متی 20

1 «زیرا ملکوت آسمان را می‌توان به ماجرای صاحب باغی تشبیه کرد که صبح زود بیرون رفت تا برای باغ خود چند کارگر بگیرد.

Vantung kumpingam sia, ama sapit huan sung ah naseam tu te sam tu in zingtung a vak innteakpa taw kibang hi.

2 او با کارگرها قرار گذاشت که به هر یک، مزد یک روز کامل را بپردازد؛ سپس همه را به سر کارشان فرستاد.

Nikhat thaman dangkasan pheak khat piak tu in naseam tute taw a thukim zawkciang, amate sia sapit huan ah sawl hi.

3 «ساعاتی بعد، بار دیگر بیرون رفت و کارگرانی را در میدان دید که بیکار ایستاده‌اند.

Zingsang nai kua ciang hong pusuak a, ngual sumbuk ah a ding thathong mu hi,

4 پس، آنان را نیز به باغ خود فرستاد و گفت که هر چه حقشان باشد، غروب به ایشان خواهد داد.

Amate kung ah, note zong sapit huan ah pai tavun a, a kiphu bang in hong pia tu khi hi, a ci ciang, amate zong pai hi.

5 پس آنها نیز مشغول کار شدند. باز نزدیک ظهر، و نیز ساعت سه بعد از ظهر بیرون رفت و چنین کرد.

Ama sia nai sawmleni le nitaksang nai thum ciang in vakkik a, a dang te zong sawl leleau hi.

6 «ساعت پنج بعد از ظهر، بار دیگر رفت و چند نفر دیگر را پیدا کرد که بیکار ایستاده بودند و پرسید: «چرا تمام روز اینجا بیکار مانده‌اید؟

'Nitaksang nai nga kimpawl in paikik leleau a, bangma seam ngawl in a ding thathong te mu hi, taciang, banghang in na seam ngawl in sun khuateak ziaksung ah ding nu ziam? ci hi.

7 «جواب دادند: هیچ‌کس به ما کار نداد. «به ایشان گفت: بروید به باغ من و کار کنید.

Amate in ko kuama in hong cial ngawl hi, ci uh hi. Ama in, no zong ka sapit huan ah thalaw vun a; a kilawm za nga tu nu hi, ci hi.

8 «غروب آن روز، صاحب باغ به سرکارگر خود گفت که کارگرها را فرا بخواند و از آخرین تا اولین نفر، مزدشان را بپردازد.

Nitakciang in sapit huanneipa in sumkeampa kung ah, a khakbel pan a masabel dong a seam te theampo sam siat in a, a thaman pia in, ci hi.

9 به کسانی که ساعت پنج به کار مشغول شده بودند، مزد یک روز تمام را داد.

Nitaksang nai nga pan nasep kipan te hongpai ciang, ngun dangka piakhat tek nga uh hi.

10 در آخر، نوبت کارگرانی شد که اول از همه به کار مشغول شده بودند؛ ایشان انتظار داشتند بیشتر از دیگران مزد بگیرند. ولی به آنان نیز همان مقدار داده شد.

Amasabel te hongpai ciang in, a tamzaw nga tu in ngaisun hi kale; ngun dangka piakhat tek ma nga uh hi.

11 وقتی آنها مزدشان را گرفتند به صاحب باغ شکایت کرده، گفتند:

Amate in thaman a nga uh ciang in, innteakpa phunsan uh a,

12 ”به اینها که فقط یک ساعت کار کرده‌اند، به اندازهٔ ما داده‌اید که تمام روز زیر آفتاب سوزان جان کنده‌ایم؟“

Hi a khakbel a seam te sia nai khat sung bek seam napi, vanngit pua in, nisaham thuak ko te taw a kikim in hong vawt ni hi, ci uh hi.

13 «مالک باغ رو به یکی از ایشان کرده، گفت: ای رفیق، من که به تو ظلمی نکردم. مگر تو قبول نکردی با مزد یک روز کار کنی؟

Hi kamale, ama in amate sung pan khat tung ah hibang in zo kik hi, lawm awng, na tung ah khialna vawt ngawl khi hi: ngun dangka piakhat piak tu in i thukim sa hi ngawl ziam?

14 پس مزد خود را بگیر و برو. دلم می‌خواهد به این آخری به همان اندازه مزد بدهم که به تو دادم.

Na thaman la in a, cia in: a khakbel te zong nangma kong piak za pia tu khi hi.

15 آیا من حق ندارم هر طور که دلم می‌خواهد پولم را خرج کنم؟ آیا این درست است که تو از سخاوت من دلخور شوی؟

Keima neisa sia ka ukbang zeak thei natu ngeina om ngawl ziam? Keima phatna hang in banghang hong mu khial ni ziam?

16 «پس کسانی که اکنون آخرند، اول خواهند شد و کسانی که اولند، آخر.»

Tua ahikom a khakbel te sia masabel tu a, a masabel te sia nungkhakbel tu hi: banghangziam cile sapna nga tam hi ka le, a ki teal tawm hi, ci hi.

17 در راه اورشلیم، عیسی دوازده شاگرد خود را به کناری کشید و به ایشان گفت:

Jesus Jerusalem a pai ciang in, a nungzui sawmleni te a tuam in sam a,

18 «اکنون به اورشلیم می‌رویم، و در آنجا پسر انسان را به کاهنان اعظم و علمای دین خواهند سپرد. آنها او را به مرگ محکوم خواهند کرد

En vun! Jerusalem ah i pai hi; mihing Tapa sia thiampi lian te le thukhamhil te kung ah ki zuak tu a, that tu in thukhen tu uh hi.

19 و به رومی‌ها تحویل خواهند داد تا او را مسخره کنند و شلّاق بزنند و به صلیب بکشند. اما روز سوم او زنده خواهد شد.»

Mihing Tapa sia selno tu, sat tu le thinglamte tung ah khai tu in Gentile te kung ah ap tu a, nithum ni ciang in thokik tu hi, ci hi.

20 آنگاه مادر یعقوب و یوحنا، پسران زبدی، دو پسر خود را نزد عیسی آورده، در برابرش زانو زد و خواهش کرد که درخواست او را اجابت کند.

Zebedee zi sia Jesus kung ah a tate ni taw hongpai in bia a, a dei thu khat ngen hi.

21 عیسی پرسید: «چه درخواستی داری؟» آن زن جواب داد: «وقتی در ملکوت خود، بر تخت سلطنت بنشینی، اجازه بفرما یکی از پسرانم در سمت راست و دیگری در سمت چپ تو بنشینند.»

Jesus in, Bang dei ni ziam? ci in dong hi. Ama in, na kumpingam sung ah hi ka tapa te ni sia na ziatsang ah khat, na veisang ah a dang khat tosak in, ci hi.

22 عیسی در پاسخ گفت: «شما نمی‌دانید چه می‌خواهید! آیا می‌توانید از جام تلخ رنج و عذابی که من باید به‌زودی بنوشم، شما نیز بنوشید؟» جواب دادند: «بله، می‌توانیم.»

Ahihang Jesus in, Bang thu hong ngen nu ziam ci na he bua uh hi. Ka dawn tu hai dawn zo tu nu ziam, ka thuak tu baptisma thuak zo tu nu ziam? ci in zo kik hi. Amate in zo tu khu hi, ci uh hi.

23 عیسی به ایشان فرمود: «البته از جام من خواهید نوشید، ولی من اختیار آن را ندارم که شما را در سمت راست و چپ خود بنشانم. این جایگاه برای کسانی نگاه داشته شده که پدرم آنها را از قبل انتخاب کرده است.»

Jesus in, Ka dawn tu hai sia dawn takpi tu nu hi, ka thuak tu baptisma zong thuak takpi tu nu hi: ahihang ka ziatsang le ka veisang ah a to tu sia Kei i piak tu hi ngawl a, Ka Pa in a ngealkholsa te pia tu hi, ci hi.

24 وقتی بقیه شاگردان فهمیدند که یعقوب و یوحنا چه درخواستی کرده‌اند، بر آن دو خشمگین شدند.

Hi thu a dang sawm te in a zak uh ciang, tuate u nau tung ah thin-uk mama uh hi.

25 ولی عیسی همهٔ شاگردان را فرا خوانده، گفت: «در این دنیا، حکمرانان بر مردم ریاست می‌کنند و اربابان به زیردستان خود دستور می‌دهند.

Ahihang Jesus in amate a kung ah sam a, Na heaksa uh bangma in Gentile kumpi te in a mihing te sia zawthawk thu taw uk a, ulian te in thuneina taw uk uh hi.

26 ولی در میان شما نباید چنین باشد. بلکه برعکس، هر که می‌خواهد در میان شما بزرگ باشد، باید خدمتگزار همه باشد؛

Ahizong note sung ah tabang hisak heak vun: note sung ah khatpo a lian nuam le, note i naseam hi tahen,

27 و هر که می‌خواهد در بین شما اول باشد، باید غلام شما باشد.

Note sung ah khatpo in a lu bel a hi nuam le, note i sila hi tahen.

28 چون پسر انسان نیز نیامده تا کسی به او خدمت کند، بلکه آمده است تا به دیگران کمک کند و جانش را در راه آزادی دیگران فدا سازد.»

Mihing Tapa sia ngual a sawl tu in hongpai ngawl hi, ngual atu seam tu in le mi tampi tatkhiat natu a nuntakna pia tu in hongpai hi, ci hi.

29 وقتی عیسی و شاگردانش از شهر اریحا خارج می‌شدند، عدۀ زیادی به دنبال او به راه افتادند.

Amate Jericho pan in a pusua uh ciang, mihon tampi in zui uh hi.

30 در همین هنگام، دو کور که کنار جاده نشسته بودند، چون شنیدند که عیسی از آنجا می‌گذرد، صدای خود را بلند کرده، فریاد زدند: «ای سَروَر ما، ای پسر داوود، بر ما رحم کن!»

En vun, mittaw ni te lamhui ah to in, Jesus in hong kantan hi, ci a zak uh ciang, maw Topa, nang David Tapa, hong hesuak po tan, ci in au uh hi.

31 جمعیت بر سرشان فریاد زدند: «ساکت شوید!» اما آنان صدای خود را بلندتر می‌کردند که: «ای سَرور ما، ای پسر داوود، به ما رحم کن!»

Mihonpi te in a om khipkhep natu in tei uh hi: ahihang amate au seseam uh a, nang David Tapa, hong hesuak po tan, ci uh hi.

32 سرانجام وقتی عیسی به آنجا رسید، ایستاد و از ایشان پرسید: «چه می‌خواهید برایتان بکنم؟»

Jesus ding in amate sam a, Bang kong vawtsak tu uk nu ziam? ci hi.

33 جواب دادند: «سَروَر ما، می‌خواهیم چشمانمان باز شود!»

Amate in, Topa awng, ka mit uh hong in khua hong musak tan, ci uh hi.

34 عیسی دلش به حال ایشان سوخت و دست بر چشمانشان گذاشت. بی‌درنگ بینایی خود را بازیافتند و از پی عیسی روانه شدند.

Jesus in amate tung ah hesuakna nei a, a mit te uh a thamsak ciang in thakhatthu in khuamu uh a, amate in a nung zui hi.