اعداد 12

1 روزی مریم و هارون موسی را به علّت اینکه زن او حبشی بود، سرزنش کردند.

Hazeroth muna aum laijun, Mose in Cush a kon numei khat akichenpi jeh in Miriam le Aaron chun ama demna thu aseilhontai.

2 آنها گفتند: «آیا خداوند فقط به‌وسیلۀ موسی سخن گفته است؟ مگر او به‌وسیلهٔ ما نیز سخن نگفته است؟» خداوند سخنان آنها را شنید.

Amani hiti hin asei lhon in, “Pakai chu Mose henga bou kilah thei ham? Eini heng a jong hung ki lahdoh hung kilah hilouham?” atilhon e. Hilah amani thusei chu Pakaiyin ajasoh kei in ahi.

3 موسی متواضع‌ترین مرد روی زمین بود.

(Mose chu akineosah lheh jeng in ahi- Leiset a akineosahpen pa sang in akineosah joh nalai in ahi).

4 پس خداوند بی‌درنگ موسی و هارون و مریم را به خیمهٔ ملاقات فرا خوانده فرمود: «هر سه نفر شما به اینجا بیایید.» پس ایشان در حضور خداوند ایستادند.

Hichun gang tah in Pakaiyin Mose, Aaron chule Miriam chu akouloi in hitin asei peh tai, “Nathum un Houbuh lama gache taovin” ati, hichun amaho thum in jong hilam chu ajon tauvin ahi.

5 آنگاه خداوند در ستون ابر نازل شده، در کنار در خیمۀ عبادت ایستاد و فرمود: «هارون و مریم جلو بیایند» و ایشان جلو رفتند.

Chuin Pathen chu meilom in ahung kumlhan houbuh lutna a chun ading den in, “Aaron leh Miriam” tin ahinkou in ahileh, amaninjong ahin nailut lhon in ahi.

6 خداوند به ایشان گفت، «سخنان مرا بشنوید: هرگاه یک نبی در میان شما باشد من که خداوندم، خود را در رویا به او آشکار می‌کنم و در خواب با وی سخن می‌گویم.

Chu in Pathen in ahoulim pilhon in tuhin ka thusei hohi ngailhon in: “Nangma ho lah’a themgao um ahileh, Keima, Pakaiyin, gaova kaki phon tah hih ding ham. Ahilouleh manga kaki houlim pi ding ahi tai, ati.

7 ولی با موسی که خدمتگزار من است به این طریق سخن نمی‌گویم، چون او قوم مرا با وفاداری خدمت می‌کند.

Hinlah kasohpa Mose vang hitobang chu ahipoi, Ka insung pumpi a amahi katahsan pentah ahi.

8 من با وی رو در رو و آشکارا صحبت می‌کنم، نه با رمز، و او تجلی خداوند را می‌بیند. چطور جرأت کردید او را سرزنش کنید؟»

Keima amatoh gaophelphul hilouva kichentah kimaingat toa kihoulim kahi lhon e! Aman Pakai chu ahina bang tah a amu ahi. Chiti ahileh idia kasohpa Mose dem ding kicha lou nahivem?

9 پس خشم خداوند بر ایشان افروخته شد و خداوند از نزد ایشان رفت.

Pakai chu amaho chunga chun alunghang lheh jeng tan, a dalha lhon tai.

10 به محض اینکه ابر از روی خیمهٔ عبادت برخاست، بدن مریم از مرض جذام سفید شد. وقتی هارون این را دید،

Houbuh chunga meilhang akitol toh lhon in, Miriam chu ading in, Tiphah natna jeh chun avun chu buhbang bang in abang tan ahi. Aaron in Miriam chunga thilsoh ijakai amusoh phat in,

11 نزد موسی فریاد برآورد: «ای سرورم، ما را به خاطر این گناه تنبیه نکن، زیرا این گناه ما از نادانی بوده است.

Mose henga akaptan, “Oh! kapu hiche ngolhoitah chonsetna kana boldoh jeh lhon in gotna neipelhon hih beh in.

12 نگذار مریم مثل بچهٔ مرده‌ای که موقع تولد، نصف بدنش پوسیده است، شود.»

Amanu jong hi naosen athisa a hung peng, apen lhah lhah a amonsa bang in koi hih beh in,” ati.

13 پس موسی نزد خداوند دعا کرده، گفت: «ای خدا، به تو التماس می‌کنم او را شفا دهی.»

Hichun Mose Pakai anga a akapjah jeng tan, “O Pakai, katao ahi, lung set tah in amanu hi damsah tan!” ati.

14 خداوند به موسی فرمود: «اگر پدرش آب دهان به صورت او انداخته بود آیا تا هفت روز شرمنده نمی‌شد؟ حالا هم باید هفت روز خارج از اردوگاه به تنهایی به سر برد و بعد از آن می‌تواند دوباره بازگردد.»

Ahin Pakaiyin Mose jah a seitan, “Amanu hi apa chun achil aset khum hitaleh, ni sagi sung chu aboh a um a jum le ja athoh lou ding ham? hijeh chun amanu hi ngahmun pamlamma nisagi sung koidoh un lang, chujou teng lah lut kit thei hiding ahi” ati.

15 پس مریم مدت هفت روز از اردوگاه اخراج شد و قوم اسرائیل تا بازگشت وی به اردوگاه صبر نموده، پس از آن دوباره کوچ کردند.

Hiti chun Miriam chu ngahmun pam lamah ni sagi aumsah un, chuleh akitol kit masang un, amanu chu ngahmun sung nga ahung kit ding chu mipiho chun angah un ahi.

16 سپس از حضیروت کوچ کرده، در صحرای فاران اردو زدند.

Hitichun Hazeroth adalha tauvin ache peh un Paran gamthip munkhat a ngahmun khat akisemkit tauvin ahi.