< میکاه 1 >

در دوران سلطنت یوتام و آحاز و حِزِقیا، پادشاهان یهودا، خداوند این پیام را دربارهٔ اورشلیم و سامره، به صورت رؤیا به میکاه مورشتی داد. 1
Judah siangpahrang, Jotham, Ahaz hoi Hezekiah dung ah Moresheth ih Mikah khaeah Angraeng ih lok to angzoh, Samaria hoi Jerusalem kawng pongah anih khaeah hnuksakhaih amtueng.
ای تمام قومها بشنوید! ای همهٔ ساکنان زمین گوش دهید! خداوند از خانه مقدّس خود بر ضد شما شهادت می‌دهد. 2
Angraeng mah angmah ih kaciim tempul thung hoiah nangcae to misa ah ang suek, tiah Angraeng Sithaw mah hnukung ah oh hanah, aw nangcae kaminawk boih, thaih oh, aw long hoi a thungah kaom kaminawk boih, tahngai oh.
اینک خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمان ترک کرده و از فراز کوهها به زمین می‌آید. 3
Khenah, Angraeng loe a ohhaih ahmuen hoiah angzoh; anih loe angzo tathuk ueloe, long nui ih kasang ahmuennawk to atii tih.
کوهها در زیر پاهایش مثل موم آب می‌شوند و مانند سیل از بلندیها به دره سرازیر می‌گردند. 4
Hmaai ah kamkaw samdai baktih, cathaeng ah kalong tathuk tui baktih toengah, maenawk loe anih hmaa ah amzawt o ueloe, tahawtnawk doeh tanim o tih.
تمام اینها به سبب گناهان مردم اسرائیل و یهودا اتفاق می‌افتد. بت‌پرستی و عِصیان سامره و اورشلیم را که پایتختهای اسرائیل و یهودا هستند، پر ساخته است. 5
Hae hmuennawk boih loe Jakob sakpazaehaih hoi Israel imthung takoh zaehaihnawk pongah ni oh. Jakob sakpazaehaih loe tih aa? Samaria na ai maw? Judah ih kasang ahmuennawk loe tih aa? Jerusalem na ai maw?
خداوند می‌فرماید: «شهر سامره را به صورت توده‌ای از خاک درمی‌آورم؛ آن را چنان شخم می‌زنم که بتوان برای کشت انگور از آن استفاده کرد. حصار و قلعه‌های آن را خراب کرده، سنگهایش را به دره می‌ریزم تا بنیادش نمایان شود. 6
To pongah Samaria to thlung baktiah ka tapop sut moe, misurkung thlinghaih ahmuen ah ka sak han; vangpui sakhaih thlungnawk to azawn ah ka kraih pae moe, im sak amtonghaih ahmuen to azom ah ka ohsak han.
تمام بتهایش خرد خواهند شد و همۀ هدایای معبدش در آتش خواهند سوخت. من همۀ تمثالهایش را نابود خواهم کرد. او هدایایش را از فاحشگی به دست آورده است، پس آنها را از دست خواهد داد و آنها به فاحشه‌های دیگر داده خواهند شد.» 7
To ah kaom sakcop ih krangnawk to pakhoih pae boih tih, a thlai ih hmuennawk doeh hmai hoi thlaek boih tih; krangnawk to ka phraek pae boih han: anih mah tangzat zaw kami khae hoiah to hmuennawk to hak baktih toengah, tangzat zaw kami khaeah paek let tih.
من گریه می‌کنم و ماتم می‌گیرم، مثل شغال زوزه می‌کشم و مانند جغد شیون می‌کنم. از غصه و سرافکندگی با پای برهنه و تن عریان راه می‌روم، 8
To tiah oh pongah ka qah moe, palungna ka panoek han, khokpanai ai ah bangkrai ah ka caeh han; tasui baktiah ka uk moe, bukbuh baktiah ka oi han.
چون زخم قوم من عمیقتر از آن است که شفا یابد. زیرا ویرانی به یهودا و حتی به دروازه‌های اورشلیم نیز رسیده است. 9
Anih ih ahma loe hoih thai mak ai; Judah khaeah phak boeh; kai kaminawk ih khongkha taengah phak boeh moe, Jerusalem ah mataeng doeh a phak boeh.
این را به شهر جت نگویید و نگذارید اهالی آنجا گریهٔ شما را بشنوند! ای ساکنان بیت‌عفره از شدت درد و شرمندگی در خاک بغلتید! 10
Nangcae mah to kawng to Gath ah thui o hmah loe, qah o hmah roe ah; Oprah ih im ah nangmah koeh ah long ah amlet ah.
مردم شافیر برهنه و سرافکنده به اسارت برده می‌شوند. اهالی صعنان جرأت نمی‌کنند از خانه‌هایشان بیرون بیایند. وقتی صدای ماتم مردم بیت‌ایصل را بشنوید، بدانید که در آنجا پناهگاهی نیست. 11
Nangcae Saphir ah kaom kaminawk, bangkrai ah om oh loe, azathaih hoiah om oh; Beth Ezel palung sethaih abomh hanah Zaanan ah kaom kaminawk loe tacawt o ai: Anih mah nangcae han angdoethaih ahmuen paek mak ai.
ساکنان ماروت از فرط انتظار بیمار شده‌اند، چون بلا از جانب خداوند بر ضد اورشلیم نازل شده است. 12
Maroth ah kaom kami loe hoihhaih atue to a zing; toe Angraeng khae ih sethaih loe Jerusalem khongkha khoek to phak boeh.
ای مردم لاکیش بشتابید! بر سریعترین ارابه‌های خود سوار شده، فرار کنید، چون شما اولین شهر یهودا بودید که گناه بت‌پرستی اسرائیل را دنبال کردید و برای سایر شهرها سرمشق شدید. 13
Aw nangcae Lakhish ah kaom kaminawk, hrang lakok qui to zaeng o coek lai ah: Israel zaehaih saksak baktiah, anih mah Zion canu zaehaih saksak hanah loklam to patuek.
ای مردم یهودا، هدایای خداحافظی به شهر مورِشِت جَت بفرستید، زیرا امیدی برای نجات آن نیست. شهر اکزیب پادشاهان اسرائیل را فریفته است. 14
To pongah nangcae mah Moreshth Gath khaeah tangqum na paek o tih, Akzip ih imnawk loe Israel siangpahrangnawk alinghaih ah om tih.
ای مردم مریشه، دشمنانتان بر شما مسلط خواهند شد و بزرگان اسرائیل به غار عدولام پناه خواهند برد. 15
Nangcae Moreshah ah kaom kaminawk, nangcae ih qawktoep han koi kami to kang hoih han; lensawk Israel siangpahrang loe Adullam ah pha tih.
برای فرزندان خود ماتم کنید، چون آنها را از آغوشتان خواهند ربود و دیگر هرگز آنها را نخواهید دید. سرهایتان را بتراشید و خود را مانند کرکس کچل سازید، زیرا فرزندان عزیزتان را به سرزمینهای دور دست به اسارت خواهند برد. 16
Na palung o ih na caanawk to naeh o ving pongah, lu angmuilum ah sam to aat oh; nihcae loe misong ah laemh o boeh pongah, tahmu baktiah lu angmuilum ah suem oh.

< میکاه 1 >