میکاه 2

1 وای بر شما که شب بر بستر خود نقشه‌های شوم می‌کشید و صبح زود بر می‌خیزید تا آنها را عملی سازید؛ زیرا قدرت انجامش را دارید.

Woe to! [those who] plan wickedness and [those who] do evil on beds their at [the] light the morning they do it for there [belongs] to [the] power of hand their.

2 به زمینها و خانه‌های مردم طمع می‌کنید و آنها را از چنگشان درمی‌آورید. اموال و خانهٔ کسی از دست شما در امان نیست.

And they desire fields and they seize [them] and houses and they take [them] and they oppress a man and household his and a man and inheritance his.

3 پس خداوند می‌فرماید: «من قصد دارم بر سر شما بلا نازل کنم و شما قادر نخواهید بود از آن فرار کنید. روزگارتان سیاه خواهد شد و دیگر با تکبر راه نخواهید رفت،

Therefore thus he says Yahweh here I [am] planning on the clan this calamity which not you will remove from there necks your and not you will walk haughtily for [will be] a time evil it.

4 آنگاه دشمنان شما با تمسخر نوحه‌سرایی کرده خواهند گفت:”خانه خراب و نابود شدیم. خداوند سرزمین ما را از ما گرفته و ما را آواره کرده و مزرعه‌هایمان را به دیگران داده است.“

On the day that someone will lift up on you a saying and he will wail a wailing it is finished he will say utterly we are devastated [the] portion of people my he exchanges how! he removes [it] for me to an apostate fields our he apportions.

5 هنگامی که سرزمین قوم من به آنان بازگردانده شود، شما سهمی از آن نخواهید داشت.»

Therefore not he will belong to you [one who] casts a measuring-line by lot in [the] assembly of Yahweh.

6 ولی آنان می‌گویند: «این چیزها را بر زبان نیاور، در این مورد صحبت نکن! رسوایی هرگز دامنگیر ما نخواهد شد.»

May not you prophesy they prophesy! not they will prophesy of these [things] not it will be turned back ignomini[es].

7 خداوند می‌فرماید: «ای خاندان اسرائیل، آیا فکر می‌کنید صبر من تمام شده است که اینچنین با خشونت با شما صحبت می‌کنم؟ مگر نمی‌دانید که من با کسانی که درستکار باشند با مهربانی سخن می‌رانم؟

¿ [is it] said O house of Jacob ¿ is it short [the] spirit of Yahweh or? [are] these deeds his ¿ not words my do they do good with the upright [person] walking.

8 ولی در این روزها قوم من به دشمنی با من برخاسته‌اند! شما پیراهن کسانی که به شما اطمینان کرده‌اند از آنها می‌گیرید و آنان را به شکل از جنگ برگشتگان درمی‌آورید.

And yesterday people my to an enemy he raises up from in front of a garment a mantle you strip off! from [those who] pass by security [those who] return of war.

9 بیوه‌زنان قوم مرا از خانه‌های باصفایشان بیرون می‌رانید و فرزندانشان را از هرگونه حق خدادادی محروم می‌کنید.

[the] women of People my you drive out! from [the] house of delights her from with children her you take away glory my for ever.

10 برخیزید و بروید! اینجا دیگر در امنیت و آسایش نخواهید بود، زیرا به خاطر گناهان شما این مکان محکوم به فنا شده است.

Arise and go for not this [is] resting place because it has become unclean it will destroy and [the] destruction [will be] grievous.

11 «اگر آدم ولگرد و دروغگویی بیاید و از لذت شراب و باده‌نوشی برایتان حرف بزند، فوری او را به‌عنوان نبی قبول می‌کنید.

If anyone walking of wind and falsehood he told a lie I will prophesy for you of wine and of strong drink and he will be [the] prophesier of the people this.

12 «ای اسرائیل، زمانی می‌رسد که من بازماندگان قوم تو را مانند گوسفندان به آغل باز می‌گردانم و سرزمین تو، بار دیگر مانند چراگاهی مملو از گوسفند، پر از جمعیت خواهد شد.

Surely I will gather O Jacob all of you surely I will assemble [the] remnant of Israel together I will make it like sheep a sheepfold like a flock in [the] midst of pasture its they will be distraught from humankind.

13 من راه را برای ایشان باز می‌کنم تا از میان دروازه‌های شهرهایی که در آنها اسیر هستند عبور کرده، به سرزمین خود بازگردند. من که خداوند و پادشاه ایشان هستم ایشان را رهبری خواهم کرد.»

He will go up the [one who] breaks through before them they will break through and they have passed through [the] gate and they have gone out by it and he has passed on king their before them and Yahweh [will be] at head their.