< نحمیا 8 >

آنگاه تمام بنی‌اسرائیل به اورشلیم آمدند و در میدان روبروی دروازه آب جمع شدند و از عِزرای کاهن خواستند تا کتاب تورات موسی را که خداوند به قوم اسرائیل عطا کرده بود، بیاورد و بخواند. 1
And the seventh month had arrived. Now the sons of Israel were in their cities. And all the people were gathered together, like one man, in the street which is before the water gate. And they spoke to Ezra the scribe, so that he would bring the book of the law of Moses, which the Lord had instructed to Israel.
پس در روز اول ماه هفتم، عِزرا تورات موسی را آورد و بالای یک منبر چوبی رفت که مخصوص این کار ساخته شده بود تا موقع خواندن، همه بتوانند او را ببینند. سپس، در میدان روبروی دروازهٔ آب ایستاد و وقتی کتاب را باز کرد، همه به احترام آن بلند شدند. او از صبح زود تا ظهر از کتاب تورات خواند. تمام مردان و زنان و بچه‌هایی که در سنی بودند که می‌توانستند بفهمند، با دقت گوش می‌دادند. در طرف راست او مَتّیتیا، شمع، عنایا، اوریا، حلقیا، معسیا و در طرف چپ او فدایا، میشائیل، ملکیا، حاشوم، حشبدانه، زکریا و مشلام ایستاده بودند. 2
Therefore, Ezra the priest brought the law before the multitude of men and women, and all those who were able to understand, on the first day of the seventh month.
3
And he read it openly in the street which was before the water gate, from morning even until midday, in the sight of the men and women, and those who understood. And the ears of all the people were attentive to the book.
4
Then Ezra the scribe stood upon a step of wood, which he had made for speaking. And standing beside him were Mattithiah, and Shemaiah, and Anaiah, and Uriah, and Hilkiah, and Maaseiah, on his right. And on the left were Pedaiah, Mishael, and Malchijah, and Hashum, and Hashbaddanah, Zechariah, and Meshullam.
5
And Ezra opened the book before all the people. For he stood out above all the people. And when he had opened it, all the people stood up.
عِزرا گفت: «سپاس بر خداوند، خدای عظیم!» و تمام قوم دستهای خود را بلند کرده، در جواب گفتند: «آمین!» و روی بر خاک نهاده، خداوند را پرستش کردند. 6
And Ezra blessed the Lord, the great God. And all the people responded, “Amen, Amen,” lifting up their hands. And they bowed down, and they adored God, facing the ground.
سپس تمام قوم بر پا ایستادند و لاویان کتاب تورات را برای آنها خواندند و ترجمه و تفسیر کردند تا مردم آن را بفهمند. این لاویان عبارت بودند از: یشوع، بانی، شربیا، یامین، عقوب، شبتای، هودیا، معسیا، قلیطا، عزریا، یوزاباد، حنان و فلایا. 7
Then Jeshua, and Bani, and Sherebiah, Jamin, Akkub, Shabbethai, Hodiah, Maaseiah, Kelita, Azariah, Jozabad, Hanan, Pelaiah, the Levites, caused the people to be silent in order to hear the law. And the people were standing on their feet.
8
And they read from the book of the law of God, distinctly and plainly, so as to be understood. And when it was read, they did understand.
وقتی مردم مطالب تورات را شنیدند، گریه کردند. پس عِزرای کاهن و نحمیا که حاکم بود و لاویان که تورات را تفسیر می‌کردند به قوم گفتند: «در چنین روزی نباید گریه کنید! چون امروز روز مقدّس خداوند، خدای شماست. 9
Then Nehemiah (the same is the cupbearer) and Ezra, the priest and scribe, and the Levites, who were interpreting for all the people, said: “This day has been sanctified to the Lord our God. Do not mourn, and do not weep.” For all of the people were weeping, as they were listening to the words of the law.
نباید غمگین باشید، بلکه باید جشن بگیرید و شاد باشید، بخورید و بنوشید و از خوراک خود به فقرا بدهید. این شادی خداوندی، مایه قوت شما خواهد بود!» 10
And he said to them: “Go, eat fat foods and drink sweet drinks, and send portions to those who have not prepared for themselves. For it is the holy day of the Lord. And do not be sad. For the joy of the Lord is also our strength.”
لاویان هم مردم را ساکت می‌کردند و می‌گفتند: «امروز روز مقدّسی است، پس گریه نکنید و محزون نباشید.» 11
Then the Levites caused the people to be silent, saying: “Be quiet. For the day is holy. And do not be sorrowful.”
قوم رفتند، خوردند و نوشیدند، خوراک برای فقرا فرستادند و شادی کردند، زیرا کلام خدا را که برای ایشان خوانده شده بود فهمیده بودند. 12
And so all the people went forth, so that they might eat and drink, and so that they might send portions, and so that they might make a great rejoicing. For they understood the words that he had taught to them.
روز بعد، سران طایفه‌ها با کاهنان و لاویان نزد عِزرا جمع شدند تا مطالب تورات را از او بشنوند. 13
And on the second day, the leaders of the families of all the people, the priests, and the Levites were gathered together to Ezra the scribe, so that he might interpret for them the words of the law.
وقتی تورات خوانده شد، آنها متوجه شدند که خداوند به موسی فرموده بود قوم اسرائیل در مدتی که عید خیمه‌ها را جشن می‌گیرند، باید در خیمه‌ها زندگی کنند 14
And they found written in the law, which the Lord had instructed by the hand of Moses, that the sons of Israel should live in tabernacles on the day of solemnity in the seventh month,
و تأکید شده بود که در تمام شهرهای اسرائیل و در شهر اورشلیم، اعلام شود که قوم به کوهها بروند و شاخه‌های درختان زیتون، آس، نخل و سایر درختان سایه‌دار بیاورند و خیمه درست کنند. 15
and that they should proclaim and send out a voice in all their cities and in Jerusalem, saying: “Go forth to the mount, and bring olive branches, and the branches of beautiful trees, myrtle branches, and palm branches, and the branches of thick trees,” so that they might make tabernacles, just as it was written.
پس قوم رفتند و شاخه‌های درخت آوردند و روی پشت بام و در حیاط خود، در حیاط خانهٔ خدا، در میدان دروازهٔ آب و در میدان دروازهٔ افرایم، خیمه‌ها درست کردند. 16
And the people went forth and brought. And they made for themselves tabernacles, each one at his own dwelling, and in their courts, and in the courts of the house of God, and in the street of the water gate, and in the street of the gate of Ephraim.
تمام کسانی که از تبعید بازگشته بودند در مدت هفت روز عید، در سایبانهایی که ساخته بودند به سر بردند. آنها بی‌نهایت شاد بودند. از زمان یوشع به بعد، این مراسم رعایت نشده بود. 17
Therefore, the entire assembly of those who had returned from the captivity made tabernacles and lived in tabernacles. For from the days of Jeshua, the son of Nun, even to that day, the sons of Israel had not done so. And there was exceedingly great rejoicing.
در آن هفت روز جشن، عِزرا هر روز از کتاب تورات می‌خواند. روز هشتم مطابق دستور موسی، جمع شده، با عبادت خدا جشن را به پایان رساندند. 18
Now he read in the book of the law of God, throughout each day, from the first day even to the very last day. And they kept the solemnity for seven days. And on the eighth day, there was a gathering according to the ritual.

< نحمیا 8 >