق دستور خداوند مراحل سفر آنها را نوشته بود.

Sepsal pak Mojžíš vycházení jejich podlé toho, jakž táhli k rozkazu Hospodinovu. Tato jsou tedy vycházení jejich podlé toho, jakž táhli.

3 آنها در روز پانزدهم از ماه اول، یعنی یک روز بعد از پِسَح از شهر رَمِسیس مصر خارج شدند. در حالی که مصری‌ها همۀ نخست‌زادگان خود را که خداوند شب قبل آنها را کشته بود دفن می‌کردند، قوم اسرائیل با سربلندی از مصر بیرون آمدند. این امر نشان داد که خداوند از تمامی خدایان مصر قویتر است.

Nejprv z Ramesses jdouce prvního měsíce, v patnáctý den téhož prvního měsíce, nazejtří po slavnosti Fáze vyšli synové Izraelští v ruce silné před očima všech Egyptských,

4

Kdyžto Egyptští pochovávali všecky prvorozené, kteréž zbil Hospodin mezi nimi, a při bozích jejich vykonal Hospodin soudy své.

5 پس از حرکت از رَمِسیس، قوم اسرائیل در سوکوت اردو زدند و از آنجا به ایتام که در حاشیهٔ بیابان است رفتند.

Hnuvše se tedy synové Izraelští z Ramesses, položili se v Sochot.

6

Potom hnuvše se z Sochot, položili se v Etam, jenž jest při kraji pouště.

7 بعد به فی‌هاحیروت نزدیک بعل صفون رفته، در دامنهٔ کوه مجدل اردو زدند.

A hnuvše se z Etam, navrátili se zase k Fiarot, jenž jest před Belsefon, a položili se před Magdalem.

8 سپس از آنجا کوچ کرده، از میان دریای سرخ گذشتند و به بیابان ایتام رسیدند. سه روز هم در بیابان ایتام پیش رفتند تا به ماره رسیدند و در آنجا اردو زدند.

A hnuvše se z Fiarot, šli prostředkem moře na poušť, a ušedše tří dnů cesty po poušti Etam, položili se v Marah.

9 از ماره کوچ کرده، به ایلیم آمدند که در آنجا دوازده چشمهٔ آب و هفتاد درخت خرما بود، و مدتی در آنجا ماندند.

Jdouce pak z Marah, přišli do Elim, kdežto bylo dvanácte studnic vod, a sedmdesáte palm. I položili se tu.

10 از ایلیم به کنار دریای سرخ کوچ نموده، اردو زدند؛

A hnuvše se z Elim, položili se u moře Rudého.

11 پس از آن به صحرای سین رفتند.

Potom hnuvše se od moře Rudého, položili se na poušti Sin.

12 سپس به ترتیب به دُفقه،

A když se hnuli z pouště Sin, položili se v Dafka.

13 الوش،

A hnuvše se z Dafka, položili se v Halus.

14 و رفیدیم که در آنجا آب نوشیدنی یافت نمی‌شد، رفتند.

Hnuvše se pak z Halus, rozbili stany v Rafidim, kdežto lid neměl vody ku pití.

15 از رفیدیم به صحرای سینا و از آنجا به قبروت هتاوه و سپس از قبروت هتاوه به حصیروت کوچ کردند و بعد به ترتیب به نقاط زیر رفتند: از حصیروت به رتمه، از رتمه به رمون فارص، از رمون فارص به لبنه، از لبنه به رسه، از رسه به قهیلاته، از قهیلاته به کوه شافر، از کوه شافر به حراده، از حراده به مقهیلوت، از مقهیلوت به تاحت، از تاحت به تارح، از تارح به متقه، از متقه به حشمونه، از حشمونه به مسیروت، از مسیروت به بنی‌یعقان، از بنی‌یعقان به حورالجدجاد، از حورالجدجاد به یطبات، از یطبات به عبرونه، از عبرونه به عصیون جابر، از عصیون جابر به قادش (در بیابان صین)، از قادش به کوه هور (در مرز سرزمین ادوم).

A hnuvše se z Rafidim, položili se na poušti Sinai.

16

Hnuvše se pak z pouště Sinai, položili se v Kibrot Hattáve.

17

A když se hnuli z Kibrot Hattáve, položili se v Hazerot.

18

Hnuvše se pak z Hazerot, položili se v Retma.

19

A z Retma hnuvše se, položili se v Remmon Fáres.

20

Potom hnuvše se z Remmon Fáres, položili se v Lebna.

21

A hnuvše se z Lebna, položili se v Ressa.

22

A hnuvše se z Ressa, položili se v Cehelot.

23

Z Cehelot pak hnuvše se, položili se na hoře Sefer.

24

A když se hnuli s hory Sefer, položili se v Arad.

25

A hnuvše se z Arad, položili se v Machelot.

26

Potom hnuvše se z Machelot, položili se v Tahat.

27

A hnuvše se z Tahat, položili se v Tár.

28

A když se hnuli z Tár, položili se v Metka.

29

A hnuvše se z Metka, položili se v Esmona.

30

Z Esmona pak hnuvše se, položili se v Moserot.

31

A když se hnuli z Moserot, položili se v Benejakan.

32

A hnuvše se z Benejakan, položili se v Chor Gidgad.

33

A hnuvše se z Chor Gidgad, položili se v Jotbata.

34

Když se pak hnuli z Jotbata, položili se v Habrona.

35

A z Habrona hnuvše se, položili se v Aziongaber.

36

A odtud hnuvše se, položili se na poušti Tsin, jenž jest Kádes.

37

A hnuvše se z Kádes, položili se na hoře řečené Hor, při končinách země Edomské.

38 وقتی در دامنهٔ کوه هور بودند، هارون کاهن به دستور خداوند به بالای کوه هور رفت. وی در سن ۱۲۳ سالگی، در روز اول از ماه پنجم سال چهلم؛ بعد از بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، در آنجا وفات یافت.

Tu vstoupil Aron kněz na horu, jenž slove Hor, k rozkazu Hospodinovu, a umřel tam, léta čtyřidcátého po vyjití synů Izraelských z země Egyptské, v první den měsíce pátého.

39

A byl Aron ve stu ve dvadcíti a třech letech, když umřel na hoře Hor.

40 در این هنگام بود که پادشاه کنعانی سرزمین عراد (واقع در نِگِب کنعان)، اطلاع یافت که قوم اسرائیل به کشورش نزدیک می‌شوند.

Uslyšel také Kananejský král v Arad, kterýž bydlil na poledne v zemi Kananejské, že by táhli synové Izraelští.

41 پس اسرائیلی‌ها از کوه هور به صلمونه کوچ کردند و در آنجا اردو زدند.

Tedy hnuvše se s hory Hor, položili se v Salmona.

42 بعد به فونون رفتند.

A hnuvše se z Salmona, položili se v Funon.

43 پس از آن به اوبوت کوچ کردند

Z Funon pak hnuvše se, položili se v Obot.

44 و از آنجا به عیی‌عباریم در مرز موآب رفته، در آنجا اردو زدند.

A když se hnuli z Obot, rozbili stany při pahrbcích hor Abarim, na pomezí Moábském.

45 سپس به دیبون جاد رفتند

Potom hnuvše se od těch pahrbků, položili se v Dibongad.

46 و از دیبون جاد به علمون دبلاتایم

Z Dibongad hnuvše se, položili se v Helmondeblataim.

47 و از آنجا به کوهستان عباریم، نزدیک کوه نبو کوچ کردند.

A když se hnuli z Helmondeblataim, položili se na horách Abarim proti Nébo.

48 سرانجام به دشت موآب رفتند که در کنار رود اردن در مقابل شهر اریحا بود.

Odšedše pak z hor Abarim, položili se na rovinách Moábských, při Jordánu proti Jerichu.

49 در دشت موآب، از بیت‌یشیموت تا آبل شطیم در جاهای مختلف، کنار رود اردن اردو زدند.

A rozbili stany při Jordánu, od Betsimot až do Abelsetim, na rovinách Moábských.

50 زمانی که آنها در کنار رود اردن، در مقابل اریحا اردو زده بودند، خداوند به موسی فرمود که به قوم اسرائیل بگوید: «وقتی که از رود اردن عبور کردید و به سرزمین کنعان رسیدید،

Mluvil pak Hospodin k Mojžíšovi na rovinách Moábských, při Jordánu naproti Jerichu, řka:

51

Mluv k synům Izraelským a rci jim: Když přejdete Jordán, a vejdete do země Kananejské,

52 باید تمامی ساکنان آنجا را بیرون کنید و همهٔ بتها و مجسمه‌هایشان را از بین ببرید و عبادتگاهای واقع در بالای کوهها را که در آنجا بتهایشان را پرستش می‌کنند خراب کنید.

Vyžeňte všecky obyvatele země té od tváři vaší, a zkazte všecky rytiny jejich; i všecky obrazy slité jejich zkazte, všecky také výsosti jejich zbořte.

53 من سرزمین کنعان را به شما داده‌ام. آن را تصرف کنید و در آن ساکن شوید.

A když vyženete obyvatele země, bydliti budete v ní; nebo vám jsem dal tu zemi, abyste jí dědičně vládli.

54 زمین به تناسب جمعیت قبیله‌هایتان به شما داده خواهد شد. قطعه‌های بزرگتر زمین به قید قرعه بین قبیله‌های بزرگتر و قطعه‌های کوچکتر بین قبیله‌های کوچکتر تقسیم شود.

Kteroužto rozdělíte sobě k dědictví losem, vedlé čeledí svých. Kterých jest více, těm větší dědictví dáte, kterých pak jest méně, těm menší dědictví dáte. Na kterém místě komu los padne, to jemu bude; podlé pokolení otců svých dědictví dosáhnete.

55 ولی اگر تمامی ساکنان آنجا را بیرون نکنید، باقیماندگان مثل خار به چشمهایتان و چون تیغ در پهلویتان فرو خواهند رفت و شما را در آن سرزمین آزار خواهند رساند.

Pakli nevyženete obyvatelů země od tváři své, tedy ti, kterýchž zanecháte, budou vám jako trní v očích vašich, a jako ostnové po bocích vašich, a budou vás ssužovati na zemi, na kteréž vy bydliti budete.

56 آری، اگر آنان را بیرون نکنید آنگاه من شما را هلاک خواهم کرد همان‌طور که قصد داشتم شما آنها را هلاک کنید.»

A na to přijde, abych to, což jsem jim umínil učiniti, vám učinil.