اعداد 20

1 قوم اسرائیل در ماه اول سال به بیابان صین رسیدند و در قادش اردو زدند. مریم در آنجا فوت کرد و او را به خاک سپردند.

The children of Israel [God prevails], even the whole congregation, came into the wilderness of Zin in the first month Nissan ·Miracles (in Aramaic), 1·. The people stayed in Kadesh. Miriam [Rebellion] died there, and was buried there.

2 در آن مکان آب نبود، پس قوم اسرائیل دوباره علیه موسی و هارون شوریدند

There was no water for the congregation; and they assembled themselves together against Moses [Drawn out] and against Aaron [Light-bringer].

3 و زبان به اعتراض گشوده، گفتند: «ای کاش ما هم با برادرانمان در حضور خداوند می‌مردیم!

The people quarreled with Moses [Drawn out], and spoke, saying, “We wish that we had died when our brothers died before Adonai!

4 چرا جماعت خداوند را به این بیابان آوردید تا ما با گله‌هایمان در اینجا بمیریم؟

Why have you brought Adonai’s assembly into this wilderness, that we should die there, we and our animals?

5 چرا ما را از مصر به این زمین خشک آوردید که در آن نه غله هست نه انجیر، نه مو و نه انار! در اینجا حتی آب هم پیدا نمی‌شود که بنوشیم!»

Why have you made us to come up out of Egypt [Abode of slavery], to bring us in to this evil place? It is no place of seed, or of figs, or of vines, or of pomegranates; neither is there any water to drink.”

6 موسی و هارون از مردم دور شدند و در کنار در خیمهٔ ملاقات رو به خاک نهادند و حضور پرجلال خداوند بر ایشان نمایان شد.

Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] went from the presence of the assembly to the door of the Tent of Meeting, and fell on their faces. The kavod Yahweh ·weighty glory of He sustains breathing· appeared to them.

7 خداوند به موسی فرمود:

Adonai spoke to Moses [Drawn out], saying,

8 «عصا را که در جلوی صندوق عهد است بردار. سپس تو و هارون قوم اسرائیل را جمع کنید و در برابر چشمان ایشان به این صخره بگویید که آب خود را جاری سازد. آنگاه از آبی که از صخره بیرون می‌آید به قوم اسرائیل و تمام حیواناتشان خواهید نوشاند.»

“Take the rod, and assemble the congregation, you, and Aaron [Light-bringer] your brother, and speak to the rock before their eyes, that it pour out its water. You shall bring water to them out of the rock; so you shall give the congregation and their livestock drink.”

9 پس، موسی چنانکه به او گفته شد عمل کرد. او عصا را از حضور خداوند برداشت،

Moses [Drawn out] took the rod from before Adonai, as he enjoined him.

10 سپس به کمک هارون قوم را در نزدیکی آن صخره جمع کرده، به ایشان گفت: «ای آشوبگران بشنوید! آیا ما باید از این صخره برای شما آب بیرون بیاوریم؟»

Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] gathered the assembly together before the rock, and he said to them, “Sh'ma ·Hear obey· now, you rebels! Shall we bring water out of this rock for you?”

11 آنگاه موسی عصا را بلند کرده، دو بار به صخره زد و آب فوران نموده، قوم اسرائیل و حیواناتشان از آن نوشیدند.

Moses [Drawn out] lifted up his hand, and struck the rock with his rod twice, and water came out abundantly. The congregation and their livestock drank.

12 اما خداوند به موسی و هارون فرمود: «چون شما به من اعتماد نکردید و در نظر قوم اسرائیل حرمت قدوسیت مرا نگه نداشتید، شما آنها را به سرزمینی که به ایشان وعده داده‌ام رهبری نخواهید کرد.»

Adonai said to Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer], “Because you didn’t trust in me, to sanctify me in the eyes of the children of Israel [God prevails], therefore you shall not bring this assembly into the land which I have given them.”

13 این مکان «مَریبه» (یعنی «منازعه») نامیده شد، چون در آنجا بود که قوم اسرائیل با خداوند منازعه کردند و در همان جا بود که خداوند ثابت کرد که قدوس است.

These are the waters of Meribah [Quarreling]; because the children of Israel [God prevails] strove with Yahweh M’Kaddesh [Yahweh our Santifier / He sustains breathing who makes you holy] who was set apart by them.

14 زمانی که موسی در قادش بود، قاصدانی نزد پادشاه ادوم فرستاد و گفت: «ما از نسل برادر تو اسرائیل هستیم و تو سرگذشت غم‌انگیز ما را می‌دانی

Moses [Drawn out] sent messengers from Kadesh to the king of Edom [Red], saying: “Thus says your brother Israel [God prevails]: You know all the travail that has happened to us;

15 که چطور اجداد ما به مصر رفته، سالهای سال در آنجا ماندند و بردهٔ مصری‌ها شدند.

how our fathers went down into Egypt [Abode of slavery], and we lived in Egypt [Abode of slavery] a long time. The Egyptians [people from Abode of slavery] mistreated us and our fathers.

16 اما وقتی که به درگاه خداوند فریاد برآوردیم، او دعای ما را مستجاب فرمود و فرشته‌ای فرستاده ما را از مصر بیرون آورد. حالا ما در قادش هستیم و در مرز سرزمین تو اردو زده‌ایم.

When we cried to Adonai, he sh'ma ·heard obeyed· our voice, sent an angel, and brought us out of Egypt [Abode of slavery]. Behold, we are in Kadesh, a city in the edge of your border.

17 خواهش می‌کنیم به ما اجازه دهی از داخل مملکت تو عبور کنیم. از میان مزارع و باغهای انگور شما عبور نخواهیم کرد و حتی از چاههای شما آب نخواهیم نوشید، بلکه از شاهراه خواهیم رفت و از آن خارج نخواهیم شد تا از خاک کشورتان بیرون رویم.»

“Please let us pass through your land. We will not pass through field or through vineyard, neither will we drink from the water of the wells. We will go along the king’s highway. We will not turn aside to the right hand nor to the left, until we have passed your border.”

18 ولی پادشاه ادوم گفت: «داخل نشوید! اگر بخواهید وارد سرزمین من شوید با لشکر به مقابلهٔ شما خواهم آمد.»

Edom [Red] said to him, “You shall not pass through me, lest I come out with the sword against you.”

19 فرستادگان اسرائیلی در جواب گفتند: «ای پادشاه، ما فقط از شاهراه می‌گذریم و حتی آب شما را بدون پرداخت قیمت آن، نخواهیم نوشید. ما فقط می‌خواهیم از اینجا عبور کنیم و بس.»

The children of Israel [God prevails] said to him, “We will go up by the highway; and if we drink your water, I and my livestock, then I will give its price. Only let me, without doing anything else, pass through on my feet.”

20 ولی پادشاه ادوم اخطار نمود که داخل نشوند. سپس سپاهی عظیم و نیرومند علیه اسرائیل بسیج کرد.

He said, “You shall not pass through.” Edom [Red] came out against him with many people, and with a strong hand.

21 چون ادومی‌ها اجازهٔ عبور از داخل کشورشان را به قوم اسرائیل ندادند، پس بنی‌اسرائیل بازگشتند و از راهی دیگر رفتند.

Thus Edom [Red] refused to give Israel [God prevails] passage through his border, so Israel [God prevails] turned away from him.

22 آنها پس از ترک قادش به کوه هور در سرحد سرزمین ادوم رسیدند. خداوند در آنجا به موسی و هارون فرمود:

They traveled from Kadesh: and the children of Israel [God prevails], even the whole congregation, came to Mount Hor.

23

Adonai spoke to Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] in Mount Hor, by the border of the land of Edom [Red], saying,

24 «زمان مرگ هارون فرا رسیده است و او به‌زودی به اجداد خود خواهد پیوست. او به سرزمینی که به قوم اسرائیل داده‌ام داخل نخواهد شد، چون هر دو شما نزد چشمهٔ مریبه از دستور من سرپیچی کردید.

“Aaron [Light-bringer] shall be gathered to his people; for he shall not enter into the land which I have given to the children of Israel [God prevails], because you rebelled against my word at the waters of Meribah [Quarreling].

25 حال ای موسی، هارون و پسرش العازار را برداشته، آنها را به بالای کوه هور بیاور.

Take Aaron [Light-bringer] and Eleazar [Help of God] his son, and bring them up to Mount Hor;

26 در آنجا، لباسهای کاهنی را از تن هارون درآور و به پسرش العازار بپوشان. هارون در همان جا خواهد مرد و به اجداد خود خواهد پیوست.»

and strip Aaron [Light-bringer] of his garments, and put them on Eleazar [Help of God] his son. Aaron [Light-bringer] shall be taken, and shall die there.”

27 پس موسی همان‌طور که خداوند به او دستور داده بود عمل کرد و در حالی که تمامی قوم اسرائیل به ایشان چشم دوخته بودند، هر سه با هم از کوه هور بالا رفتند.

Moses [Drawn out] did as Adonai enjoined. They went up into Mount Hor in the sight of all the congregation.

28 وقتی که به بالای کوه رسیدند، موسی لباس کاهنی را از تن هارون درآورد و به پسرش العازار پوشانید. هارون در آنجا روی کوه درگذشت. سپس موسی و العازار بازگشتند.

Moses [Drawn out] stripped Aaron [Light-bringer] of his garments, and put them on Eleazar [Help of God] his son. Aaron [Light-bringer] died there on the top of the mountain, and Moses [Drawn out] and Eleazar [Help of God] came down from the mountain.

29 هنگامی که قوم اسرائیل از مرگ هارون آگاه شدند، مدت سی روز برای او عزاداری نمودند.

When all the congregation saw that Aaron [Light-bringer] was dead, they wept for Aaron [Light-bringer] thirty days, even all the house of Israel [God prevails].