میکاه 6

1 اکنون به آنچه خداوند می‌گوید، گوش فرا دهید: برخیز و دادخواهی خود را ارائه ده و بگذار کوهها و تپه‌ها آنچه را که می‌گویی بشنوند.

Angraeng mah thuih ih lok hae tahngai ah; Angthawk ah loe, maenawk hma ah nangmah kawng to thui ah; na lok to maenawk mah thaih o nasoe.

2 ای کوهها، ای اساسهای جاودانی زمین، به دادخواهی خداوند گوش فرا دهید! خداوند علیه قوم خود شکایت دارد و او اسرائیل را متهم می‌سازد.

Long ah kacak ohhaih ahmuen katawn, Aw maenawk, Angraeng laisaephaih to tahngai oh; Angraeng loe angmah ih kaminawk nuiah laisaep moe, Israel hoi lok angaekhaih to om tih.

3 خداوند می‌فرماید: «ای قوم من، چه کرده‌ام که از من خسته و روگردان شده‌اید؟ جواب دهید!

Kai ih kaminawk, nangcae nuiah ka sak pazaehaih oh maw? Hmuenzit tih maw kang phawh o sak? Ka sethaih to na thui oh.

4 من شما را از مصر بیرون آوردم، از بندگی نجاتتان دادم و موسی، هارون و مریم را فرستادم تا شما را هدایت کنند.

Nangcae to Izip prae thung hoiah kang zaeh moe, tamna ah ohhaih thung hoiah kang loih o sak; nangcae hma ah Mosi, Aaron hoi Miriam to kang patoeh.

5 ای قوم من، به یاد آورید چگونه بالاق، پادشاه موآب، سعی کرد به‌وسیلۀ نفرین بلعام پسر بعور، شما را نابود کند، اما من او را وادار کردم به جای لعنت، برای شما دعای خیر کند. آنچه را که در مسیر شطیم تا جلجال اتفاق افتاد به خاطر آورید و به کارهای عادلانۀ من پی ببرید.»

Kai ih kaminawk khaeah, Moab siangpahrang Balak mah timaw thuih, Boer capa Baalam mah anih khaeah tih lok maw pathim pae, tito panoek oh; to tiah nahaeloe Shitiim hoi Gilgal khoek to zaehoikung Angraeng toenghaih to na panoek o tih.

6 وقتی برای عبادت خداوند، خدای قادر مطلق می‌آییم، چه چیز به حضور او بیاوریم؟ آیا اگر بهترین گوساله‌ها را برای او قربانی کنیم او از ما راضی خواهد شد؟

Tih hoiah maw Angraeng hmaa ah kang zoh moe, kasang Angraeng hmaa ah ka kuep han? Hmai angbawnhaih sak hanah saningto kaom maitaw caa hoiah maw kang zoh han?

7 اگر هزاران گوسفند و ده‌ها هزار نهر پر از روغن زیتون به او تقدیم کنیم او از ما خشنود خواهد گردید؟ آیا اگر فرزند ارشد خود را برای گناه خود قربانی کنیم او گناه ما را خواهد بخشید؟

Angraeng loe tuu tae sangto, to tiah ai boeh loe situi vapui sang hato paek caedoeh palung anghoe tih maw? Ka sakpazaehaih pongah tapen tangsuek ka caa to ka paek moe, ka hingh zaehaih pongah ka takpum thingthai to ka paek han maw?

8 خداوند به ما فرموده است که از ما چه می‌خواهد. آنچه او از ما می‌خواهد این است که رحم و انصاف داشته باشیم و با کمال فروتنی احکامش را بجا آوریم.

Aw kami, anih mah kahoih hmuen to ang patuek boeh; katoengah toksakhaih, palungnathaih to awt moe, poek pahnaemhaih hoiah na Sithaw hoi nawnto lam caeh khue ai ah loe, Angraeng mah ang hnik ih kalah hmuen timaw oh vop?

9 ترسیدن از نام خداوند خردمندی است. خداوند خطاب به اورشلیم می‌فرماید: «ای مردمی که در شهر جمع شده‌اید، به من گوش دهید!

Angraeng ih lok vangpui thungah amsongh, palungha kami loe na hmin saiqathaih paek tih; thingboeng hoiah nang thuitaekkung ih lok to tahngai ah.

10 ای گناهکاران، در خانه‌های خود گنجهایی اندوخته‌اید که از اموال دزدی و با استفاده از ترازوهای تقلبی به دست آورده‌اید.

Kahoih ai loklam hoi na hak ih hmuenmaenawk hoi panuet thok katoeng ai hmuenzit tahhaih to imthung ah na suek maw?

11 آیا این انصاف است که من کسانی را که از ترازوها و سنگهای تقلبی استفاده می‌کنند ببخشم؟

Katoeng ai tahhaih hoi pasah koiah aling ih hmuenmae suekhaih vangpui to kaciim vangpui ah ka kroek han maw?

12 ثروتمندان شما مال و ثروت خود را از راه ظلم و زور به دست آورده‌اند. هموطنان شما به دروغگویی عادت کرده‌اند و حرف راست از دهانشان بیرون نمی‌آید!

Anih ih angraengnawk loe athii palonghaih to koeh o moe, to ah kaom kaminawk loe lok amlai o, palai hoi alinghaih lok to a thuih o.

13 «بنابراین، به سبب تمام گناهانتان شما را مجروح می‌کنم و به نابودی می‌کشم.

Na zae o boeh pongah, kang caeh o taak moe, nganbawh kana kang paek o han.

14 خوراک خواهید خورد، ولی هرگز سیر نخواهید شد و همیشه از گرسنگی رنج خواهید برد. مال و منال ذخیره خواهید کرد، اما چیزی برای شما باقی نخواهد ماند. آنچه را نیز باقی بماند به دشمنانتان خواهم داد.

Buh to na caa tih, toe zok nam hah mak ai; zok nam thlam toengtoeng vop tih. Thoemto hmuennawk to na la tih, toe na patung thai mak ai; na patung ih hmuen to sumsen khaeah ka paek han.

15 خواهید کاشت، ولی درو نخواهید کرد. از زیتون، روغن خواهید گرفت، ولی خودتان از آن بی‌بهره خواهید ماند. انگور را زیر پا له خواهید کرد، ولی شراب آن را نخواهید نوشید،

Na patii tih, toe na aat mak ai; Olive situi na pasaw tih, toe situi to nang nok mak ai; kaluep misurtui to na pasaw tih, toe misurtui to na nae mak ai.

16 زیرا از کارهای پلید”عمری“پادشاه و پسرش”اَخاب“سرمشق می‌گیرید. شما از راه و رسم آنها پیروی می‌کنید، بنابراین شما را به نابودی خواهم کشید. مردم جهان شما را تحقیر خواهند کرد و قومها از شما شرم خواهند داشت.»

Nang loe Omri ih kuu to na lak, Ahab imthung takoh ih tuinuen to nam tuk moe, nihcae khosakhaih dan to na pazui pongah, kam rosak han, nang ih kaminawk doeh tamhnuih tabu ah ka sak han: to pongah kai ih kaminawk kasaethuihaih to na phaw tih.