اعداد 30

1 موسی رهبران قبایل را جمع کرد و این دستورها را از جانب خداوند به ایشان داد: «هرگاه کسی برای خداوند نذر کند یا تعهدی نماید، حق ندارد قول خود را بشکند بلکه باید آنچه را که قول داده است بجا آورد.

Moïse parla aux chefs des tribus des enfants d’Israël, en disant: « Voici ce que Yahweh ordonne:

2

Si un homme fait un vœu à Yahweh ou s’il fait un serment pour s’imposer à soi-même un engagement, il ne violera pas sa parole; tout ce qui est sorti de sa bouche, il le fera.

3 «هرگاه دختری که هنوز در خانهٔ پدرش زندگی می‌کند، برای خداوند نذر کند یا تعهدی نماید،

Si une femme, encore jeune fille dans la maison de son père, fait un vœu à Yahweh et se lie par un engagement,

4 باید هر چه را قول داده است ادا نماید مگر اینکه وقتی پدرش آن را بشنود او را منع کند. در این صورت، نذر دختر خودبه‌خود باطل می‌شود و خداوند او را می‌بخشد، چون پدرش به او اجازه نداده است به آن عمل کند. ولی اگر پدرش در روزی که از نذر یا تعهد دخترش آگاه می‌شود، سکوت کند، دختر ملزم به ادای قول خویش می‌باشد.

et que son père apprenne son vœu et l’engagement qu’elle s’est imposé à elle-même, et que son père garde le silence envers elle, tous ses vœux qu’elle aura faits et tout engagement qu’elle s’est imposé à elle-même seront valables;

5

mais si, le jour où il en a connaissance, son père la désavoue, tous ses vœux et tous les engagements qu’elle s’est imposé à elle-même seront sans valeur; et Yahweh lui pardonnera, parce que son père l’a désavouée.

6 «اگر زنی قبل از ازدواج نذری کرده و یا با قول نسنجیده‌ای خود را متعهد کرده باشد،

Si elle se marie, et que pèsent sur elle ses vœux ou une parole imprudemment sortie de ses lèvres par laquelle elle s’est imposé à elle-même un engagement,

7 و شوهرش از قول او باخبر شود و در همان روزی که شنید چیزی نگوید، نذر او به قوت خود باقی خواهد ماند.

et si son mari, l’apprenant, garde le silence envers elle le jour où il l’apprendra, ses vœux seront valables, ainsi que ses engagements qu’elle s’est imposé à elle-même;

8 ولی اگر شوهرش نذر یا تعهد او را قبول نکند، مخالفت شوهر نذر او را باطل می‌سازد و خداوند آن زن را می‌بخشد.

mais si, le jour où il l’apprend, son mari la désavoue, il rend nul son vœu qui pèse sur elle et la parole imprudemment sortie de ses lèvres par laquelle elle s’est imposé à elle-même un engagement; et Yahweh lui pardonnera.

9 اما اگر زن بیوه‌ای یا زنی که طلاق داده شده باشد، نذر یا تعهدی کند، باید آن را ادا نماید.

Le vœu d’une femme veuve ou répudiée, tout engagement qu’elle s’est imposé à elle-même, seront valables pour elle.

10 «اگر زنی ازدواج کرده باشد و در خانهٔ شوهرش نذر یا تعهدی کند،

Si c’est dans la maison de son mari qu’une femme a fait un vœu ou s’est imposé à elle-même un engagement par un serment,

11 و شوهرش از این امر با اطلاع شود و چیزی نگوید، نذر یا تعهد او به قوت خود باقی خواهد بود.

et que son mari, l’apprenant, garde le silence envers elle et ne la désavoue pas, tous ses vœux seront valables, ainsi que tous les engagements qu’elle s’est imposé à elle-même;

12 ولی اگر شوهرش در آن روزی که باخبر می‌شود به او اجازه ندهد نذر یا تعهدش را به جا آورد، نذر یا تعهد آن زن باطل می‌شود و خداوند او را خواهد بخشید، چون شوهرش به او اجازه نداده است به آن عمل کند.

mais si, le jour où il l’apprend, son mari les annule, tout ce qui est sorti de ses lèvres, vœux ou engagements, sera sans valeur: son mari les a annulés; et Yahweh lui pardonnera.

13 پس شوهر او حق دارد نذر یا تعهد او را تأیید یا باطل نماید.

Tout vœu et tout serment par lequel elle s’engage à affliger son âme, son mari peut les ratifier et son mari peut les annuler.

14 ولی اگر در روزی که شنید چیزی نگوید، معلوم می‌شود با آن موافقت کرده است.

Si son mari garde d’un jour à l’autre le silence envers elle, il ratifie ainsi tous ses vœux ou tous ses engagements qui pèsent sur elle; il les ratifie, parce qu’il a gardé le silence envers elle le jour où il l’a appris.

15 اگر بیش از یک روز صبر نموده، بعد نذر او را باطل سازد، شوهر مسئول گناه زنش است.»

S’il les annule après le jour où il l’a appris, il portera l’iniquité de sa femme. »

16 اینها دستورهایی است که خداوند به موسی داد، در مورد ادای نذر یا تعهد دختری که در خانهٔ پدرش زندگی می‌کند یا زنی که شوهر دارد.

Telles sont les lois que Yahweh prescrivit à Moïse, entre un mari et sa femme, entre un père et sa fille, lorsqu’elle est jeune encore et dans la maison de son père.